EEN CULINAIR FEEST OP VRIJDAG

De hele ochtend geen foto’s gemaakt, want een vrijdagochtend zoals alle vrijdagochtenden; broodje eten met de oppaspuber, oppaspuber uitzwaaien, met m’n ouders naar de LIDL, broodje met m’n ouders eten, koffie, boodschappen inruimen en dan aan het werk. Maar! Wat er deze vrijdag anders is, is dat ik om 14:00 in de auto stap richting Oss! We gaan met de pont.

Een dagje naar een hotel én naar een restaurant met een Michelin-ster! WOEHOE! Dit is het verjaardagscadeau van J. voor mij! WOEHOE!!!!

We gaan eerst even naar de kringloopwinkel van Oss (dikke aanrader overigens, heel groot en goed gesorteerd met normale prijzen).

Mijn lieftallige echtgenoot vindt daar de beste laarzen EVER! Echt! En in mijn maat 41 en ze passen en ze zijn supermegagaaf! Helemaal seventies-gevoel, amper op gelopen. Dikke SCORE!!!

We verblijven in Hotel de Weverij en ik had wel wat betere foto’s kunnen maken dan deze, maar ik wilde even laten zien dat het een nogal grote, hoge kamer was. Met nogal een galm, galm, galm. Heel erg design, en strak en niks aan de muur en grijs en wit en zwart. Niks mis mee, behalve dan die galmmmmmm.

J. en ik gaan eerst even Oss onveilig maken en strijken neer op een met terras-heaters verwarmd terrasje.

Daar hebben ze een kaart met allemaal diverse soorten gin-tonic erop en we zijn meteen verkocht. ZALIG! Dit is er eentje met gember en piment (helemaal mijn ding).

J. neemt er eentje met komkommer. Ook helemaal mijn ding.

We doen een klein bittergarnituurtje.

Met nog maar een gin-tonic. Dit keer eentje met zouthout en laurier. Ook zalig.

En daar krijgen we nog meer trek van. Dit is een werkelijk subliem kaasplankje (J. nam nog maar een portie bitterballen). Beetje overmoedig misschien om zo lekker lang en uitgebreid te borrelen voordat je een 5-gangen-menu krijgt bij een Michelin-ster-restaurant, maar zo rollen wij.

Ik kijk hier heel moeilijk, maar ik ben heel chill. Na de gin-tonic en de diverse snacks zijn we terug naar het hotel gegaan, hebben lekker gedoucht en doen even een klein tukje voordat we gaan eten. Het is een zalig bed en een zalige douche, maar waarom hebben de meeste hotels toch altijd 2 bedden naast elkaar? Dat is toch helemaal niet romantisch? Dat is sekstechnisch gezien toch niet handig? De bedden schuiven uit elkaar en we hebben 2 losse dekentjes en het galmt dus nogal in de kamer. Ach, fuck it.

Wij gaan luxe uit eten! Met een wijn-arrangement erbij, wat kan ons het schelen! Dit is 1 van de amuses! Dus nog niet eens een ‘echt’ gerecht. Het is echt allemaal zalig, maar wel heel gekunsteld. Een rondje, met een vierkantje met een blaadje en dan 4 quinoa-zaadjes erop.

Of een rondje met nog meer rondjes en dan een radijsschijfje en een nootje.

Of een coquille met een rondje en een vaasje met de saus ernaast. Oh, dat vaasje met de saus (of jus, of weet ik veel wat voor fancy naam) kreeg elk gerecht. Inclusief een nogal snelle uitleg van wat er op het bord lag, inclusief een snelle uitleg van de bijpassende wijn.

En ik ben nogal gewend aan kleine wijnglazen die je tot de nok toe vult. Dit waren wijnglazen met 3 slokken wijn. Wel hele lekkere wijn, dat wel.

Een opgerolde komkommer met een rondje en een nootje en een blaadje.

En daar staat weer een vaasje met saus.

Hier ging het mis bij mij. Het hoofdgerecht was duif. En nu heb ik totaal geen problemen met het zelf slachten of plukken van dieren (dood maken is een ander verhaal). En ik ben gek op lam en heb dan ook totaal geen plaatjes van een lammetje in m’n hoofd. Maar… dit is een vierkantje met een rondje met een stukje duif en achter op het bord staat dus een duivenpootje. En ik vond ‘m er ZO zielig bij staan. Pootje omhoog! Aaaaaargh! En dan ook nog een verhaal van de wijn die uit hetzelfde gebied kwam als de duif en toen hoefde ik niet meer.

Gelukkig had J. veel minder moeite met de duif en heeft hij alles opgegeten.

Dit was dus het menu.

En dit het toetje.

En als je koffie bestelde kreeg je ook nog eens 5 mini-toetjes erbij. Gelukkig was ik hierna de duif snel vergeten. En de wijn begon me ook naar m’n hoofd te stijgen, dus ik was blij dat onze hotelkamer zich op zo’n 50 meter van het restaurant begaf. Konden we meteen allebei onze 1-persoonsbedjes inrollen. Het was allemaal dus echt zalig en bijzonder en ook echt een unieke ervaring, maar… ik ben toch echt meer een gin-tonic-met-een-kaasplankje-vrouwtje en dan lekker tegen m’n man aankruipen in een bed wat niet uit elkaar schuift. Ik vind zo’n Michelin-ster-restaurant een beetje te gekunsteld. Te moeilijk. Wel heel lekker, maar moeilijkmoeilijkmoeilijk…

Vorig jaar vierde ik m’n verjaardag ook een beetje…