ADHD, ONDERTROUW & LIEFDE

Dit is mijn laatste ochtend als niet-officieel-verloofde-vrouw. HAHAHA! Het is 6:45 en ik ben er helemaal klaar voor.

Ik laat Nina uit en ineens zie ik het! De kont van Nina ziet eruit als een luiaard. #iseefaces

Nina en Frank doen daarna maar weer een hangdag.

Ik neem nog even een broccolisoepje.

En daarna gaan de verkering en ik op pad! Vandaag gaan we officieel in ondertrouw. We nemen deze knapperd mee. Op een gekopieerd papier dan. Vriendin L. wordt mijn getuige.

M’n nagels matchen vandaag met m’n schoenen en m’n jurkje! SCORE!

De verkering en ik zijn allebei ADHD-ers, maar dan wel van het intelligente en plannende soort. Wij kennen onszelf en gaan dus altijd expres te vroeg van huis, zodat we nergens te laat aankomen, want… we kennen onszelf. We zijn een half uur te vroeg bij het stadhuis, dus we halen eerst nog maar even een paar gebakjes bij patisserie Schroot voor straks.

Nog steeds te vroeg, dus ook nog maar even een rondje bij de Kringloop en hier komen we ons huwelijksservies tegen!!! Het is prachtig en we zoeken er al een tijdje naar, maar omdat alles nog ingepakt moet worden en we daar dus geen tijd voor hebben, want waarom zijn we eigenlijk naar de kringloop gegaan, we zouden toch in ondertrouw, oh, God, toch ADHD, spreken we af dat we het servies over een half uurtje komen ophalen.

Hallo stadhuis van Tiel!!!

“Wanneer gaan jullie trouwen?”, vraagt de ambtenaar van de burgerlijke stand. Ehhhhhh?? “Moeten we dat nu beslissen dan? Kunnen we niet nu in ondertrouw en dan later een keertje verzinnen wanneer we precies willen trouwen?”, vragen we. Nee, dat kan dus niet. HAHAHA! Je zou toch zeggen dat de verkering hier ervaring mee heeft, want die is al een keer getrouwd geweest, maar we hebben eigenlijk nog niet echt over een datum nagedacht. We wilden vrijdag 13 juni, maar dat kost bijna 600 euro en dat vinden we belachelijk. “Doe maar de eerstvolgende keer dat we gratis kunnen”, zeggen we. Het wordt 18 juni. Prima datum. Lekker ad hoc en ADHD tot stand gekomen. De verkering tekent.

En ik teken.

De ambtenaar van burgerlijke stand doet nog wat dingetjes op de computer.

Klaar! In ondertrouw. Officieel verloofd. Officieel trouwplannen. Op 18 juni worden we officieel man en vrouw. En word ik ook officieel de stiefmoeder van dochter S.! Ik kan het nog niet helemaal geloven, maar het gaat toch echt gebeuren.

Als we bij het stadhuis naar buiten lopen staan mijn ouders als verrassing op ons te wachten om ons te feliciteren. LIEF!!!

En ze hebben geluk, want we hadden ook speciaal voor hun een gebakje meegenomen.

Bij thuiskomst treffen we ook een kaartje van de vaders van J.! Ook LIEF!

Ik maak een paaskrans, maar dan in het vierkant.

De paashaas is ook LIEF!

Dit is een gedeelte van ons huwelijksservies.

Met dus hele lieve, verliefde vogels. En ik ben totally in love met dit printje.

“Ik voel me een beetje vreemd nu hoor”, zeg ik tegen J. als we samen op de bank zitten, “het is allemaal ineens wel snel gegaan en nou zitten we dan zo hier. En nou?” “Nou, niks”, zegt hij, “komt vanzelf wel goed hoor.” “Moeten we niet iets romantisch gaan doen dan nu?”, vraag ik. “Wat jij wil schatje”, zegt hij. We gaan uit eten en doen nog even snel een rondje in de Big Bazar. Hier geef ik de verkering een kusje.

Bij Goya hebben we binnen 2 uur onze hele bruiloft, het feest, mijn jurk, zijn pak, de versieringen, de uitnodigingen, alles, maar dan ook alles bedacht. En alles wordt helemaal TOP! Het is leuk, het is low-budget en het past bij ons! WOEHOE! Wie zei er dat ADHD een probleem is? Als je allebei op dezelfde golflengte zit, dan ga je als een speer! Ik ben blij dat we op 1 lijn zitten.

Cheers babe! Let’s get married. I love you!