Auteur: admin

Na wat sportblessures en algehele malaise zijn vriendin C. en ik weer helemaal on track wat betreft ons renschema. We begonnen in de winter en ons enige doel was toen het halen van de lente. Of beter gezegd; wij wilden graag de zon op zien komen zodat we niet meer in de verschrikkelijke tyfuskou hoefden te rennen. Want om 6.00 ’s ochtends opstaan, met sjaals om en mutsen op, dat is eigenlijk niet mijn idee van een feestje, al voelde ik me daarna altijd wel kiplekker. En ook vriendin C. was volgens haar collega’s op de dagen dat ze ’s ochtends rende een stuk gezelliger in de omgang! Maar inmiddels zien wij het ‘ s ochtends van schemering naar ochtendzon gaan, dus hebben we ons doel bijgesteld naar het fysiek in staat zijn tot het rennen van Tiel naar Varik over de dijk (8 kilometer). Aldaar laten wij ons in een plaatselijk café, met uitzicht op de Waal, volgieten met rosé en daarna bellen we de verkering om te vragen of hij ons op komt halen. Want terugrennen, dat hebben wij niet in ons doel opgenomen. Doei! Maar het gaat dus helemaal goed met ons schema en het ’s ochtends opstaan en afgelopen dinsdag besloten vriendin C. en ik om eens een keertje ’s avonds rennen. Gewoon omdat het kon. Ik deed het nooit eerder, ’s avonds sporten, maar wil eigenlijk nooit meer iets anders. Want wat een heerlijkheid om in zo’n avondzonnetje over de dijk te rennen. En je ziet ook nog eens wat! Natuur! De rest van de wereld! En zo zagen we ook eindelijk eens wat andere renners (“Door rennen, tot we elkaar gepasseerd zijn, ze mogen niet zien dat we op een renschema zitten!”), konijntjes, fazanten, schapen, lammetjes, eenden, ganzen en een dood babypony’tje. “Hij is dood”, zeiden we tegen elkaar toen we bovenaan de dijk stonden en beneden in de wei een ponylijkje zagen liggen. Ah! Zielig! Moesten we iemand bellen? Maar wie dan? De dierenambulance? Paniek! Hij was echt nog een baby. Moesten we het van dichtbij gaan bekijken? Paarden staan toch altijd op hun benen? Dus pony’s toch ook? Nee, hij was echt dood, concludeerden C. en ik terwijl we naar beneden strompelden om als ware CSI-dokters de dood van het pony’tje vast te stellen. Maar toen we tegen het hek aanstonden schrok het babypony’tje wakker en huppelde snel richting z’n moeder. En vriendin C. en ik huppelden naar huis. Richting een rosé-tje tegen de schrik.

“Ik heb een verrassing voor je”, zeg ik.
“Wat dan?”, vraagt J.
“Ja”, zeg ik met samenzweerderige stem.
“Wat dan?”, vraagt J. nog een keer.
“Het is in de slaapkamer”, zeg ik.
“Echt waar?”, vraagt J. iets te enthousiast.
“Ja, echt waar.”
“Nu?”
“Je mag nu al wel gaan kijken hoor.”
“Ga je niet mee?”
“Oh, ik loop wel even mee.”

“Waar is de tv?”, vraagt J. als hij even later de slaapkamer betreedt.
Mond open.
Grote ogen van verbazing.
“Ja”, zeg ik samenzweerderig.
Die middag heb ik de tv in de slaapkamer ontkoppeld en de tv, inclusief tv-tafeltje gebracht naar een plek where the sun doesn’t shine! Ik had er een licht sardonisch genoeg in gehad. Haha! Dat zou ‘m leren! Beetje elke avond voor het slapen nog kijken naar allerhande bullshit programma’s die mij niet kunnen boeien zodat ik elke avond tegen hem in slaap val terwijl mij beloofd was dat ik eerst allerhande oral pleasures zou krijgen voordat die televisie überhaupt aan zou gaan! “Nee, liefie, nee, jij bent de master van de afstandsbediening in de slaapkamer en ik zorg dat je niks te kort komt.” Ik hoor het hem nog zeggen.

