DE DAG VAN DE GROTE OPLUCHTING

Pfffffff… het is 6:09 en ik ben van plan om er even heel hard tegenaan te gaan vandaag!

Maar ja, als dit dan 1 van de eerste dingen is die je ziet op een dag, nou, dan zinkt de moed je wel in de schoenen. Ik was op zoek naar een plaatje van een leuke, gezellige cockring om zo een stuk over mannenspeeltjes te illustreren, maar ja, JESUS!!! Die schaar, die schaar!!! Ik ben heus wel wat gewend, maar hier zit ik niet op te wachten, alhoewel, er zitten ook wel wat leuke exemplaren tussen. FOCUS Luna, focus!!! Nou ja, ik schrijf toch nog 2 stukken en maak een filmpje voor www.climaximaal.nl, dus het gaat eigenlijk best lekker.

Ik krijg post van Willy.

Ik zet een recept voor broccolisoep met witte wijn online.

Het recept staat: HIER.

Bruce ligt vandaag niet op schoot, maar tussen een stapel jurken en petticoats.

Ik zie, net als de halve wereld, Pharrell in huilen uitbarsten bij Oprah, because he is SO HAPPY!

Nina ligt meestal beneden in de bank te hangen, maar bivakkeert deze ochtend in m’n kantoor. Gezellig hoor.

Ik word gebeld door m’n moeder: “De arbeidsdeskundige komt vanmiddag langs.” “Hoezo, we hebben toch helemaal geen afspraak?”, zeg ik. Maar de arbeidsdeskundige van het UWV is toevallig in de buurt en komt tussen 13:00 en 16:00 langs. En aangezien het nogal een belangrijk gesprek kan zijn zorg ik dat ik om 13:00 bij m’n ouders ben. Dan maar het risico dat ik daar 3 uur zit te wachten, maar ik wil graag bij dit gesprek zijn.

Nina mag ook mee.

En we wachten en en we wachten en we wachten.

En dan ineens is de arbeidsdeskundige van het UWV geweest met een zeer helder gesprek. Ik wil eerst alles op papier zien, maar zoals we het begrepen hebben komt er eindelijk rust voor m’n vader (en dus voor m’n moeder en voor mij). Nog een paar afrondende gesprekken, maar er komt RUST. Een arbeidsdeskundige moet minimaal 3 functies, dus beroepen, kunnen aanwijzen die mijn vader nog zou kunnen doen en hij had er maar 2. Dit betekent dat mijn vader op dit moment volledig arbeidsongeschikt is en dus de WIA (of WGA) in gaat (althans; dit is wat wij van het gesprek hebben begrepen). Maar goed; eerst alles op papier zien, ik vertrouw niemand meer, maar we voelen ons heel erg opgelucht!!! Ik voel dit ook persoonlijk als een succes, want ik ben 2 jaar bezig geweest met bellen, faxen, mailen en het rechtzetten van allerlei conclusies van ARBO-artsen, coaches, verzekeringsmannetjes en deskundigen.

Zo opgelucht dat ik deze tapasschotel in elkaar draai.

En de eerste vishengel wordt in de sloot gegooid. Helaas moet het water eerst helemaal leeggehaald worden volgens de mannen, want er zitten teveel waterplanten om goed te kunnen vissen.

Ik weet het niet zo met die groene vingers van mij. Ik hoop dat er binnenkort een plantje op komt in m’n kasjes.

Pappa Piet doet een poging om de ton waar het visvoer in hoort schoon te maken, maar wordt afgeleid door Nina, die graag met de bezem wil spelen.

Na diverse tv-programma’s die ik niet eens heb onthouden (waarom dan toch de hele avond de televisie aan, aaaaargh) gaan we om een uur of 23:00 naar bed.