PA EN MA HOND & EEN GE-DYE-DIPTE HOND

Goedemorgen! Het is 7:00 en m’n haar zit goed. Alleen merk ik dat m’n gezicht en nek steeds langer de tijd nodig hebben om recht te trekken. Er beginnen zich allemaal permanente, kleine vouwen te vertonen op m’n hals. Yep, de aftakeling is in volle gang.

Wat moet je? Erin of eruit?

Nina moet eruit in ieder geval. Ondertussen word ik meerdere keren gebeld door een leraar van dochter S., maar waarom hij mij belt snap ik niet zo goed. De verkering heeft voor dochter S. vrij gevraagd, zodat ze ook bij ons huwelijk kan zijn (logisch), maar de school doet nogal moeilijk. Ze mag wel vrij, maar dan moeten het wel 2 aaneengesloten dagen zijn en niet 2 losse en het is een heel gedoe. We krijgen ook geen rechtstreeks nummer van de leraar, dus ik heb hier m’n opschrijfboekje in m’n hand, maar daar heb ik dus niks aan.

Gedoe! En pluizig haar.

En ook nog een dode mol. Nee, dit is geen prettig plaatje, maar ja, ook wel weer fascinerend. Op een heel morbide manier.

Ik ga even naar de kringloopwinkel om wat nieuwe vrienden te halen.

En dan maar weer uit met Nina. Kijk eens wie daar is in de verte!!!

Het is Roghan! Een normaal gesproken prachtige, fluffy, witte herder en de verkering van Nina.

Maar Roghan heeft zichzelf hier net een dye dip aangemeten door in de sloot te springen. Hahaha! Nee, daar was z’n bazinnetje niet zo blij mee.

Ik krijg de dvd met de opname van Gelderse Koppen opgestuurd. Netjes!

De titel van dit boek sprak me enorm aan, dus ik heb ‘m gekocht.

Nina, moet je alweer in de bench?

Yep, want er komt een tuinman om onze voor- en achtertuin helemaal te snoeien en omploegen en Nina heeft het niet zo op de tuinman.

HOE GAAF IS DIT! Ik krijg een foto doorgestuurd van het oude baasje van Nina. Dit zijn dus de ouders van Nina!!! Die bruine, met die scheve bek, dat is haar moeder en die witte dus haar vader. Ja, ze lijkt op haar moeder!

Er wordt echt flink gesnoeid!

Nina is inmiddels dikke vrienden met de tuinman en helpt mee met takken slepen.

En ze krijgt ook nog een koekje van m’n vader. Tot het donker wordt blijven de tuinman en de verkering bezig. Morgen weer verder!