PLOG 3 JULI T/M 9 JULI
Het was vorige week maandag toch écht m’n bedoeling om weer dagelijks te gaan ploggen, maar het is er helaas niet van gekomen! Deze foto is genomen door een fotograaf op het Sensation Purple-feest van J. en J. en daar had ik dus eigenlijk mijn maandag-3-juli-plog mee willen beginnen. Nu is het het begin van m’n week-27-2017-plog. Ook leuk.
M’n koelkast staat nog vol met Indiase restjes van het diner van afgelopen zaterdag, dus eet-technisch kom ik deze week goed aan mijn trekken. ’s Morgens, ’s middags en ’s avonds.
De bloemen van de markt zijn ZO mooi en ze staan ook heel lang. Dit is het bosje van vorige week en achter op de eettafel staat m’n bosje van deze week.
Hier ging het allemaal mis. Of eigenlijk ging het op dit moment nog heel goed. Ik zit in Lochem bij de Love Bubbles. Elke eerste maandag van de maand is er een vergadering en een soortement van ‘verdiepingsavond’. Dan praten we met een groep medewerkers over de liefde en alles wat daarbij komt kijken. Deze maand gaat het over ‘loslaten en vertrouwen’ en dat klinkt allemaal zwaarder dan het is. Gewoon lekker eten en drinken en praten met z’n allen. Hartstikke fijn en liefdevol en aan het einde van het diner wordt het gesprek voortgezet in 1 van de hottubs. Ik ga niet mee in de hottub, maar zit ernaast en voorzie de dames van bubbels en koffie. Superfijn en gezellig en als het begint te schemeren zijn er wel wat muggen en ik voel wel een paar prikjes op m’n hand, maar ik heb een lang jurk aan met ook lange mouwen, dus wat kan mij gebeuren? Nou, HEEL VEEL.
De volgende ochtend heb ik nog nergens last van. Ik ga aan het werk, want ik moet 40 Love Ritual Boxen schilderen.
Om een uurtje of 13:00 begin ik een beetje te jeuken en voel ineens wat bultjes. Als ik in de spiegel kijk zie ik dat ik onder de muggenbulten zit. Ineens. BAM. Ik heb ze geteld en het zijn er meer dan 150. HONDERDVIJFTIG! Op m’n buik, m’n billen en m’n bovenbenen. En het zijn echt muggenbulten, want de plekjes zien er hetzelfde uit als die op m’n handen (de prikjes die ik wel heb gevoeld gisteren). Ik ben 150 keer door m’n jurk heen gestoken en ik ben er letterlijk en figuurlijk ziek van. Moe ook. Uitputtend dit. JANKEN!
Ik probeer m’n aandacht wat af te leiden met schilderen en stempelen de komende dagen.
Lukt een klein beetje.
Maar echt. NIET TE DOEN.
Het wordt steeds erger en ik kan ook geen normale kleding meer aan. Het liefst zou ik de hele dag naakt op bed gaan liggen. Plat op m’n rug. Elke beweging zie ik maak zorgt voor jeuk, jeuk, jeuk. Niet krabben. Insmeren. Maar 150 muggenbulten, daar valt niet tegenop te smeren. Ik voel me net een krentenbol en zo zie ik er ook uit. En om het plaatje helemaal compleet te maken ben ik 1 keer midden op m’n voorhoofd gestoken. Kutbeesten. HUIL.
Toch ook nog maar wat pauwen knippen. En toch ook maar wat dozen schilderen. Op schrijven kan ik me niet concentreren.
Wel op even geheel per ongeluk wat zoeken naar eenhoorn-spulletjes. Gin! Woehoe!
En deze wil ik eigenlijk ook heel graag hebben! Een XXL eenhoorn!
Maar… er arriveert een eenhoorn-spaarpot. Die bestelde ik al een tijdje terug bij Paperchase in de UK, waar ik ook m’n nieuwe agenda bestelde. Die is dus ook binnen gekomen. Altijd lekker een nieuwe, frisse, lege agenda.
Donderdag ga ik wat aan het knippen en plakken.
Lekker bezig. Heel leuk op van dat hout. Nog niet zoals ik het helemaal wil, maar fijn om weer even met ‘vrij werk’ bezig te zijn.
En hier is het alweer vrijdag. Ik ben met m’n ouders naar de LIDL geweest en Nina krijgt een croissantje. Wij niet, want we moeten nog naar het ziekenhuis en m’n moeder moet nuchter blijven, omdat haar bloed geprikt moet worden.
