POMPOENSOEP, NIEUWE AFWASMACHINE & EKSTERVEREN
Begin de week met het maken van een pompoensoepje om 6:00.
En daarna doe ik nog een poging bij de afwasmachine. Lukt niet, dus ik ga aan het werk. Kutding.
Er komen hulptroepen aan die tot dezelfde conclusie als wij komen; kapot. Een paar rondjes bellen leert ons dat het merk vaatwasser dusdanig yukiyuki is dat hij niet meer gemaakt kan worden en dat het beter is een nieuwe te kopen. KAK.
Ik ben de hele dag aan het werk achter m’n computer, samen met vriendin M. (tevens dus nu ook opdrachtgever M.). Iets met spirituele toestanden. Vormgeving. Teksten. We zijn heel goed bezig, waarover later meer.
En kijk! De echtgenoot heeft het geregeld. De nieuwe, tweedehands Bosch-afwasmachine draait als een zonnetje. Fijn!
En hij heeft ook nog voor het eten gezorgd. Ik zit eigenlijk na een halve Chinese loempia al vol.
’s Avonds ga ik m’n veren organiseren in een mapje. Dit zijn de veren van valkparkiet Melia.
Duivenveren (van witte duiven dus).
Ik had van m’n schoonmoeder ook allerlei dingetjes gekregen om aan de dromenvangers te hangen, dus daar ben ik de rest van de avond mee bezig. Lekker op de bank.
Hoe vaak moeten we nog zeggen dat je nu gewoon ook op de bank mag, Nina?
En daarna een documentaire over Satudarah. Ook niet echt mijn soort televisie.
Ook niet die van Nina, die kijkt liever naar de muur.
Daarna nog een stom programma over tweelingen, drielingen en vierlingen en deze vrouw was zwanger van een drieling en had het niet in de gaten. Ik herhaal; ze had niet in de gaten dat ze zwanger was van een DRIELING! Nou, sorry hoor, maar dan eh, eh, sta je niet echt in contact met je lichaam. Ik wil. En mijn lichaam zegt; naar bed.