voornemen (o.; -s), wat men zich voorgenomen heeft, syn. plan, ontwerp: goede, flinke voornemens hebben; een voornemen opvatten; met de beste voornemens bezield.

Toen mijn moeder 2,5 jaar geleden op de Intensive Care lag voelde ik me ontzettend sterk. Er was niets dat ik haar nog zou moeten zeggen. Er was niets dat ik nog van haar zou willen horen. Geen sorry’s, geen spijt, geen vragen. Wat er ook zou gebeuren, het was goed. Ik zou haar nog geen dag willen of kunnen missen, maar als ze op dat moment was overleden dan zou ik niet met een had-ik-nog-maar-gevoel gezeten hebben. Denk ik. Want misschien komen had-ik-nog-maar-gevoelens pas later. Als het gemis er is.

Maar, de Heer zij geloofd en geprezen, ze is er nog! En dat niet alleen dankzij de Heer, maar ook dankzij de Heilige maagd Maria, Jesus Christus himself, de kundigheid van alle doktoren en verpleegkundigen, de liefde van mijn vader, mij en J., de liefde van familie en vrienden, maar vooral dankzij de haast bovenmenselijke levenskracht van m’n moeder. Ze zegt zelf heel nuchter: “Het was mijn tijd nog niet.” En zolang het haar tijd nog niet is, hebben we alle tijd om samen nog leuke dingen te doen.

Mijn goede voornemen voor 2015 is er eentje die ervoor moet zorgen dat ik later niet met een had-ik-nog-maar-gevoel kom te zitten. Want eigenlijk roep ik al jaren, zelfs al voor m’n moeder ziek werd, zelfs al voordat ik weer in Tiel kwam wonen; “Ik wil leren naaien van m’n moeder.” En dan heb ik het niet over het in elkaar naaien van een lullig speldenkussentje, maar over het naaien van jurken. Echte jurken, naar vintage patronen, die ik ook gewoon elke dag kan dragen.

Nu heb ik de liefde voor naald en draad sowieso al van mijn moeder, en haar moeder, en haar moeders moeder geërfd. Dus dat zit wel goed. En ik heb ook het geduld van m’n moeder. En de secuurheid. En de creativiteit. En ik kan ook zeker wel wát op een naaimachine (ik heb inmiddels al meer dan 1000 PloesiePoesies gemaakt en verkocht), maar een fatsoenlijke jurk maken? Dat kan ik dus niet. En mijn moeder dus wel. En haar moeder kon het trouwens ook. En haar moeders moeder ook. De hoogste tijd dus dat die kwaliteiten weer een generatie worden doorgegeven. Want die tijd hebben we gekregen.

Het plan voor 2015; elke maand, samen met m’n moeder 1 jurk maken. Dus 12 jurken in 1 jaar.

Om meteen nog maar met een voornemen van 2015 komen: ik wil weer vaker gaan bloggen op deze site. Dus bloggen, met een ‘b’ van eh, eh, eh, nou ja, in ieder geval niet met de ‘p’ van ‘photos’. En om dit voornemen wat kracht bij te zetten heb ik me ‘aangesloten’ bij de #WOT-groep. Of dit nou precies een groep is, weet ik eigenlijk niet, maar ik zag dit fenomeen, Write On Thursday dus, vaak voorbij komen bij Irene (van www.mightymusings.nl) en het lijkt mij (voor nu dan) ideaal om elke week over een bepaald thema te schrijven. Elke week geeft Martha (van www.drspee.nl) een woord en ik hoop iedere week een blog over of met dit woord te schrijven. Deze week was het woord ‘voornemen’ (die was trouwens nog bedacht door Hendrik-Jan (van www.hendrik-jandewit.nl).

Wat deed ik zondag 4 januari? Kijk en lees meer…