AFWASMACHINE, EEN LETTERBAK & 2 PIZZA’S
Zaterdagochtend-ontbijtje. Hmmm…
Ja, Nina, als jij je als een blaffende papegaai gedraagt, dan zullen we je als een papegaai behandelen ook.
Onze afwasmachine is dus weer kapot. Onze ‘nieuwe’ afwasmachine, inderdaad. Wij kochten deze tweedehands en alles zag er goed uit, maar ja, wij hebben geen verstand van afwasmachines. De man die op de grond ligt wel. Die zegt: “Ja, dit ding is meer dan 10 jaar oud en de motor is helemaal versleten, jullie hebben je laten bedonderen.” Lekker dan. Ik vertrouw niemand meer. Behalve deze man die op de grond ligt, want die komt volgende week een nieuwe motor plaatsen. Op deze manier worden we nooit rijk. We heel gelukkig, want samen met de hand afwassen is heel romantisch.
Sinterklaas! Sinterklaas!!!! Hij is aangekomen! Fijn hoor.
Mijn cadeau is ook gearriveerd! Niet van Sinterklaas, maar van m’n ouders! Op de achtergrond een tas met boeken. Ik ben in een opruim-modus.
Ik roep mijn man erbij voor het grovere werk.
We kijken met het hele gezin de nieuwste aflevering van American Horror Story Hotel.
Erwtensoep! Het ziet er nooit echt smakelijk uit, maar het is altijd lekker (als het zelfgemaakt is dan) (uit blik is vies).
Oh! Ik ben zoooooooo blij met m’n nieuwe letterbak! Ik kan eindelijk ook kaarsjes neerzetten zonder dat de katten erin gaan hengelen.
Bruce is echt blij met z’n nieuwe hangout.
Weer een nieuwe kerst-dromenvanger! Met hertjes.
Ja, hier is iets misgegaan. De pizza van vorige week was zo lekker dat we vinden dat we er vandaag weer eentje verdienen. Allemaal een.
Eentje voor dochter S., eentje voor J. en…
…eentje voor mij. Al is dit de tweede So Majestic, want de eerste die ik kreeg was dus echt niet lekker. Daar zaten geen spekjes op, amper uien, verbrandde pijnboompitjes, gewoon niet okay. Huil! Maar als je belt met een klacht bij de Domino’s, dan krijg je dus gewoon een nieuwe. Netjes.
Bruce heeft de kartonnen doos volledig gesloopt en is aan m’n stapel met uitgescheurde recepten begonnen. Ach, het houdt ‘m van de straat.