web analytics

8

LUNA 2.0

Naar aanleiding van een wat zielig sms-je richting vriendin I. (strekking; alles is kut, kut-Corona, kut-leven, kut-weer, kut-geld en de gootsteen is ook nog eens verstopt) stuurt I. een berichtje terug:

‘Ik wil 1 dezer dagen nog een keer naar Arnhem. Dat zou ook vandaag kunnen. Als jij nou zegt: daar knap ik lekker van op… dan gaan we zo met gierende banden die kant op. Even naar Flying Tiger, Bos en Heij, de loempiakraam en een optie op IKEA.’

Nou! En zeker dat ik daarvan opknap! Wij rijden om 14:30 met gierende banden naar Arnhem, bezoeken de loempiakraam voor 2 x 2 stuks Vietnamese loempia met zoete saus en kopen daarna allerlei totaal overbodige producten bij de Flying Tiger, maar hé, het zijn 10 producten voor 5 euro, dus ik kan best 20 overbodige producten kopen, want altijd leuk als cadeautjes voor anderen die er eigenlijk ook niet op zitten te wachten. Daarna nog naar cadeauwinkel Bos en Heij voor een beeldschoon met-de-hand-gesneden houten roodborstje, bij Fabrics & More nog even een perfect-zittende vintage jurk gescoord en nog even snel een rondje door de Dille & Kamille. Om 17:00 gaan helaas de meeste winkels dicht op zaterdag, maar gelukkig is de IKEA in Duiven open tot 21:00 en daar hebben ze roze schapenvachtjes, mini-vaasjes, schaaltjes en potjes die ik gewoon moet hebben. In 3 uur blijk ik mezelf prima, tijdelijk, gelukkig te kunnen kopen.

Om dat gelukzalige gevoel nog even door te trekken besluiten I. en ik om er een all you can eat sushi-sessie achteraan te plakken. Het is dan wel niet de allerbeste sushi, maar ook van een middelmatige maki kan ik nog altijd heel blij worden.

Tijdens onze derde sushi-ronde voel ik me niet zo lekker worden. Ik krijg het warm en m’n hart lijkt sneller te kloppen. Of is het echt zo? Ik moet toch zelf wel weten of m’n hart harder of zachter klopt? Vinger op m’n pols, niks te voelen. Ik weet het niet meer. Het is hier wel echt warm. Laag plafond ook. Ik zeg iets tegen vriendin I. en ik struikel over een woord. Zei ik eigenlijk wel wat ik wilde zeggen? Jesus, ik ga hier toch geen hartaanval krijgen? Oh, God, ik krijg een hartaanval. Ja, ik voel m’n vingers tintelen. Ja, ik weet het zeker! Dit gaat niet goed hier. Ik voel me raar.

Dan valt m’n oog op m’n flesje bier.

“Wat heb je net voor bier besteld?”, vraag ik aan I.

Er komt tegenwoordig geen bediening meer te pas aan bij het opgeven van je bestelling, want je kunt via het touchscreen van een iPad laten weten welke sushi’s je wil hebben, net als welke drankjes.

“Ja, gewoon die Radler met citroen, wat je zei”, zegt I.

Ik check het flesje bier. Dit is een Radler met 2% alcohol. De eerste sushi-ronde heb ik besteld en toen kreeg ik een Radler 0.0 met citroen, maar er blijkt dus ook een Radler met citroen én met 2% alcohol op de digitale menukaart van de iPad te staan. Gewoon naast elkaar. En aangezien I. de laatste twee rondes heeft besteld ben ik blijkbaar al aan m’n tweede glas bezig.

“Oh! Gelukkig! Ik dacht dat ik doodging!”, zeg ik.
“Oooooooh, sorry, heb je in de tussentijd ook geen kersenbonbonnetje ofzo gehad?”, vraagt I.?
“Nee, ik heb echt 1,5 jaar niks gedronken”, lach ik.

