NACHTELIJK DRAMA, EEN VAL & RETAIL THERAPY

Het is 8:10 en dat was niet de bedoeling van vandaag. Ik wilde vroeg opstaan om zo ook vroeg weg te gaan richting Almere. Het liep allemaal anders toen dochter S. vannacht om 3:00 onze kamer binnen kwam: “Nina heeft in bed gepoept.” Dus midden in de nacht een bed verschoond, een hond naar buiten gelaten die aan de diarree was en daarna was ik gewoon niet meer in staat om te slapen. Wat een drama. Ik ben moe en ik heb spierpijn van het rennen van gisteren.

Ik kleed me aan, maak dochter S. wakker en laat Nina uit. We komen haar hondenvriend Rebel en z’n baasje tegen, dus Nina kan haar energie even kwijt. Terwijl ze achter Rebel aanrent, rent ze regelrecht in mijn knieholte, zodat ik achterover op de stenen val. AU! M’n heup, kont, rug en schouder doen zeer. Ik voel me heel zielig.

Eenmaal thuis blijk ik de waterkoker niet goed dicht te hebben gedaan, dus die is drooggekookt. Alle ramen zijn beslagen en het vocht druipt van de keukenmuur. Hier moet ik even bij gaan zitten. Ach, dan maar nog iets later van huis, fuck it. Ik maak alvast de couscous-salade voor vanavond en ik eet meteen een bord als ontbijt. Ondertussen lees ik de Happinez en ik kom langzaam tot mezelf. Geestelijk dan, ietwat. Lichamelijk ben ik gebroken. Ik heb echt last van m’n rug.

Maar… beloofd is beloofd… we gaan naar Almere! Naar de Primark! Hier leest dochter S. een krant en dat kan wel in de krant.

Ik dacht; ik neem even een niemendalletje mee voor in de trein, maar ik zit er meteen in. Spannend!

We gaan eerst even naar de Claires als we in Almere zijn aangekomen. Ik ben gek op al die snoeperige spulletjes daar. Je hebt er niks aan, maar je wordt er wel happy van!

Kijk nou! Dit zijn lipglossjes! We kopen diverse blije dingen en we worden er ook echt blij van. Nee, echt!

Eerst nog even een broodje bij de HEMA. Ik dacht heel gezond te doen door een vitamine-water te nemen, maar daar blijkt uiteindelijk ook 25 gram suiker in te zitten. Niet dat ik wil afvallen ofzo, maar toch.

OMG! Het is een teken van God! Dit staat in de HEMA-folder die op ons tafeltje ligt!!!!!

Even plassen en een wefie bij de HEMA-toiletten die heel koel beschilderd waren met grote rode bloemen.

Gearriveerd bij de Primark.

Dochter S. kreeg deze schoenen.

Maar ze had liever deze gehad.

Hele gave sokken. We kiezen voor het paar met de macarons.

We sturen even een duckface wefie naar pappa die thuis is.

En we krijgen een dogface wefie terug.

Jammer joh! Bijna alles wat in die tassen zit is van mij, mij, mij!

Nee hoor! Dochter S. is heel erg verwend, met heel veel nieuwe kleding en accessoires!

Almere doet het toch niet voor mij. Groot, onpersoonlijk. Ongezellig. Ik heb er weinig mee. We gaan op zoek naar een leuke cafeetje, maar die zijn nogal schaars.

Uiteindelijk belanden we bij Chez Alexander. Cheers babe.

We bestellen een gemengde bittergarnituur en die valt nogal tegen. Een paar kansloze gefrituurde inktvisringen, een afbakbroodje, 3 schaaltjes met sausjes uit een flesje en een handje borrelhapjes. En dan kun je het nog zo kek presenteren op een etagère, wat erop ligt is gewoon niet zo lekker en we hebben spijt dat we niet voor de gefrituurde kaasstengels en een schaaltje bitterballen hebben gekozen. We laten meer dan de helft staan.

Gelukkig nog een aangekleed beest gezien.

De paaseieren liggen alweer bij de Jamin. Dochter S. had nog nooit van de Jamin gehoord en besluit dat dit haar nieuwe favoriete winkel is.

Weer met de trein naar huis, waar de verkering ons ophaalt met de auto bij station Tiel. Dochter S. heeft op deze foto een hele grote kauwgombal in haar mond die eruit viel toen ze wou kijken of hij al van kleur was veranderd. “Dit mag dus niet in je plog hoor”, zei ze. “Nee joh, tuurlijk niet, je kent me toch?” Hahaha!

Zo! Wie maakt mij wat? Ik heb 310 elastiekjes gekocht, want ik grijp ALTIJD mis! ALTIJD! Ik weet niet hoe het komt en wie ze gebruikt en wie ze nooit terug legt, maar ik verdenk iedereen. Nu zal deze ergernis voor minstens een jaar uit mijn leven zijn verdwenen. SCORE!

Pubermeisjes die mijn borstels vervuilen met hun blonde haartjes, ook een kleine ergernis; ook verdwenen!!

Bij de HEMA nog diverse opschrijfboekjes gekocht om nu dan toch eindelijk mijn leven wat meer structuur te geven. Nee echt! Nee, ik geloof daar ook zelf niet meer in, maar ik hou gewoon heel erg van opschrijfboekjes en gekleurde stiften en pennen. Dan heb ik in ieder geval het gevoel dat ik structuur heb.

Beste score van de dag. Dit was een soort teken van God. Gisteren keken we naar het programma ‘Ik heb het nog nooit gedaan’ en daarin zat een 19-jarige maagd en die jongen was fan van My Little Pony’s. Dit soort jongens, noemen zichzelf ‘Brony’s’ en ik heb me gisteravond nog helemaal verdiept in het fenomeen en ik ben volledig gefascineerd (check DIT filmpje, het is echt nogal OMG WTF). Anyway! Ik was op slag verliefd op deze boodschappentas. Goed staaltje product placement Primark! TOPdag dus vandaag.