JAMAICAANSE JETLAG, PART 1
Hallo Frank, hallo jetlag! Het is 0:30 en ik ben weer klaarwakker… why tell me why?
Ik ben er dus maar uitgegaan omdat ik écht niet meer kan slapen… dan maar even achter m’n computer met Bob Marley. Ik ben meteen weer in Jamaica-stemming.
Ik begin alvast met het inhalen van m’n vakantie-plogs (wat een werk!!!).
Om een uur of 4:00 ga ik weer naar bed, maar kan de slaap nog steeds niet vatten. Dat m’n muggenbulten en zonneallergie-blaasjes jeuken helpt ook niet. Pffff… om een uur of 8:00 is de echtgenoot wakker en gaan we samen op de bank verder hangen en dommelen.
HA!!! Daar is m’n BFF weer! M’n ouders hebben haar voor ons opgehaald bij de paardenboerderij en omdat het dierendag is krijgt ze ook nog eens een XXXXL bot van Piet. Dat is nog eens thuiskomen hè Nien?
Bruce is de hele dag niet van me af te slaan. Ik ben te moe om ‘m weg te sturen.
Ik ga op zoek naar lekkere Jamaicaanse recepten. No problem man.
We hebben een nieuw programma ontdekt wat uitermate geschikt om te kijken tijdens een jetlag; The Amazing Race. Gelukkig zijn er 25 seizoenen die we nog kunnen kijken (en wat zou ik graag meedoen!!!). Ik heb voor het eerst in m’n leven ook zin om weer zo snel mogelijk op vakantie te gaan. Om meer van de wereld te zien. Of Nederland. Gewoon om weg te gaan! Dat is jaren anders geweest, want ik was nog met geen stok uit m’n huis en achter m’n computer weg te slaan.
Sid is niet bij de echtgenoot weg te slaan. Hij durft steeds dichter bij. In plaats van bij z’n benen te gaan liggen, ligt hij nu al bijna op schoot. OMG!
En terwijl ik met een half oog naar The Amazing Race kijk, wat wegdommel, een zak chips leeg eet (want te lamlendig om te koken) en nog wat Jamaicaanse recepten check, stopt mijn laptop ermee. Ik zie dit als een teken van God. Vaker achter de computer vandaan. Okay. Tijd om naar bed te gaan.