OLIFANTSBONEN, DEREK & DR. PHIL

Ha! Goedemorgen deze maandagmorgen! Maar weer eens een ochtendselfie voor de verandering.

Ehm… ehm… ik kan me dus echt niet herinneren dat ik deze gekocht heb! Echt niet! Heeft de echtgenoot deze stiekem neergezet? Heeft 1 van de pubers deze per ongeluk uitgekozen tijdens het boodschappen doen en heb ik niet opgelet? Of heb ik ‘m zelf onbewust in m’n mandje gedaan? Ik weet het echt niet meer.

Bruce en ik zijn in ieder geval weer klaar voor onze standaard maandag; schrijven, schrijven, schrijven en spinnen, spinnen, spinnen.

Even tussendoor een boodschap bij de AH.

Het is weer tijd voor jurken met lange mouwen, hoera!

Nog wel met slippertjes eronder.

Nina denkt nog steeds dat ze dit stokje mee naar huis kan tillen.

Na diverse pogingen moet ze toch toegeven dat het niet gaat lukken. Morgen een nieuwe poging.

Hé, wat zie ik?

Er liggen nog heel veel hazelnoten! Bij gebrek aan een tas neem ik ze mee in een hondenpoepzakje.

Dit was heus niet het enige dat ik at, maar van de rest zijn geen foto’s, want geconcentreerd bezig.

Ondertussen luister ik naar de Canto Ostinato en ik moet hoognodig m’n beeldscherm schoonmaken zie ik nu.

Nina is nog steeds een beetje slapjes, hangerig en sloom.

Ik maak een PloesiePoesie (die onder de haren zit van z’n broers en zusjes, aaaargh). De kledingroller is de grootste vriend van alle Ploesiepoesies.

Ik bedenk wat ik ga eten vanavond, of eigenlijk had ik dat gisteren al bedacht, want ik heb een bak olifantsbonen de hele nacht laten weken.

De achterdeur staat open, want het is nog best lekker weer, maar de verleiding om even lekker te gaan wroeten in de aarde is voor Nina te groot.

Ooooh, dit wordt echt heel lekker. Uiteindelijk heb ik het hele recept maar laten varen en er m’n eigen draai aan gegeven.

De olifantsbonen moeten uiteindelijk 2,5 uur koken!!! Maar het is het waard, want het varkensvlees-stoofpotje smaakt superlekker!

Korstje brood voor Nina.

De echtgenoot is wat later thuis dan normaal en hierdoor kan ik zonder gezeik heerlijk naar Derek Ogilvie kijken.

“Heb je ze over elkaar geplakt? Of samen in een lijstje gedaan? Je overleden dochter laat me 2 foto’s zien”, zegt Derek. “Ik heb 2 foto’s naast elkaar gezet”, zegt de moeder van het overleden meisje. “Precies, dat zeg ik”, zegt Derek. Mooie televisie.

En ondertussen werk ik gewoon door aan een PloesiePoesie. Dat is nog een relaxte werkdag, dacht ik zo.

Oooh hoera! De echtgenoot is nog steeds niet thuis, dus ik kan Dr. Phil kijken!!!

Iets met 2 vrouwen die vechten om 1 man. Smullen geblazen.

Sid komt kijken hoe ik geniet terwijl ik werk.

En… een groot wonder!!! Hij komt sort of op schoot!!!

Okay, ik HAAT dit! De Opperdoezer Ronde waren in de aanbieding bij de Albert Heijn, maar ik snap nu waarom! Overal dutsen en putten. HUIL! Volgende keer gewoon weer XXXL aardappelen waar ik er maar 2 van hoef te schillen.

Ik had al gezegd dat dit heel lekker was hè? Het ziet er ook zeer indrukwekkend uit met die grote bonen.

Bruce is in een hangbui.

D., de vriend van vriendinnetje F. ook! Hij ligt languit op de bank en F. en ik spreken de afgelopen maanden door. Ik heb haar sinds m’n bruiloft niet meer gezien, dus genoeg te vertellen (al is zo’n plog dan weer niet zo handig, want ze wist bijna alles al). Ondertussen kijken we naar Hollands Next Topmodel, wat dan wel weer zielig is voor vriend D., want die moet dan onvrijwillig meekijken.

Vriendin F. heeft haar hele vaccinatieboekje al bijna vol!!! Ja, ja, ja, maar zij is dan ook al de halve wereld over geweest en heeft in bijna alle landen enge parasieten, ziektes, toestanden, gaten in ruggen, hondenbeten, aaaaargh, ellende opgelopen en meegenomen en juist haar verhalen spoken door m’n hoofd als het gaat over op vakantie gaan. “Ah joh, je voelt niks van zo’n parasiet”, zegt ze. “Ja, dat is juist het probleem!!!!!”

Stilleven met rosé, sigaretten, een aansteker, een asbak, een Blackberry; een typisch vriendin F.-foto! Ze heeft de kaasstengels die ze me vorige week had beloofd niet tussendoor opgegeten, dus die moeten ook op de foto als bewijs. De poezensnoepjes zijn voor poes Papaya, die overigens niet bij me op schoot wilde. We bespreken ook nog even de line-up van Appelpop en die is volgens F. echt heel goed, maar ik ken er maar weinig van. Maar ach, ik ga toch wel, want… in Tiel… en… gratis!

Om 0:00 weer veilig thuis bij man en hond. Lekker slapen! Morgen weer vroeg op.