“Had je klachten?”, vraagt J.
“Nou”, zeg ik.
“Echt?”
“Nou, ik wou helemaal geen televisie in de slaapkamer, ik wou het niet, ik wou het niet, en jij wel en toen heb jij je zin gekregen en ik ben het er niet meer mee eens. Ik wil het niet.”
“Oh.”
“Ik had toch gezegd dat het slecht voor je seksleven is.”
“Ja, omdat jij steeds in slaap valt.”
“Nee, omdat jij je programma af wil zien.”
“Oh.”
“Ja, dus daarom heb ik de tv weggedaan.”
“Oh.”
“Een slaapkamer is om te vrijen en om te slapen.”
“Oh.”

Nu heeft J. er zijn levensmissie van gemaakt om mij elke avond datgene te geven waarvoor ik graag een half uurtje eerder naar bed ga. Net zolang tot ik het helemaal, maar dan ook helemaal zat ben en hem smeek om de tv weer terug te zetten.

Kan-ie lang wachten.

De gedachte is door m’n hoofd gegaan hoor; ik besta straks 10 jaar met m’n weblog en daarna piep ik er gewoon heel sneaky tussenuit. Geen afscheidstukje schrijven, geen doei, maar gewoon nooit meer iets schrijven, het er niet over hebben en see you later at the bar! Maar dat is dus niet het geval. Ik heb het alleen zo bloody fucking druk dat ik er even niet aan toe ben gekomen. Al is geen tijd natuurlijk vooral geen prioriteit en komt het erop neer dat ik de afgelopen dagen en weken even heel andere dingen bovenaan mijn lijstje had staan. Zo moest er feest worden gevierd voor mijn 10-jarig bestaan, maar ook voor de verjaardag van de verkering. En zo moest er heel vaak en veel worden gebarbecued. Zo kwamen er vrienden langs en familie en die moesten geknuffeld en gekust en zo moest ik ook nog even ineens m’n belastingen en administratie en werk doen en toen kwam het ook ineens dat ik op een avond tegen de verkering zei: “Ik ben helemaal bij met alles. Met m’n administratie, m’n werk, met alles.” En nu was dat natuurlijk een zeer heuglijk feit wat ik graag met m’n Maanisch-lezers had gedeeld, want die wachten natuurlijk ook al jaren op het moment dat dat zou gebeuren, maar inmiddels heb ik alweer zo’n gigantische tyfuszooi om me heen gecreëerd dat ik me afvraag of bij-zijn eigenlijk wel echt bestaat. En zo heb ik momenteel de zorg over dochter S. (10) en haar nichtje J. (9) die op zich natuurlijk heel lief zijn, maar die wel wat aandacht en gezelligheid verdienen; shoppen, kleding maken, knutselen, films kijken, uit eten bij een wok-restaurant, in de gaten houden dat ze elkaar niet afmaken, afluisteren waar ze het over hebben, zorgen dat ze de katten niet verkleden als prinsesjes en er op letten dat ze enigszins op tijd naar bed gaan. Morgen brengen de verkering en ik de meisjes weer naar huis en gaan wij een heerlijk en gezellig en wederom druk Koninginnedag-weekend tegemoet en maandag hoop ik weer enigszins uitgebalanceerd te zijn voor een normale week. En dit stukje lijkt eigenlijk verdomd veel op zo’n stukje waarvan ik 10 jaar geleden zei dat ik het nooit zou gaan schrijven.

