Auteur: Luna

“Met Luna.”
“Met Rachid van de Nationale Postcode Loterij.”
“Hoi Rachid.”
“Stoor ik u?”
“Nou…”
“Ik mag u namelijk een fantástische aanbieding doen.”
“Joh!”
“Mag ik u onze aanbieding even uitleggen?”
“Nou, dat vind ik heel leuk, maar mijn man is al lid van de Nationale Postcode Loterij.”
“Oh, maar ik wil ú graag vertellen over onze fantastische aanbieding.”
“Ja, dat is allemaal heel leuk, maar mijn man doet dus al mee met onze postcode.”
“Maar wilt ú niet meedoen?”
“Mijn man en ik zijn getrouwd, dus wij zijn een setje. Dus als hij iets wint met onze postcode, dan win ik ook.”
“Ja, maar dit is echt een fantastische aanbieding.”
“Ja, maar ik doe al mee, want ik ben in gemeenschap van goederen getrouwd, dus mocht hij een paar miljoen winnen, dan is de helft van mij en dan kan ik ‘m verlaten en op zoek gaan naar een andere postcode.”
“Maar mag ik u even over onze fantastische aanbieding vertellen?”
“Luister je eigenlijk wel naar wat ik zeg? Ik snap dat je een scriptje voor moet lezen, maar mijn man en ik zijn al lid.”
“Ja, ik heb u gehoord, maar als u meedoet met onze fantastische aanbieding dan steunt u allerlei goede doelen.”
“Volgens mij heb je me wel gehoord, maar niet geluisterd, want ik doe al mee, dus eigenlijk moet jij nu zeggen dat je blij bent dat ik al die goede doelen al steun.”
“Ja, maar ik heb nu een écht een hele leuke aanbieding als u het me even laat uitleggen.”

En dan ga ik lichtelijk op tilt. Het was zeker beter geweest voor mij en waarschijnlijk ook voor Rachid als ik dit gesprek gewoon had weggedrukt, maar ik kan het gewoon niet hebben dat zo’n telemarketeer-jochie zich blind staart op z’n script en vergeet om te luisteren. Luisteren! Rachid! Je moet luisteren!!!! Ik knap beleefd uit m’n panty, want ik wil dat hij een klik in z’n hoofd maakt dat hij met mensen belt, met echte mensen, die terug praten en dan dingen kunnen zeggen die niet in een scriptje staan! En dat hij die informatie misschien nog kan gebruiken in z’n verdere carrière als telemarketeer en dat goed kunnen luisteren sowieso een kernkwaliteitje is van ieder mens. Aaargh!!! Je kan niet elk mens vangen in een scriptje, Rachid! Hoe moeilijk kan het zijn?

“Rachid, lees nu het stukje van het script maar voor dat je me wil wijzen op het bel-me-niet-register”, zeg ik als ik na 5 minuten merk dat Rachid me toch nooit gaat of wil begrijpen.
Daarna leest Rachid keurig de laatste zinnetjes van zijn script voor.

Hij kon het dus wél. Luisteren.