LUNA NAAR DE CURVES

“Met Luna.”
“Hoi, met Mona, van Curves Tiel.”

Oh, God. Oh, Lord. Ik dacht even online wat informatie op te vragen over een soortement van fitness-trainingsprogramma speciaal voor vrouwen in Tiel. Ik hoopte op een e-mail. Of eigenlijk hoopte ik helemaal nergens op, want ik was allang weer vergeten dat ik 2 dagen daarvoor via een clickbait-Facebook-actie zélf had aangegeven dat ik wat meer informatie over het Curves-fitness-programma wenste te ontvangen.

“Heb je tijd om even langs te komen, dan leggen we je alles uit?”, vroeg Mona.

En ik ben een slechte nee-zegger, al helemaal aan de telefoon, dus een dag later sprong ik op m’n fiets, richting de Curves-fitness-studio. Het Curves-systeem, steeds een fitness-toestel voor 30 seconden gebruiken, dan 30 seconden een beetje een discodansje doen op een matje en dan weer door naar een ander toestel voor 30 seconden, werd me keurig uitgelegd. De clickbait-Facebook-actie hield in dat ik dit hele systeem 30 dagen kon proberen voor 30 euro, dus ach, why not!!! Schrijf me maar in!

“Hoe oud ben je?”, vroeg Richard, de man van Mona.
“Ik ben 42”, zei ik.
“En wat doe je?”
“Ik test seksspeeltjes, ik heb een blog waarop ik reviews schrijf.”
“Dus je hebt een zittend beroep?”

Ehhh.
Ehhh.
Dit was een strikvraag!
Ehhh.
Ehhh.

“Nou, het testen doe ik niet zittend hoor, maar het schrijven van een review wel en daar ben ik langer mee bezig, dus eh…”
“Dus je hebt een zittend beroep?”
Ehhh.
Pas toen snapte ik dat hij gewoon wilde weten of ik een actieve, fysieke baan had of niet. Ik dacht dat hij vroeg; test je die toys terwijl je achter je computer zit met geile filmpjes of lig je de hele dag in bed met die vibrators? Maar hij was gewoon keurig z’n vragenlijst aan het afwerken en verblikte of verbloosde niet van een 42-jarige dame die seksspeeltjes testte for a living. Hij heeft Tielse vrouwtjes van 80+ rondlopen in z’n gym, vrouwen die 10 kinderen hebben gekregen, vrouwen die de oorlog hebben meegemaakt, vrouwen die al 100 kilo zijn afgevallen met het Curves-systeem! Die hebben pas écht interessante verhalen te vertellen.

“Ja, ik heb een zittend beroep.”

“Heb je je agenda bij je?”
Ehhhh.
“We gaan meteen 5 afspraken inplannen en die eerste 5 afspraken wordt je begeleid op de toestellen.”
“Okay.”

“En je kan ook punten sparen. Iedere keer als je komt dan krijg je een stempel en als je kaart vol is dan krijg je…”
“Een flesje rosé?”
“Nee, een drinkbeker of een T-shirt.”
“Oh. Okay.”

Dit is de honderdste keer dat ik begin met iets fysieks. Iets gezonds. Iets sportiefs. I know.

Maar keer op keer opnieuw beginnen is ook een soort van volhouden.