HELLO KITTY, JURK-FRUSTRATIES & EEN BABY BRUCE

’s Ochtends lees ik een stukje in de nieuwe FLOW en zie deze spreuk staan. Hij blijft hangen en als ik later op de dag een vriendinnetje aan de telefoon heb kan ik ‘m mooi gebruiken om haar wat op te peppen.

Nou, dag lieve M. met je mooie tas! Goed je best doen op school en een goed weekend!

Als M. naar school is word ik keurig opgehaald door m’n ouders om naar de LIDL te gaan. Daar tref ik dit massage-apparaat aan.

Ik denk hier heel veel van. Heel veel.

Ik bedoel; wie koopt dit? Ook al is-ie maar € 11,99!

Thuis ik de boodschappen in, maak de keuken schoon en doe samen met J. een rondje door het huis met de stofzuiger en de dweil. Dan… is het tijd voor m’n jurk! Ik strijk het dekbed, dat dus de stof voor de jurk gaat worden.

En ik kan die jurk dus niet alleen maken, ik heb er hulp van m’n moeder bij nodig.

Eerst alle patroondelen uitknippen.

En dan het eerste stukje naaien! WOEHOE! Het lukt! Het wordt gaaf!

M’n vader wil Nina even borstelen, maar Nina heeft er niet zo’n zin in.

We laten de jurk even voor wat het is (we zitten al een uur vast en we snappen er niks meer van) en gaan even langs ons buurmeisje! J. heeft een kek cadeau voor haar gekocht wat ik ook wel zelf zou willen houden.

Maar het buurmeisje is er toch net iets blijer mee dan ik, denk ik.

Aaaaaah! Ze heeft haar eigen tompoucejes!

De buurvrouw heeft wat boeken die misschien een lichtje kunnen schijnen op ons probleem met de jurk? De kraag is nogal apart en eh, volgens mijn moeder, heel erg ouderwets qua patroon. We krijgen het niet voor elkaar.

De mannen zetten het Hello Kitty-huis voor het buurmeisje in elkaar. WOW!

Ik heb vandaag ook nog 3 verschillende Indiase gerechten gekookt, dus ik had een zeer productief dagje. Alleen jammer dat de kraag van de jurk niet lukte. Ik kan er ’s nachts niet van slapen. En ik denk m’n moeder ook niet. We hebben ergens iets of fout geknipt, of fout aan elkaar genaaid of iets fout gelezen. AAARGH!

Het eten was overigens erg lekker.

En Bruce kan ’s avonds eindelijk weer op schoot.

Onder het genot van een filmpje. John Wick met Keanu Reeves. Vriend R. komt ook langs en volgens de mannen is het een hele goede film. Dochter S. en ik moeten vooral huilen omdat z’n hondje is vermoord, maar gelukkig krijgt-ie op het einde van de film een nieuwe hond. Oh, sorry, einde verklapt, al ging het in de film niet om de hond, maar om het doodmaken van ontelbaar criminelen volgens mij.

Het geweld heb ik niet gevolgd. Heb ik een zwart gat voor ontwikkeld in m’n hoofd.

Vanmiddag had ik ex-partner P. aan de telefoon met iets leuks. Ik kan nog niet vertellen wat, maar het is erg leuk en heeft iets te maken met televisie en reclame. Dus… binnenkort meer over ex-partner P.! We bellen elkaar sowieso zo’n 2 keer per jaar om even bij te praten trouwens. Vind ik fijn en ook wel mooi dat dat kan zonder verwijten, ruzies, drama. Je bent toch 10 jaar samen geweest en deelt een verleden. Hij vertelde dat Lolita (de poes op foto rechts) inmiddels bij T. woont en heel oud begint te worden. Ze kan amper de trap meer op. Nu heeft het tussen Lolita en mij nooit geboterd, maar toch… Op deze foto links zie je een klein zwart bolletje…

Dat is de baby Bruce!!!!! Ah… wat was-ie klein hè? Alweer 12 jaar geleden! OMG!

Ook een foto van 12 jaar oud; Roelie en ik op Dancevalley 2003. OMG! Ik zit de hele avond in een heerlijke trip down memory lane. Ik maak al bijna 13 jaar elke dag foto’s! Maar ja, dat ploggen dus pas een jaar.

Naar bed! Nina rent meteen naar de slaapkamer van dochter S. en dit is haar ik-ben-echt-heel-lief-niemand-heeft-last-van-me-blik. Okay, okay, je mag niet op de bank, maar wel bij S. logeren. Vooruit dan maar weer.

Precies een jaar geleden ging ik met m’n ouders naar het ziekenhuis in Nijmegen om een PET-scan te om maken om te kijken of de chemo was aangeslagen… Alweer een jaar geleden! Hoe bizar!