SUNRISE, JERK CHICKEN & SUNSET

Begin de dag met een… duikje! Om 6:00! We lagen alweer een paar uur wakker, maar ja, toen was het nog donker buiten. Als het ook maar enigszins licht wordt, rennen we naar buiten met onze snorkel-setjes. Ik ben niet echt een held met snorkelen (ademen door een pijpje; paniek), maar je zicht in de oceaan is geweldig. Speciaal hiervoor had ik ook wegwerp-contactlenzen meegenomen, maar het indoen daarvan is nogal een gedoe, want het is een paar jaar geleden dat ik lenzen droeg. Maar uiteindelijk; no problem.

Uitzicht in de ochtend. SMELT.

Ik voel me GOED!!!! Ik heb wel weer vreselijke honger en ik kan m’n haar niet meer los laten hangen (want te warm), dus ik moet het opsteken, en dan ook nog die lenzen en toch ook nog enigszins last van die zee-egel-stekels en een paar muggenbulten, maar…

…ik zit goddomme op Jamaica!!!

En mijn echtgenoot snorkelt cadeautjes voor me omhoog. Ik durf zelf niet naar beneden te duiken tijdens het snorkelen, maar ik vind het al heel wat dat ik überhaupt durf te snorkelen en dat het lukt om een paar minuten te dwalen onder water.

Even een ontbijtje dan maar! Elke ochtend bakte een Jamaicaans meisje de meest perfecte omeletjes voor ons! En… elke ochtend was er vers fruit en er waren diverse warme Jamaicaanse, warme gerechten; pancakes, festival dumplins (soort oliebolletjes), bonen, gestoomde groenten… LEKKER! Oh, en er was dus ook gratis WiFi in de bar en in het restaurant en dat was ook heel lekker, want je wil toch wel even met je moeder Whatsappen of een kekke foto op Facebook zetten.

Het is wat… de hele dag zonder bril!

De koffie was elke ochtend heel prima te doen.

Dit groene hier is gestoomde callaloo… een typisch Caraïbisch gerecht. Ik vond het lekker, maar ik vond eigenlijk alles wel lekker wat ik op Jamaica heb gegeten. Want… al eet je een droge boterham, je eet die droge boterham wel mooi OP JAMAICA!

Al vond ik de frietjes wat minder (just keeping it real). Ja, ik ben op Jamaica en dan wil ik toch liever Jamaicaanse dingen eten, maar ja, als er dan een bak met friet voor me staat tijdens de lunch, dan schep ik automatisch op. Slecht!!! Ik heb het dan ook laten liggen, want ze waren niet zo lekker, maar dat is nog veel slechter, want ik bevind me toch in een derde-wereld-land en er zijn heel veel kindjes die niks te eten hebben en aaaaaargh!!!! Kortsluiting…

Snel maar in de zon met een boekje. Vandaag doen we relaxt. We hebben onze excursies geboekt en kunnen nu onze jetlag een beetje bijwerken. Al ben ik gewoon zo blij en geniet ik zo van alles dat ik alleen maar wakker, wakker, wakker ben. Ik heb overigens 0,0 gedachten tijdens dat wakker zijn. Alles is los. De enige gedachten die ik heb; wat zal ik nu eens gaan eten en waar? Precies zoals God het bedoeld heeft.

Zo had ik wel zin in een jerk chicken (een gemarineerd en geroosterd kippetje).

Dit is niet het officiële nationale gerecht van Jamaica (dat is ackee & saltfish), maar wel het gerecht dat mij het meest aanspreekt (ackee & saltfish heb ik overigens niet gegeten tijdens onze vakantie, maar ik ben me momenteel druk aan het inlezen in de Jamaicaanse keuken, zodat ik het zelf kan maken).

Onze nieuwe vriend T. is zeer extreem bezig met de extreem pittige marinade!

Hmmmmmmmm… lekker eten!!! Ik hou van dit soort afgeraffelde flesjes op een tafel. Niks netjes, niks keurig! Maar gewoon flesjes die al jaren gebruikt worden en worden voorzien van de lekkerste sausjes. Als ik dit opschrijf moet ik alweer bijna huilen (ja, ik zit hier met een jetlag, dus sowieso heel sentimenteel, of wacht, nee, dat heeft er niks mee te maken, want ik ben altijd licht sentimenteel en emotioneel en melancholisch. In Nederland zijn er zoveel regels, voor zoveel dingen en in Jamaica voelde alles ZO vrij (er zitten ook nadelen aan, I know). Maar als je op Jamaica goede kip kan maken, naar het recept van je grootmoeder, dan mag je die gewoon verkopen aan de straat. In Nederland moet je daar eerst 20 vergunningen voor aanvragen.

En op Jamaica was je je handen gewoon met regenwater. <3

In deze bakken worden de kippen, stukken rundvlees en garnalen (en wat nog niet meer) gebakken.

En alweer terug bij hotel Samsara om te genieten van de zonsondergang.

Voetjes omhoog. Cocktailtje erbij.

Nog zoiets gaafs; stoeptegels over? No problem, man! Een ander hotel, resort, huis, restaurant is er blij mee!

Wow. Just, wow.

Nog even met z’n allen de foto’s van de dag bekijken. Cocktailtje erbij. We hebben ook ’s avonds nog heerlijk gegeten en gepraat en gehangen en gelounged, maar time flies when you’re totally relaxed. En… ik vergeet dus foto’s te maken als ik totally relaxed ben. Maar; no problem.

Wij zijn happy!

We doen nog een potje Skip-Bo met S., T. en wat andere hotelgasten. Heel misschien ook nog een cocktailtje met z’n allen. Dit is achteraf gezien de dag waarop we het minst ‘gedaan’ hebben, maar alsnog; topdag!