PLOG VRIJDAG 23 DECEMBER 2016

Kijk. Dat zijn de betere kaartjes om de dag mee te beginnen!

OH! Hoe! Schattig! Dit zijn mini-bloemkooltjes… Bij de LIDL natuurlijk, want het is vrijdagochtend.

Dit zijn mini-preitjes.

En hier staan de champignons. M’n vader en ik hebben hier toch zeker een paar minuten naar gezocht. Ik heb geen kerststress, mij maakt het allemaal niks uit, maar m’n vader heeft zich ergens op de een of andere manier in mijn eigen plan gewurmd met z’n vleesje hier, vleesje daar en ik dacht dit en hij dacht dat en toen… nou ja…

De boodschappen zijn weer in huis zeg maar.

Verder is dit zo ongeveer m’n ochtendgevoel.

De dierenarts belt met de uitslag van de operatie. En daarna is het dit. Janken. Nina heeft dus kanker en kwaadaardige kanker en dat is KUT. Ik schreef er een blog over: JA, DUS OOK HONDEN KRIJGEN KANKER.

Huilen helpt. Alles weer op een rijtje. Tijd voor Kate Bush.

En tijd voor de voorbereidingen voor… saoto soep! Hmmmmm!

Ik had amaryllissen gekocht bij de LIDL, maar toen brak er een bloem af en dat is HEEL zielig. Die mag alsnog in een vaasje proberen of hij wil gaan bloeien.

Kerststukje dat ik gisteren maakte erbij. Oh! Net! Echt!

Lekker! Maar dan echt! M. komt eten. En omdat ik het kutnieuws van Nina eerst face-to-face aan hen wil vertellen, voordat ik het op internet zet (hallo blog, hallo Twitter, hallo Facebook, hallo Instagram) gaan we samen even langs, want ik zie er toch wel tegenop om het te zeggen. Ook m’n ouders zijn stapelgek op Nina en haar toekomst kan alle kanten op (ze kan binnen een maand weer last krijgen, maar ze kan ook 15 worden); het blijft KUTnieuws. En ach, dan heeft M. meteen m’n ouders ontmoet en vice versa. Het nuttige met het aangename verenigen; ik hou ervan.