web analytics

Maandelijks archief oktober 2004

QUEEN LUNA


Het duurde even, maar het kroontje past perfect! Luna heeft spannende plannen gemaakt. Plannen die te maken hebben met het kroontje. En die plannen heb ik niet alleen gemaakt, maar samen met een andere weblogster. Net als luna een echte queen. Morgen geven wij onze geheimen prijs.

8

LUNA EN HET HAND-OPLEGGER-JOCHIE

“Niet meteen kijken”, zeg ik tegen vriendin M., “maar daar links van je, daar zit best een lekker ding achter een keukentafeltje. Hij is alleen nog geen 18.” Vriendin M., altijd geïnteresseerd in lekkere, jonge jongens loopt meteen op zijn keukentafeltje af, pakt zijn foldertje en, sociaal beest dat ze is, begint meteen een praatje: “Hoi, alles goed?” Alles is goed met het lekkere ding. “Je bent de jongste hier op de beurs hè?”, vraagt ze met een sexy glimlach. Ze geeft hem nog net geen knipoog. “Hoe lang weet je al dat je paranormale gaven hebt?” Hij lult wat over vroeger, migraine, toestanden en dat hij een opleiding tot paranormaal genezer heeft gevolgd bij het Johan Borger-college. Hij is nu officieel handoplegger. Ik wist niet dat je daartoe opgeleid kon worden. Ik dacht dat je als mens-met-een-gave geboren werd, niet dat je er eentje kon worden. “Mag ik misschien je telefoonnummer?”, vraagt vriendin M. onschuldig aan het hand-oplegger-jochie. Maar natuurlijk mag dat. “Moet jij geen foto van hem maken?”, vraagt vriendin M. al net zo onschuldig aan mij. “Nee, jij hebt zijn telefoonnummer toch al? Dan kunnen we hem altijd bellen als we zin hebben”, zeg ik. “Oh”, zegt het hand-oplegger-jochie, “ben je fotografe dan?” “Nee”, zeg ik. Hij heeft het grapje blijkbaar niet begrepen. “Oh, want ik heb namelijk meegedaan aan het programma ‘Veronica, de lekkerste’”, zegt hij. “Ik dacht je al te herkennen”, zegt vriendin M. bloedserieus. Ik weet dat vriendin M. nooit televisie kijkt. En zeker niet naar programma’s als ‘Veronica, de lekkerste’. “Ja, ik heb vorige week gewonnen”, zegt hij. “Ik ben ook bezig met een carrière als model.” ‘Oh, wat leuk”, zegt vriendin M. en ik knik instemmend. “Hé, maar mocht het nou helemaal niets worden met je carrière als handoplegger of model hè’, zeg ik. “Dan mag je altijd nog een keertje je handen op ons komen leggen.”

p.s. Het hand-oplegger-jochie heet Pascal en 26 oktober schittert hij in de finale van het tenenkrommende programma ‘Veronica, de lekkerste’.

Wordt vervolgd…

11

LUNA EN HET AURAMANNETJE

“Ja, ik weet wel wat jij wilt”, zegt een wat kalende man van een jaar of 50. “Oh, ja joh?”, vraag ik. Op het keukentafeltje tussen ons ligt mijn net genomen aurafoto. Op de foto word ik omringd door een groot, rood aura. Het auramannetje kijkt nog even vluchtig naar de aurafoto en zegt dan: “Ja, jij wilt gelukkig worden.” “Oh, ik dacht eigenlijk dat ik dat al was”, zeg ik. “Ja, maar ben je écht gelukkig?”, vraagt het auramannetje. “Eh, ja, eigenlijk wel.” “Ik zie dat je een erg krachtige en vrolijke persoonlijkheid bent”, gaat het auramannetje verder. “Je hebt een sterke basis-chakra en een sterke wil, maar je bent ook heel ongeduldig. Volgens mij kan jij je moeilijk ontspannen hè?” Hij probeert me indringend aan te kijken, maar ik vind dat hij een hoop algemeenheden aan het opsommen is. Ik glimlach en hij gaat verder: “Want, je zit hier nu bij mij, maar eigenlijk ben je met je hoofd alweer ergens anders. Bij wat je vanavond gaat eten bijvoorbeeld.” Oké, die zit. Dat is 1-0 voor het auramannetje. “Ik kan me inderdaad moeilijk ontspannen”, zeg ik. “Maar ik vind dat niet echt een probleem.” Ondertussen loop ik in gedachten over de groenteafdeling van de Albert Heijn. Ik besluit die avond spinazie te eten. “Weet je wat jij moet beseffen?”, zegt het auramannetje. “Nou?’, vraag ik. Ik zit werkelijk te popelen op m’n klapstoeltje. “Dat water naar beneden stroomt”, zegt hij. Briljant! Werkelijk briljant! “Je kunt niet over alles de controle hebben”, gaat hij verder. “Sommige dingen zijn zoals ze zijn.” Als ik ’s avonds thuiskom zoek ik de aurafoto erbij die ik 6 jaar geleden heb laten maken. De oude en nieuwe foto lijken verdacht veel op elkaar. Allebei overheersend rood. De groene vlekken van 6 jaar geleden zijn veranderd in paarse, maar zitten nog wel op dezelfde plek. Ik vraag me af of dat puur toeval is, of dat het komt omdat het water naar beneden stroomt.

Wordt vervolgd…

20

LUNA MET 1 OOG OPEN EN 1 DICHT

Het chakra-vrouwtje wil er zeker van zijn dat ik begrijp wat ze bedoelt met ‘je moet je gedachten achter je laten’. “Doe je ogen maar dicht en laat je gedachten maar komen”, zegt het chakra-vrouwtje. “Waar denk je nu aan?” “Nou, eh”, zeg ik, “dat dit niet gaat lukken.” “Dat is een heel goede gedachte”, zegt ze, “probeer de woorden ‘dit gaat niet lukken’ voor je te zien. Zie je ze?” Ik doe mijn ogen stiekem open en ik zie dat het chakra-vrouwtje de hare dicht heeft. Ze zegt zalvend: “Als je goed kijkt zie je dat er tussen de woorden, maar ook tussen de letters een ruimte is. Zie je het?” Ik zeg dat ik het zie, zodat ik er vanaf ben. Maar eigenlijk zie ik helemaal niks. Voor m’n ogen is het zwart. “En die ruimte tussen de woorden kun je groter maken. Probeer het maar. Zie je het?” “Eh, nou”, probeer ik. “Ja, heel goed. Probeer nu tussen de woorden ‘gaat’ en ‘niet’ in te staan. Zie je het?”, zalft ze verder. Ik doe 1 oog open. Haar lukt het blijkbaar wel. Voor mijn ogen is het nog steeds zwart. “Zie je dat er achter je gedachte een hele grote, zwarte ruimte is? Dat jouw negatieve gedachte op zichzelf staat? Als je eenmaal tussen de woorden staat, dan kun je een stap vooruit doen. Doe het maar.” Het chakra-vrouwtje pauzeert even. Daarna zalft ze verder: “Zie je? Nu heb je de negatieve gedachte achter je gelaten.” “Eh, ik bedoelde eigenlijk dat dit hele voor me zien van gedachten en m’n ogen dicht doen me niet zou gaan lukken”, zeg ik terwijl ik haar weer aankijk. “Ik ben hier een beetje te nuchter voor, denk ik.” Ik voel me bijna schuldig, want het chakra-vrouwtje kijkt me heel lief aan. Alsof ze ook niet anders had verwacht van iemand wiens chakra’s kut zijn. “Weet je wat”, zegt ze, “ik schrijf een aforisme voor je op. Probeer die elke dag hardop voor te lezen.” Ze geeft me

en kijkt me daarbij zo intens integer aan, dat ik alles geloof wat ze me daarvoor heeft verteld.

Wordt vervolgd…

9

LUNA EN HET CHAKRA-VROUWTJE

“Met deze biotensor meet ik je emotionele en mentale conditie”, zegt een vrouwtjes dat gespecialiseerd is in ‘Chakra Healing’. Het chakra-vrouwtje houdt een metalen voorwerp in haar hand. “De biotensor is een subtiele energieversterker”, zegt ze. “En met behulp van de biotensor geef ik een cijfer van 1 tot 9 voor jouw 7 verschillende chakra’s. Een 9 is het beste en een 1 komt eigenlijk alleen voor bij mensen die op sterven liggen.” “Oh”, zeg ik. Het chakra-vrouwtje vraagt aan de biotensor hoe het met een mijn chakra’s is gesteld. Ze spreekt zachtjes de nummers ‘1’ tot en met ‘9’ uit en als een bepaald cijfer bij mijn chakra past, dan begint de biotensor ‘ja’ te knikken. Past het cijfer niet, dan knikt de biotensor ‘nee’. Op een papiertje schrijft ze haar bevindingen en als ze klaar is kijkt ze me voorzichtig aan. “Je scoort op alle chakra’s erg laag”, zegt ze. Ja, dat dacht ik al. Zul je altijd zien. Helemaal uit balans. Fuck. Fuck. Fuck. “Eh, ik ben net ziek geweest”, probeer ik. Had er niets mee te maken. Ik liet me te veel beheersen door m’n gedachten. “Je moet erg veel van jezelf hè?”, zegt het chakra-vrouwtje. “Je stelt te hoge eisen.” “Partner P. zegt ook altijd dat ik teveel moet van mezelf”, vertel ik. En partner P. zegt dat helemaal gratis, denk ik ondertussen. “Ik wil je graag een oefening meegeven waar ik zelf ook veel aan heb gehad”, zegt ze. “Je kunt iedere ochtend een paar minuten langer in bed blijven liggen en dan denken aan alle dingen die je niet hoeft te doen.” Klinkt goed. “Je hóéft niet te werken”, zegt ze, “en je hóéft de telefoon niet op te nemen. Je hoeft eigenlijk niet eens je ogen open te doen.” “Dus ik moet elke ochtend met m’n ogen dicht opsommen wat ik niet hoef te doen die dag?”, vraag ik. “Ja, het is echt een goede oefening”, zegt ze. Luna moet dus opsommen wat ze niet moet.

Wordt vervolg…

10

FRIKADEL SPECIAAL

Wat kan een frikadel speciaal zo af en toe toch ongelooflijk lekker zijn, ongeacht wat voor een narigheid erin zit. En dat dan gewoon uit de magnetron!

12

LUNA OP DE PARANORMAAL BEURS

“M.”, zeg ik, “ik trek dit slecht. Iedereen zit me heel intens aan te staren. Ze zien gewoon dat m’n aura en m’n karma helemaal de verkeerde kant op staan.” Vriendin M. en ik bevinden ons in een sportzaal op de Boelelaan in Amsterdam. We zijn op de Paraview, een paranormaal beurs. In de sportzaal staan zo’n 100 keuken-klaptafeltjes en achter ieder tafeltje zit een mens-met-een-gave. Om zich te onderscheiden heeft ieder mens-met-een-gave een verschillend wierookstokje branden. “M.”, zeg ik, “ik word een beetje misselijk van al die verschillende wierookjes.” Op de tafeltjes van de mensen-met-een-gave staan wierookhouders, waxinelichtjes, kaarsen, bakjes met visitekaartjes en een stapeltje folders. Het valt me op dat de meeste mensen-met-een-gave, niet 1, maar meerdere gaven hebben. Count your blessings! Numerologie, handlezen, tarot, channellen, automatisch schrift, iris-lezen, zandlezen, aura-lezen, chakra-healen; sommige kunnen het allemaal. Deze mensen zien de dingen allemaal heel helder volgens de foldertjes die ik doorlees, maar voor mij is dit een sportzaal vol oplichters, charlatans, vage types en geitenwollen-sokken. Wanneer we langs de keukentafeltjes lopen horen we steeds dezelfde zinnetjes: “Je hebt een moeilijke tijd achter de rug hè?, “Je moet leren om beter voor jezelf op te komen!”, “Je bent zelf je beste vriendin. Onthoud dat goed!” of “Je kan nogal moeilijk ontspannen hè?” Vriendin M. en ik hadden van tevoren afgesproken om voor de complete paranormale beleving te gaan. Om het allemaal gewoon even lekker te laten doorkomen. Om tarotkaarten te laten leggen, onze hand te laten lezen, aura-foto’s te laten maken en als we nog iets anders paranormaals uit deze dag konden slepen, dan gingen we er gewoon voor. Na een bakje koffie ben ik genoeg geacclimatiseerd en er helemaal klaar voor. “Ik ben er helemaal klaar voor”, zeg ik tegen vriendin M., “ik ga voor de chakra-healing. Kom. We gaan.”
www.paraview.nl

Wordt vervolgd…

6

KOM IN CONTACT MET JE KUT?

De kut is weer helemaal hip. Zo heeft de Avantgarde deze maand de fijne tekst ‘Hoera voor de vagina’ op de cover staan. Moest ik hebben. In het betreffende artikel meent Goedele Liekens, bekend van de boter-reclame, dat vrouwen toe zijn aan een dialoog met hun intiemste plekje. “Het zal je verbazen hoe weinig vrouwen weten hoe hun vagina eruit ziet”, zegt Goedele. En om dat te veranderen moeten we massaal met een spiegel in de hand naar onze kut kijken. “Als je jezelf regelmatig bekijkt, raak je vertrouwd met je vagina”, zegt Goedele. Ze heeft het over de emancipatie van de vagina. Oh. Ik dacht dat we dat station allang gepasseerd waren. Hebben onze moeders niet in de jaren 70 hun bh’s verbrand? Is ‘voorlichting’ geen verplicht onderdeel van het vak biologie? En worden meisjes tegenwoordig niet vanzelf nieuwsgierig als ze een jaar of 13 zijn? Ik dacht van wel, maar volgens Goedele is praten over het vrouwelijk geslachtsdeel anno 2004 nog steeds een taboe. Nu merk ik daar persoonlijk helemaal niks van. Ik niet en mijn vriendinnen trouwens ook niet. Tijdens een gesprek zullen we onze schaamlippen niet op tafel leggen, maar we doen niet moeilijk over bloot en als er iemand toevallig een clitorispiercing heeft laten zetten, dan krijg ik die heus wel van dichtbij te zien. Wij zijn behoorlijk 1 met onze kut. Maar wat is er eigenlijk mis met een beetje taboe? Sommige dingen mag je best voor jezelf houden. Over sommige dingen wil ik helemaal niet praten met vriendinnen. En die wil ik al helemaal niet zien: “Jouw klit is veel groter dan de mijne, wat apart!” Nee, laat maar. Maar Goedele heeft zelfs een clubje opgericht. Vrienden van de Vagina, heet dat clubje. En je mag alleen lid worden als je belooft om minstens 1 keer per maand je kut te bestuderen. Met een spiegel dus. Helaas. Luna denkt niet dat ze toegelaten wordt met dit soort toelatingseisen. Luna wil gewoon seks. En daar heeft ze geen zelfbeschouwend mutsenclubje voor nodig.
www.vriendenvandevagina.nl

20