EMOJI’S, KAASFLIPS & BEAN BOOZLED
Zo! Goedemorgen! Eerst maar eens een tosti voor mij en voor oppaspuber M. regelen. Ik hou ervan.
Bruce heeft een nieuwe hangout gevonden en ligt de hele dag bovenop een stapel linten. Hij straalt ze in met poezenliefde, denkt-ie.
Nou, dit is dus het vakantie-project van de dag. En ik had het helemaal bedacht en het zou supergaaf worden en gezellig, maar het gaat niet zoals ik het wil en ik raak er helemaal gefrustreerd van en het schiet ook niet op en aaaaaargh!
Hij heeft nergens last van, behalve van de hitte.
Mijn man helpt even mee in de dromenvanger-fabriek. Ik zou zeggen; boor in al die schelpen in 1 keer gaatjes.
Maar hij doet het liever potje voor potje, anders is hij zo lang bezig. Ehm, okay, als ze allemaal maar een gaatje krijgen!
Deze chipjes waren eigenlijk voor M., maar ik ben bang dat ik ze bijna allemaal heb opgegeten.
M. vult de emoji-kussens. Ik ben helemaal klaar en gaar na het maken van 4 kussens en gelukkig voelt M. dat goed aan en helpt ze me met het stofzuigen van de benedenverdieping, want alles zit onder het vulsel en alles vliegt me aan. Hoe ziet een gefrustreerde emoji er eigenlijk uit?
Nina heeft nergens last van. Zelfs dat broekje zit haar niet in de weg.
We eten Mexicaans uit de diepvries.
M. poseert hier even met de kussens, die toch eigenlijk best wel goed gelukt zijn, maar ik maak ze nooit meer. Wat een toestand. M. heeft overigens een matching T-shirt. Cadeautje uit Londen.
M. zorgt ervoor dat ik nog een beetje bij blijf met de jeugd en laat me wat Youtube-filmpjes zien. Er is dus blijkbaar een spelletje met vieze en lekkere jelly beans en dan moet je aan een wieltje draaien en allemaal random een snoepje pakken; Bean Boozled. En de jeugd filmt dus hoe ze dit spelletje spelen en hoe ze reageren als ze een vies snoepje pakken (met de smaken snot, kots, babydoekjes en nog meer goors). Ik moet toegeven; ik heb erg moeten lachen om de filmpjes. Maar ik sla deze ‘Bean Boozled Challenge’ even over.
Als M. op bed ligt ga ik verder in dit boek dat ik in Londen op het vliegveld kocht van m’n laatste Engelse geld.
En ’s avonds kijken we naar een documentaire over de totstandkoming van het afscheid van André Hazes in de Amsterdam Arena. Een concert waar ik graag bij was geweest, maar waar ik niet bij kon zijn omdat ik naar een concert van Sabia ging. Ik schreef er 11 jaar geleden een stukje over: PARTNER P. BEDANKT.
Vorig jaar at ik bij vriendinnetje K.!
