RINGEN, TORNADO PATAT & SOOF

Nou, ik ben wel eens gezelliger opgestaan. Het is 6:45 en ik ben aangekleed! Dat is een prestatie van wereldformaat. M’n haar zit trouwens wel goed.

Nina heeft haar dag ook niet helemaal. Ze zit de hele ochtend heel schuldbewust in haar bench.

Ik schrijf de hele ochtend met een superconcentratie voor www.climaximaal.nl en ik word maar 1 keer afgeleid door wat poezenplaatjes op Facebook. Echt! Maar 1 keer! Echt.

En wat moet jij nou? Erin of eruit?

Oh, gelukkig. Nina ligt weer in haar eigen hoek.

Ik krijg post van Veronique! Dat ze m’n plogs zo gezellig vindt! LIEF!!!!

Ik haal oppasmeisje M. uit school en we gaan samen even naar de supermarkt. Eenmaal thuis lunchen we samen, maar M. zit niet zo lekker in haar vel. We praten rustig over van alles, maar M. blijft gespannen. We gaan samen knutselen, maar ook dat wil niet echt lukken. Ik hou me bezig met een ijsberen-project en M. doet een poging tot schilderen, maar zucht en steun en moeilijk, moeilijk, moeilijk.

Zelfs van een bakje met kaasflipjes wordt M. niet echt veel blijer.

Dan maar even samen MTV kijken.

Oooh, Nina, ik hou zoveel van jou!

JAAAAAAAAAAAA!!!! Het is gelukt! We gaan even naar de stad om alsnog de ringen uit te zoeken en te bestellen en we hebben consensus en we hebben een XXXL financiële bijdrage gekregen van de vaders van J., dus ik kan de rest van mijn leven tegen deze mooie, oldskool, gouden ring aankijken! Precies wat ik wilde! Ik vind ze HEEL ERG MOOI! Okay, we moeten 4 tot 6 weken wachten tot ze er zijn en misschien zijn ze er dus pas na onze bruiloft, maar dat maakt niet uit.

En die van mij past in die van de verkering. Aaaaaaaaah!

En dan hebben we nu wel een ’tornado patat’ verdiend! WTF??? Een wat???

Tornado patat! We kenden het niet, maar het is superlekker!! Het is een vers geschilde aardappel en dan in een soortement van spirelli-apparaat en dan in de frituur. Oppasmeisje M. vindt ‘m heerlijk!

En ik ook! Hij wordt na het frituren gedoopt in een mengsel van kokos en kruiden. Hmmmmmmm!!

Hier volgt weer een hoop gedoe.

Bruce leest de krant met z’n kont.

Hier kan ik zo chagrijnig om worden! Het is ook eigenlijk altijd hetzelfde bij de Albert Heijn. Ik heb daar nog nooit een normale avocado gekocht, ze zijn altijd helemaal bruin van binnen en toch trap ik er iedere keer in! Weggegooid geld!

Gelukkig zat er nog 1 goede avocado bij en de verkering en M. zijn niet echt fan van guacamole, dus het hele bakje was voor mij, mij, mij! We aten Mexicaans. Lekker! Het is mijn bedoeling om de diepvries enigszins leeg te eten de komende maand, zodat we ruimte hebben in de diepvries, zodat we het bier kunnen koelen voor ons trouwfeest.

Daarna nog meer gedoe. Oppasmeisje zit zichzelf in de weg en ja, dan wordt het niks met die Engelse woordjes over vakantie en vliegvelden. Even wat wijze Engelse woordjes: The journey is the destination.

Ik ben geestelijk enigszins gesloopt na vandaag en ik verlang naar rust en makkelijke televisie. We kijken Soof! Een film die ik helemaal geweldig vind. Feest der herkenning en vooral Dan Karaty! Ooooooh, Dan!!!! Oooooh Dan, I love you!!!! De verkering vindt er geen reet aan en het is ook een echte wijvenfilm, maar zolang ik maar rustig naast ‘m zit vindt hij alles best. Zelfs dat ik zit te zwijmelen over Dan Karaty.