En daarna moet ze nog een half uur wachten tot haar afspraak met de oncoloog, maar ja, die heeft altijd een uur uitloop, dus uiteindelijk zijn we de hele ochtend kwijt in het ziekenhuis. De uitslag van het bloedonderzoek is ‘so far, so good’, volgens de oncoloog. De ‘chemopillen’ die m’n moeder heeft gekregen lijken aan te slaan. Mooi! Ze voelt zich ook beter, dus het gaat de goede kant op. Maar… het blijft spannend.
Ja, jongens, ik weet het, ik moet NOG meer dozen schilderen. Ik kan bijna geen doos meer zien.
Nina wel. Die ziet dit doosje met gestoomde kip wel zitten dat ze van de overbuurvrouw kreeg. Binnen 3 happen op. Ze lust wel 10 bakjes.
Ik heb de muziek van London Grammar ontdekt. GODVERDOMME WAT PRACHTIG. Zo prachtig dat ik bijna de rest van de vrijdag aan het huilen ben. Als M. ’s avonds komt treft hij een hoopje Luna aan die keurig aan het koken is met de muziek van London Grammar op de achtergrond, maar met dikke betraande ogen. Hoort er ook bij.
Zaterdag gaan we naar de markt voor bloemetjes en daarna ga ik keihard aan het koken. Tussendoor een lunch met mozzarella en tomaat, maar verder zit ik weer in de Indiase modus! En dus totaal niet in de fotografie-modus. Gelukkig heeft M. een foto gemaakt!
Mijn schoonfamilie komt namelijk eten en ja, dan moet je even laten zien dat je kan koken. Of moeten, moeten… willen! Het is niet heel erg duidelijk, maar de tafel is nogal groot en die stond nogal vol. Ik heb ook meteen voor m’n ouders gekookt en de diepvries en voor morgen en overmorgen! Ik ben overigens nu klaar met de Indiase keuken… op verzoek van m’n moeder ga ik nu aan de Thaise keuken beginnen!
Zondagochtend gaan M. en ik samen een kilometertje zwemmen (we hebben inmiddels allebei een abonnement). Dit is ons ontbijt/lunch.
Het kan allemaal slechter!
We wandelen ’s middags richting Daisy’s voor een ijsje en die hebben we wel verdiend, want 10.000 stappen gezet!
Heerlijke relaxte zondag zo. Heb je trouwens nog steeds last van die muggenbulten Luun? JA! Nog steeds.
Maar… we kunnen best even een drankje gaan doen bij de Sixx!
Gin-tonic! Hmmmmmm…
Ja, als echte Tielenaar moet je gewoon een keer in de Sixx Sky Bar geweest zijn hoor! Met uitzicht over heel Tiel! WOW! Dus we hebben m’n ouders even meegenomen en proosten voorzichtig op hun gezondheid! Cheers!
En… om deze hele bijzondere week af te sluiten (met nog steeds heel veel jeuk, jeuk, jeuk)… London Grammar komt eind dit jaar, rond mijn verjaardag, naar Nederland! OMG! Dat is een teken van God! Echt hoor! Ik koop meteen kaartjes, zodat ik een verheugenis op de agenda heb staan voor mij en M.! Moet nu al janken!
Here’s to the things you love
Here’s to those you fight enough
Hell to the rest of us
Here’s to the things you love
Here’s to the things you love
Those who are born with love
Here’s to you trying
And I’m no better than those I judge
With all my suffering
Wat een week. Die muggebulten….
ongelooflijk veel. Kan me niet voorstellen hoe erg dat geweest zal zijn.
Die foto van Piet en Riet hand in hand. Ontroerend mooi, ook met het verhaal erbij.
Ja, lieve foto hè? Ze lopen nog steeds hand in hand… altijd gedaan! En de muggenbulten zijn De Hel! Hopelijk deze week over, anders naar de dokter…
En dan aan het einde van deze plog vol emoties zit ik ook met natte ogen….. ups and dows… en ook nog al die muggebulten, oooh Luna wat naar :-(( (maar wel mooie borsten, dat dan weer wel)
Ja, die borsten, die hebben Piet en Riet goed afgebakken 41 jaar geleden, HAHAHAHA!
Je lijkt wel een soort dalmatiër met die rode bulten :-(. Of een pantervelletje. Wat een ellende joh.
Maar Luun, ga je nog wel die Indische recepten delen met ons? Ik wil die maken! Ik heb gisteren voor het eerst van mijn leven samosa’s op en ik vond het lekker. Nu wil ik ze maken!
Zooooo, wat een mooie muziek!!! Machtig mooi!
Never stop ploggen, heeerlijk om te zien en te lezen maar zoveeel muggebulten op 1 mens, kutmuggen!
Die ‘hand in hand’ foto… zo lief.. zegt meer dan 1000 woorden!
Sterkte met de behandelingen Luna, ik zal voor jullie duimen ??
En met de muggenbulten natuurlijk, schijtbeesten…!