HIEP HIEP HOERA, KOEK & MOSSEL

Goedemorgen! Het is zondag! En het is 6:30. Ik ben er alweer uit, want… vandaag is de verkering jarig. “Je had beter in bed kunnen blijven liggen”, zegt de vandaag-39-jaar-geworden verkering later op de ochtend, “want dan had je me een verjaardags-pijpperettetje kunnen geven.”

Had gekund, maar ik ging op zoek naar verjaardagsslingers. Die ik niet kon vinden. Ook geen ballonnen! Niks! Ik bedenk me ineens dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering alles heb weggegooid met mijn verjaardag, vorig jaar 17 november, omdat ik de vlaggetjes niet netjes opgevouwen kreeg.

Het enige dat ik kan vinden is deze berenslinger, dus ik versier de hangplek van de verkering.

Daarna ga ik nog even aan het werk. Ik moet www.climaximaal.nl optimaliseren en dat is nogal een langlopend proces.

De verkering is er inmiddels uit en bakt de 4 kilo kip die we gisteren kochten. Ik moet toegeven; hij heeft ze heerlijk gemarineerd gisteren en omdat we toch veel te veel hebben ontbijt ik met 20 stukken gebakken kip die ik zo uit de pan eet.

Zie hier het probleem van mijn extra kilo’s. Dit is een jurkje tot net over de knie, maar die pas ik dus niet meer, blijkt, want ik krijg ‘m niet over m’n borsten heen. Beetje jammer. Kan alleen nog maar dienstdoen als babydolletje. Ook goed.

Trek ik gewoon 1 van m’n andere 150 jurkjes aan.

Daarna stofzuig en dweil ik beneden.

En ga ik op de bank liggen. We kijken naar een heel interessante documentaire over een vrouw die bij kapucijnenraapjes zou zijn opgegroeid. Bruce ligt op m’n jurk die inmiddels is opgeflufft met een petticoat.

Nina likt m’n voeten.

De verkering wordt zenuwachtig en maakt alvast een bordje met diverse koeken. “Ze komen pas over 2 uur, dan drogen die koeken uit hoor”, zeg ik. “Ja, ik dacht, dan heb ik het alvast klaarstaan”, zegt hij. Ik doe er een plastic folie omheen.

Nina voelt zich ook jarig.

Nee, Nina, niet schooien bij vriend S.!!! Vriend S. geeft haar toch een stukje van die lekkere koeken.

Nee, Nina! Niet schooien bij mamma Luna! Mamma Luna geeft niks, dus gaat Nina wel even naar pappa Piet, want die geeft altijd ALLES wat ze wil!

De moeder en de schoonmoeder.

De vader en 1 van de 3 schoonvaders.

Grappig om te zien. Ik kan net als m’n vader hij niet praten zonder te gesticuleren.

De meiden hebben ontdekt dat er zich XXXL mosselen bevinden in het slootje achter ons huis. Ze vangen er eentje en 1 van de 2 meiden wil ‘m openbreken om te bekijken wat er binnenin de mossel zit. “Als je ‘m openbreekt moet je ‘m ook opeten”, zegt de verkering. Dan willen ze ‘m koken. “Maar dan moet je ‘m ook opeten”, zegt de verkering. “Jullie mogen ‘m wel beschilderen met glitters, maar dan moet je ‘m wel weer terugzetten”, zeg ik. De meiden beschilderen allebei een mossel met acrylverf en glitters en zetten de mossel weer terug in de sloot. Ik zei toch dat ik heel veel goede opvoedkundige dingetjes in me had? HAHAHA!

Van de beschilderde mossel zijn helaas geen foto’s omdat ik me druk bezig hield met de rest van de visite. Van de rest van de middag en avond zijn sowieso geen foto’s en daar baal ik van en ik voel me een hele slechte plogger, maar we waren wel een heel goede gastman-en-vrouw. We voorzagen iedereen van een bord nasi met kip en sate en nog een drankje en nog een drankje en onszelf ook nog maar een drankje.

En dan ’s avonds op de bank nog honger hebben! Echt erg! Ik at 3 gekookte eitjes en de verkering 4.

Perfect! Ik zeg perfect!

En toen zette de verkering ook nog dit bordje naast me neer en we aten alles op en omdat ik deze plog een dag later maak kan ik nu al zeggen dat we allebei midden in de nacht wakker werden met maagzuur en dat ik toen midden in de nacht op zoek moest naar Rennies. Thank God for Rennies.