OVER HOE JE GEMAKKELIJK 2 KILO AANKOMT IN GRONINGEN

Ik lag al een uur wakker in het logeerbed in Groningen en het enige waar ik aan kon denken; er staat nog een stuk van die overheerlijke vislasagne in de koelkast van m’n schoonvaders. Hmmm! Schoonpa Ferdinand piept ‘m even op in de magnetron…

En even later geniet ik van een perfect ontbijt!

Oh, Doortje, wat ben je toch knap!

We ontbijten een uurtje later met z’n allen in de tuin en ach, er past nog best wel een beschuitje bij hoor, na die vislasagne, no problem.

En, je raadt het nooit… we gaan gewoon weer een paar rondjes klaverjassen!

Hij kan weer lachen, want hij wint ook weer eens.

Dat betekent dat hij ook weer eens wint.

En ik kan ook nog prima lachen, want ik heb gisteren dus het allermeeste gewonnen en van die winst kan ik zeker een maand genieten.

Nog meer genieten; taartjes!

Hoe mooi! En hoe lekker!!!

De vraag van gisteren en vandaag was voornamelijk; hebben we wel genoeg vlees? Schoonpa Ferdinand had zo’n ehm, 20 spareribs, 20 worsten, 20 hamburgers, 20 bavettes, 20 satéstokken en nog veel meer in huis gehaald en er zouden 18 mensen langskomen voor de BBQ.

En schoonpa Jerry had ook nog eens 4 of 5 of 6 Goddelijke salades gemaakt!

Deze waren ook Goddelijk!

En deze Jamaicaanse salade ook.

Maar m’n favoriet was toch echt wel de bietjessalade met makreel en mieriksworteldip. ZALIG!

Hé, m’n schoonvaders hebben dezelfde bordjes als wij.

Dit waren roomkaas-tulpen! HOE SCHATTIG!!!

Ook nog een tomatensalade met bonen en het was allemaal gewoon te lekker. Ik ben 2 kilo aangekomen dit weekend (geen geintje).

Het was supergezellig, ook al ging het regenen, want er was genoeg plek onder alle afdakjes.

J. regelde de BBQ (heel rustig en relaxt, het was een klein wonder).

En hier zitten we alweer terug in de auto naar huis. HUIL! Zo jammer dat ze zover weg wonen. De hoogste tijd dat m’n schoonvaders ergens in Gelderland komen wonen!!

Dan kunnen ze ook af en toe op Nina passen bijvoorbeeld. J. en ik halen haar op bij m’n ouders en hier zie je duidelijk het verschil tussen een Nina die een weekendje op de boerderij is geweest en een Nina die een weekend bij Piet en Riet is geweest. Na de boerderij kijkt ze altijd ietwat verwilderd en na Piet en Riet kijkt ze als een diva.

Weer thuis kijkt ze vooral heel moeilijk. Ze wil terug naar Piet. Naar de koekjes. Snap ik. Ik wil ook wel weer terug naar die lekkere hapjes in Groningen.

Vorig jaar werd er nog volop geloomd!