DIEPVRIESCHALLENGE WEEK 1

Op 1 september 2019 maakte ik een keurige lijst met daarop de inhoud van de diepvries. Ik haalde alles eruit, woog alles af en deed alles weer terug. Het was een nogal indrukwekkende lijst met vooral veel vlees en ik schatte in dat we daar toch zeker wel 1, misschien wel 2 maanden over zouden gaan doen om alles op te eten. Ik zou er wel zelf verse groenten bij moeten kopen en natuurlijk brood, misschien wat broodbeleg, maar verder hebben we volgens mij alles in huis (want m’n koelkast en m’n opberglades zitten ook nogal vol) (die verdienen een eigen challenge). Er zou niets nieuws meer in de vriezer gaan (behalve dan brood)! Het zou me gaan lukken! Het zou me eindelijk een keertje gaan lukken!

Nog geen uur, ik herhaal; nog geen uur, na m’n diepvries-inventarisatie kwam M. binnen met een bakje pruimencompote.

“Kijk eens hoe lief”, zei hij, “heeft tante M. zelf gemaakt.” Z’n tante is in de 80 en heel lief en onder elke andere omstandigheid had ik het superlekker en superschattig gevonden, maar nu had ik zoiets van; ja, als dit het begin van m’n diepvrieschallenge is, dan is-ie gedoemd te mislukken natuurlijk. Ik propte ’t bakje in de vriezer en concludeerde dat er nu dan écht niks meer bij paste.

De rest van de week ging het eigenlijk best goed. We aten elke dag wel iets uit de vriezer en ik kon flink wat wegstrepen van de diepvries-lijst. Van de 452 gram merquezworstjes maakte ik een ovenschotel met bloemkool, paprika en aardappeltjes, van de 540 gram pangasiusfilet maakte ik een ovenschotel met wortel, venkel, aardappel en we aten ook eindelijk weer eens een AGV’tje met de koolvisfilet en de diepvriesboontjes. Ik gaf ook een aantal bakjes aan m’n ouders mee, dus daar kwam ik helemaal makkelijk vanaf.

Ik hoefde ook amper boodschappen te doen, dus ook dat was fijn. Ik haalde voer voor Frank en Sid, voer voor Nina, de Parmezaanse kaas was op en dat is iets wat ik gewoon altijd in m’n koelkast wil hebben, maar verder had ik niks nodig. Het waren 5 prettige dagen voor de huishoudportemonnee.

Er ontstond zelfs wat ruimte in de vriezer en ik denk dat het daar is misgegaan. Als je als diepvries-hoarder, hamsteraar en koopjesjager ruimte ziet, dan moet die ruimte gevuld worden. Het was groter dan ik. Uiteindelijk kwamen er 7 nieuwe zakjes met 4 boterhammen bij, 6 bijna-gratis vlees-dingetjes (ja, weggooien is pas echt erg, dan zijn die beesten voor niks gestorven) en dus tante M.’s pruimencompote.

Als ik nu al 1 ding heb geleerd van deze diepvrieschallenge is dat het hebben van een lijst enorm veel voordelen heeft. Het maakt het veel makkelijk om te plannen (en als ik nou nog leer om een weekplanning te maken in plaats van een dagplanning, dan komt het helemaal goed) en het afstrepen van iets van de lijst voelt net zo prettig als iets afstrepen van een TODO-lijst. Ik moet alleen nog even een beter systeem vinden qua lijst. Ik wil geen digitale lijst, want ik wil fysiek kunnen strepen, maar ik denk dat een diepvriesboekje uiteindelijk handiger is dan mijn A4-velletjes.

Ik streepte de eerste week 24 dingen van de lijst af (gaat lekker makkelijk met die mini-Magnums waarvan ik het bestaan niet wist totdat ik ze tijdens de inventarisatie tegenkwam). Er kwamen 14 nieuwe dingen bij, al heb ik er van die 14 ook alweer 5 afgestreept, dus er zijn uiteindelijk meer dingen uit dan in de diepvries gegaan! Ik vind dat ik dan toch heus wel van een geslaagde eerste week mag spreken.