Die nacht lig ik wakker tussen 2:00 en 3:00, net zoals ik vroeger, toen ik nog regelmatig dronk, ook altijd wakker lag rond deze tijd. Ik denk aan hoeveel ik tot een paar jaar terug wel niet heb gerookt, gedronken, geslikt en gesnoven. Ik word misselijk als ik eraan denk. Ik ben veranderd van een vrouw die niet moeilijk deed over een flesje wijn of soms wel 2 per dag naar een vrouw die van 2 per-ongelukke flesjes Radler van 2% al hartkloppingen krijgt.

Er zijn perioden in m’n leven geweest dat ik trots was op de hoeveelheid alcohol die ik dronk. Ik denk dat ik er momenteel trots op moet zijn dat ik er nu niet meer tegen kan.

Dit vind je misschien ook leuk...

8 reacties

  1. Esther schreef:

    Dit herken ik heel erg! Sinds ik last heb van overgangsklachten kan ik helemaal niet meer tegen alcohol, ik word een soort panda met rooie kringen om mijn ogen en voel me acuut ziek. Gelukkig dronk ik al niet veel en mis ik het totaal niet.

    • Luna schreef:

      Ja, ik kreeg op FB ook al berichtje dat het misschien de overgang zou kunnen zijn… en dat zou natuurlijk ook heel goed kunnen… :-)

  2. M. schreef:

    Wat je beschrijft zou ook zo een paniekaanval kunnen zijn. Kan me haast niet voorstellen dat de alcohol van twee radlers zo heftig valt. Alcohol kan wel dingen triggeren. Maar misschien is het ook wel heel wat anders :)

  3. ingrid schreef:

    Lekkere “koopdag” geweest met een raar einde. Zelf drink ik alleen een glas wijn bij het af en toe uit eten gaan maar die gaat tegenwoordig niet eens meer leeg want ik krijg het acuut warm en mijn voeten gaan gloeien:)

  4. Suffie schreef:

    Ik zou me er niet heel druk om maken. Ik word zelf enorm misselijk van Radler 0.0

  5. Kees Versluis schreef:

    Lieve Luna,

    Ik volg je al sinds 2006, soms dagelijks, zoals destijds ook kon, soms halfjaarlijks zoals nu. En iedere keer lees ik weer dingen die jij doet of meemaakt die jou uniek maken, maar waarin ik mezelf ook herken. Tegelijkertijd ook denk ik totaal anders bij andere dingen. Wat jij hebt met Lidl heb ik met Aldi. Altijd op dezelfde tijd en dat al jarenlang. En ik baal vreselijk als de winkel weer helemaal gereorganiseerd wordt en ik mijn vaste route moet wijzigen. Drankgebruik en roken, me too. Spijt van niet afgemaakte studie. Op wat eieren en restant blikjes vis na ben ik door mijn kinderen vegan geworden. Juist door de Aldi die daarin heel snel met heerlijke vegan producten kwam. Laatst in de Lidl zag ik dat ze daar ook een sprong voorwaarts hebben gemaakt. Het meeste miste ik kaas, vooral in de vorm van tosti en kaaskorstjes op gerechten, en natuurlijk pizza. In de familie app wisselen we veel recepten uit. Jij hebt de drank helemaal afgezworen, ik veroorloof me elke dag een 2% Radler. Mijn laatste verslaving waar ik goed mee kan leven. Ik heb een mooie eengezinswoning opgezopen en gerookt. Het gemis van jouw moeder grijpt me aan, zoals je over jullie band schreef en de Tielse tinten tijd, heel aangrijpend.
    Wat ik absoluut niet begrijp is dat je gelukkig wordt van kopen bij 50 cent winkels. Lyrisch schrijf je daar over, net als Hello Kitty, My Little Pony.
    We hebben ook een gezamenlijke vriendin, althans ze was een tijdje schrijfvriendin, we waren allebei nogal zoekende en begrepen elkaar heel goed.
    Ze is nu heel gelukkig denk ik, we hebben geen contact meer, zonder conflict overigens.
    Luna, het ga je goed en ik krijg weer een mail als er nieuwe berichten zijn.

    Kees Versluis

  6. Marianne schreef:

    Hoe is het nu met je? Ik kijk nog trouw iedere dag op je blog, hoop dat het goed gaat met je

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *