LIFELOG van Luna - sinds 2001 - Pagina 111 van 406 -

25 januari 2015

EEN JURK, BOERENKOOL & RISK

Wakker in een witte wereld! In Tiel is een behoorlijk pak sneeuw gevallen. Mooi.

Dat streepje bruin in het midden van de foto is Nina, die niet weet hoe snel ze door de sneeuw moet racen. Nina <3 sneeuw.

De echtgenoot sjokt er rustig achteraan en ik blijf lekker binnen, want ik ben niet zo van de kou en de sneeuw.

Ik hou me bezig met het maken van een Engels ontbijtje.

De pubermeiden hebben het koud en zitten onder een dekentje op de bank. In de middag gaat M. weer naar huis.

En dan komt m’n moeder me helpen met de jurk.

M’n vader houdt Nina bezig.

En wij hebben vooral veel stress van de rits. Het is een blinde rits en dat schijnt dus weer helemaal anders te zijn dan gewone ritsen en ik ga hier niet uitkomen en mijn naaimachine is ook niet echt lekker met ritsen.

Dus de rits wordt er vakkundig door m’n moeder ingezet.

En dan heb ik tijd om weer eens een PloesiePoesie voor baby’s te maken, inclusief dekentje. Heel flitsend stofje voor baby’s ook.

M’n moeder concentreert zich op de rits en m’n vader op de folders.

En dan… TADAAAAAA! Hij is helemaal klaar! WOEHOE!!! Ik ben HEEL blij nu! Ik moet ‘m nog wel even beter op de foto zetten, want deze foto doet de jurk totaal geen recht, maar hij past perfect!

We eten worst.

Met boerenkool.

En als J. dochter S. weer richting Apeldoorn brengt gaat Nina stiekem op de bank. Ik maak eerst een foto en zeg dan pas dat ze eraf moet. Ze ligt zo lekker te genieten en ze moet nog helemaal bijkomen van haar zwerfhonden-avontuur van 2 dagen terug.

Hé, Ludo! Knapperd! Ben jij m’n tafelheer van de avond?

We zijn bij vrienden R. en J. en J. heeft dit boek van Rens Kroes gekregen. Ik vind Rens Kroes nogal een te hippig meisje met d’r quinoa-recepten, maar er staan ook een hoop leuke en gezonde andere dingen in.

Zoals bijvoorbeeld deze kikkererwten-snack die J. meteen gaat maken.

OMG! Dit is allemaal iets minder gezond, maar wel heel lekker.

We gaan Risken! Dat is lang geleden. Ik ben rood.

En kijk mij eens goed gaan! Ik had bijna gewonnen! Bijna! Want de echtgenoot stormt hierna met z’n zwarte legertje over alle groene heen en dan heeft hij z’n opdracht vervuld.

Kijk, dit is dus de reden waarom ik het boek van Rens Kroes stom vind. Er staan van die over de top hippe foto’s in vergezeld van tekstuele dooddoeners: ‘Ik dans mijn hoofd leeg en mijn hart vol.’ KOTS! En wat sta je daar te doen in je slipje dan Rens? Te dansen met een bakje linksdraaiende yoghurt met moerbeien en goji-bessen? “Die staat gewoon uit d’r kut te brullen”, hoorde ik deze avond voorbijkomen. Waren niet mijn woorden.