PLOG ZATERDAG 25 FEBRUARI 2017

Oh! Wat! Lekker! En! Oh! Wat! Fijn! De Luna-fluisteraar en ik hebben er al een heerlijke ochtend op zitten voordat ik deze foto van een bakje kibbeling maakte. Lekker samen wakker worden, maar dan wel al heel vroeg, zodat je nog heerlijk een beetje tegen elkaar kan liggen, beetje omrollen, beetje draaien, beetje knuffelen. ZALIG! Dan Nina uitlaten. Dan even langs m’n ouders met 2 flessen net-gedraaide smoothies en 2 bakken bonensoep en even koffie daar. Dan samen naar de markt, boodschapje hier, boodschapje daar. En dan dus samen lunchen met een bak kibbeling. Voor mij hoeft het leven allemaal niet zo groot en meeslepend. Genieten van een bak kibbeling met ravigottesaus van vishandel Neerbos in Tiel op een zaterdagochtend. Meer hoeft het echt niet te zijn. Omdat het juist ALLES is.

Deze foto laat duidelijk de verschillen zien tussen de Luna-fluisteraar en mij. Met z’n Marqt-tas. Kots! Maarrrrrr… we gaan wel allebei van huis met überhaupt een tasje voor de boodschappen, zodat we het milieu niet belasten met plastic tasjes! Dus… onze normen en waarden zitten ergens wel op dezelfde lijn, we geven er alleen op een andere manier kleur aan. Of nou ja, kleur, kleur, hoe kleurrijk wil je een Marqt-tasje noemen hè?

Bruce doet maar weer eens een poging om M. de hondenman te veranderen in een kattenman. Look into my eyes, look into my eyes, the eyes, the eyes, not around the eyes, don’t look around the eyes, look into my eyes. Het lukt niet echt. Maar M. vindt het wel prima dat Bruce de hele tijd bovenop ‘m wil komen liggen, dusssssss… to be continued.

Ik heb heel veel dromenvanger-opdrachten, dus ik ga aan het werk in m’n atelier. Bruce komt er gezellig bij liggen en M. gaat zelf ook aan het werk in mijn kantoor. Aan zijn eigen werk uiteraard. Met een laptop.

M. wordt tussendoor afgeleid door een Nina die behoefte heeft aan heel veel aandacht. En aangezien M. dus een hondenman is geeft hij graag gehoor aan Nina’s behoeften. Slet.

SLET! Ja! SLET! Moet je die ogen zien. One happy dog.

Ik heb me keurig aangekleed, bloemetje in m’n haar, want…

M. neemt me uit eten!!! Bij de Tokyo Lounge! Ik had erg op lopen scheppen over de sushi’s van dit restaurant en… gelukkig was hij het me eens.

De sushi’s van de Tokyo Lounge zijn nmelijk echt, echt, echt superlekker!

Is het M. dan eindelijk gelukt om een leuke en vooral niet-bewogen foto van me te maken??? Jazeker! Check vooral even m’n magere bovenarmen! Ik ben me aan het opdrukken de laatste weken. POW!

Ik kijk M. alleen nog steeds niet aan in de camera. Dat is overigens wel anders als zijn camera niet op me gericht is. You’re just too good to be true / Can’t take my eyes off of you / You’d be like heaven to touch / Oh, I want to hold you so much / At long last love has arrived / And I thank God I’m alive / You’re just too good to be true / I can’t take my eyes off of you!! Oooooooh Luuuuuuun, gatverdamme, wat klef allemaal! Jazekers! Heel klef! Maar ik heb zo’n fijne zaterdag gehad. Dan mag je best een beetje klef doen. Op de terugweg van Tokyo Lounge naar huis (op de fiets) komen we een gans tegen. Die midden op de weg zit. Gewoon te zitten. RAAR! Ik stap van m’n fiets af en zeg tegen de gans dat-ie even een stukje verderop moet gaan zitten, omdat hij anders wordt overreden. De gans lijkt het te snappen en loopt keurig van de weg richting de berm (morgen meer over de gans).