10 POTJES KLAVERJASSEN IS TOO MUCH
Er is er 1 jarig, hoera, hoera, dat kun je aan deze foto niet zien, want het is mijn eigen mannetje J.!!!
Nina krijgt een Postcrossing-kaart! Wat een toeval, want de dame die ‘m stuurde wist niet eens dat ik een hond had! Koel.
J. mag even blijven liggen, want hij is jarig. Ik laat Nina uit en die wil uiteraard even stoeien met een tak.
Eindelijk komen er weer blaadjes aan de bomen. Eindelijk!
Nog maar een stukje taart dan?
En nog maar een potje klaverjassen?
Ja hoor, heeft m’n moeder altijd zin in!
Ook al verliezen we gigantisch!
Ik probeer ook nog wat te werken vandaag, maar ik kan me niet echt concentreren. Ik ga nog maar een keertje bezig met m’n ‘waarden’. Ik kan er al een heleboel wegstrepen.
Kijk, nog maar een paar over.
M’n ouders hebben alvast een verjaardagscadeautje voor me (haha); anti-vlooienspul voor de katten en voor Nina. Dat zijn de beste cadeautjes!
’s Avonds eten we de gehaktballen van gisteren met spaghetti. Heerlijk!
Oh! Nee! Hè? Nog meer taart.
En nog meer klaverjassen?? Maar dan met schoonpa J.!
En schoonmoeder B. (die hier even contact zoekt met God)! Ook hier verlies ik weer gigantisch, dus na zo’n 10 potjes klaverjassen in 24 uur ben ik er wel klaar mee.
Nina zit braaf naast me te wachten. Die wil naar bed. Ik ook.
Vorig jaar was J. ook jarig. Heel gek!
