LUNA MET 1 OOG OPEN EN 1 DICHT

Het chakra-vrouwtje wil er zeker van zijn dat ik begrijp wat ze bedoelt met ‘je moet je gedachten achter je laten’. “Doe je ogen maar dicht en laat je gedachten maar komen”, zegt het chakra-vrouwtje. “Waar denk je nu aan?” “Nou, eh”, zeg ik, “dat dit niet gaat lukken.” “Dat is een heel goede gedachte”, zegt ze, “probeer de woorden ‘dit gaat niet lukken’ voor je te zien. Zie je ze?” Ik doe mijn ogen stiekem open en ik zie dat het chakra-vrouwtje de hare dicht heeft. Ze zegt zalvend: “Als je goed kijkt zie je dat er tussen de woorden, maar ook tussen de letters een ruimte is. Zie je het?” Ik zeg dat ik het zie, zodat ik er vanaf ben. Maar eigenlijk zie ik helemaal niks. Voor m’n ogen is het zwart. “En die ruimte tussen de woorden kun je groter maken. Probeer het maar. Zie je het?” “Eh, nou”, probeer ik. “Ja, heel goed. Probeer nu tussen de woorden ‘gaat’ en ‘niet’ in te staan. Zie je het?”, zalft ze verder. Ik doe 1 oog open. Haar lukt het blijkbaar wel. Voor mijn ogen is het nog steeds zwart. “Zie je dat er achter je gedachte een hele grote, zwarte ruimte is? Dat jouw negatieve gedachte op zichzelf staat? Als je eenmaal tussen de woorden staat, dan kun je een stap vooruit doen. Doe het maar.” Het chakra-vrouwtje pauzeert even. Daarna zalft ze verder: “Zie je? Nu heb je de negatieve gedachte achter je gelaten.” “Eh, ik bedoelde eigenlijk dat dit hele voor me zien van gedachten en m’n ogen dicht doen me niet zou gaan lukken”, zeg ik terwijl ik haar weer aankijk. “Ik ben hier een beetje te nuchter voor, denk ik.” Ik voel me bijna schuldig, want het chakra-vrouwtje kijkt me heel lief aan. Alsof ze ook niet anders had verwacht van iemand wiens chakra’s kut zijn. “Weet je wat”, zegt ze, “ik schrijf een aforisme voor je op. Probeer die elke dag hardop voor te lezen.” Ze geeft me

en kijkt me daarbij zo intens integer aan, dat ik alles geloof wat ze me daarvoor heeft verteld.

Wordt vervolgd…