OUD-HOLLANDSCH APPELWERPEN MET NINA

Het is alweer donderdag! Wat gaat de tijd toch snel… ik wil terug naar Jamaica, ik wil vakantie, ik wil de hele dag in bed blijven liggen, of op het strand, of… ach, Nina en ik hebben een nieuw ochtendritueel en dat is eigenlijk ook best leuk.

We doen aan appelwerpen, een spelletje waar vooral Betuwse honden veel plezier aan beleven.

Er staat dus een aantal appel- en perenbomen langs Nina’s uitlaattraject en die appels en peren vallen van de boom en dan wordt er niks mee gedaan. Voer voor vogels en insecten dus. Of…

Nina! Kijk!

En…

Zoek!!!!! Check vooral de laatste pose van Nina waar ze haar kont in de lucht gooit! Het leuke van appelwerpen is dat het een soort bal is die je daarna gewoon op kunt eten. Dikke SCORE voor Nina! En heel gezond!

Nina blij, ik blij. Kan ik daarna weer relaxt aan het werk. Schrijven, schrijven, surfen, schrijven, lezen, schrijven.

Ik stuur een gezellig PloesiePoesie-pakket naar iemand. Ook nog een PloesiePoesie (en ja, ik moet www.ploesiepoesie.nl weer snel updaten, want er zijn weer een paar nieuwe look-a-likes ‘geboren’).

Weer op de fiets om M. op te halen uit school. Daarna wilde ik even naar de AH om dus de Ploesie-pakketten op de post te doen, maar ik was m’n portemonnee vergeten. Dus… moest ik weer terug, maar eerst nog even langs de moeder van M. om wat kleding op te halen. Het is dan wel geen kleding die ik zelf pas (helaas, want D&G-broeken, allerlei leuks), maar dochter S., vriendin R. of vriendin F. passen er misschien wel in. Zonde om dingen weg te gooien als je een ander er nog blij mee kan maken.

Thuis heb ik toch maar alle parasolletjes en vrolijkheid van de kasten en deurposten afgehaald, want ik had ineens ontzettende drang om dingen op te ruimen en als je die drang voelt, dan moet je er gehoor aan geven. Ik ben bijna 2 uur bezig geweest met het stuk voor stuk verwijderen van de parasolletjes, dus ik snap dat vriendin F. met haar vriendje D. er 2 avonden mee bezig is geweest om ze op te hangen. Ik mis ze wel een beetje, maar… het is wel een stuk strakker en rustiger in de woonkamer… Gelukkig is het bijna kerstmis!

We eten hachee (van m’n moeder) uit de diepvries.

Ik strijk alle was weg en kom er nu pas achter dat het Hulk-shirt van de echtgenoot een ’tatoeage’ met de naam van z’n moeder heeft. LIEF!

Have you ever seen a baby bison???

Op het journaal (of iets van RTL Boulevard, geen idee) zie ik dat de baby-tijgertjes uit dierenpark Amersfoort voor het eerst kennis hebben gemaakt met hun vader. OOOOHHH! AAAAAH! Smelt! Ik kom erachter dat de baby-tijgertjes een eigen ‘welpcam‘ hebben! Helemaal live! Je ziet ze gewoon ademen. Ik ben de rest van de avond helemaal onder de indruk van deze webcam en de techniek en internet en hoe gaaf dat dit allemaal kan. Verder jank en lach ik mee met Geer en Goor en Syndroom en daarna naar bed. Morgen dus naar Fright Night. Spannnnnend!