Ik kreeg 2 weken terug een mailtje van Miriam: ‘Toen het bloggen net was uitgevonden, was ik regelmatig op je blog te vinden. Als schrijver vond ik het geweldig om ook andere schrijvers te volgen. In de loop der jaren nam de drukte van mijn werk de overhand en ben ik minder gaan lezen, maar daarin kwam recent weer verandering toen iemand me herinnerde aan jouw blog.’ Altijd leuk; terugkerende lezers! En terwijl ik 10 jaar aan het webloggen ben geweest had Miriam ook niet stil gezeten. Zij heeft samen met haar zus de shops www.dressesonly.nl en www.topsonly.nl opgezet en ze vroeg of ik het leuk vond om 1 van hun jurken te reviewen. Of ik het leuk vond om 1 van hun jurken te reviewen?! En ik mocht ‘m dan ook nog zelf uitkiezen! Zelf uitkiezen! Een beetje lezer begrijpt dat de woorden gratis en jurk op mij werken als een rode lap op een stier, dus ik ging op zoek op de site. Maar toen bleek het kiezen dus eigenlijk helemaal niet zo gemakkelijk, want too much choice! Too much choice! Ze waren allemaal geweldig! Maar ik moest kiezen en ik koos voor de jurk Platon; lang, vintage-feeling, bloemetjes, Ibiza, strand, zee en zon! En ik dacht dat ik snel was in m’n ADHD-modus, maar Miriam kan er ook wat van, want de jurk kwam meteen de volgende dag al binnen. En toen ging het een beetje zoals in die stomme reclame met die stomme wijven die dan zo stom aan het gillen zijn en met van die stomme mannen die ook zo stom aan het gillen zijn als er een pakketje bezorgd wordt. Ik deed het alleen een stuk minder stom natuurlijk. En terwijl ik nog aan het gillen was trok ik de bloemetjesjurk aan en toen ik ‘m aanhad, had ik zoiets van; geweldige jurk, maar laat ik m’n slipje even uit doen. En toen ik m’n onderbroek uitdeed en in de spiegel keek had ik zoiets van; briljant, sexy, helemaal m’n ding, maar misschien moet ik even een huidkleurig slipje gaan aanschaffen, want de jurk schijnt nog steeds door. Uiteraard stond deze doorschijnende informatie ook gewoon op hun site, maar ik was te enthousiast geweest toen ik de site aan het doorspitten was en ik let sowieso alleen maar op printjes als ik jurkjes aan het spotten ben. Maar gelukkig was m’n moeder bereid om een matching onderjurk te maken en nu heb ik de jurk al bijna elke dag aangehad. Dus ik was totally dressed to impress de afgelopen dagen!
www.dressesonly.nl

Allereerst wil ik iedereen die heeft meegedaan aan de #10jaarluna quiz natuurlijk heel erg bedanken! Het was supermoeilijk hoorde ik regelmatig, maar alle antwoorden waren online ergens terug te vinden. De afgelopen week is er dan ook druk ge-googlet en in mijn archieven gedoken en er zijn heel veel goede, maar ook heel veel foute antwoorden gegeven. En ik heb ook heel hard gelachen om sommige antwoorden. Zo wist Joost dat het antwoord op vraag 19 niet, maar hij zou het wel leuk vinden als ik later als ik dement word dit op repeat zou horen; “Ik heb een helihelihelihelikopter! Ik heb een heliheliheliheeeee! Daarmee vlieg ik over bergen, daarmee vlieg ik over zee, hé, kom op ga met de helikopter mee!” En Suzanna wist niet dat Bruce blaasgruis had, maar vond hem wel een ‘repelende draadjes-fetisjist.’ En ik kreeg ook heel veel complimentjes tussen alle antwoorden door, dus ik heb zitten glimmen op mijn stoel. Heel erg bedankt allemaal! Maar ja, er kan er maar 1 de winnaar zijn, of eigenlijk 3, of nee, eigenlijk 4!

De eerste prijs gaat naar Marloes van Goor.

De tweede prijs gaat naar Johannet König Jansen.

En het is een gedeelde derde plaats voor Coco Poison en Minca.

Zouden jullie me alle vier even jullie adres kunnen mailen of DM-en? Dan ga ik alle pakketten postklaar maken en morgen op de post doen!

1. Ik heb 7 katten gehad. Skinner (dood), Gandhi (weggelopen of bij de Chinees op het menu belandt), Lolita (bij P. achtergebleven), John Digweed (dood), Bruce Lee (bij mij), Sid Vicous (bij mij), Frank Sinatra (bij mij).
2. Mijn ouders heten: Piet en Riet.
3. Ja, hier ben ik zelf even de mist mee ingegaan. Ik blijk toch wel wat meer betaalde baantjes gehad te hebben de afgelopen 10 jaar. Zelf doelde ik op de administratie van een blote-tieten-bar, en de administratie van een strandtent, maar ik heb ook gewerkt als party-fotografe, als freelance journalist voor andere bladen dan de FOXY, ik heb de eindredactie gedaan voor de RELOAD en de FOXY, op de Kamasutra-beurs gewerkt, ik heb betaald gewerkt in de gehandicaptenzorg en ik heb ook nog in de thuiszorg gewerkt. Ik heb alle bovenstaande antwoorden overigens goed gerekend.
4. Ik heb een voorliefde voor panterprint/luipaardprintjes. Ik hoop de nieuwe Nel Veerkamp te worden.
5. Mijn natuurlijke haarkleur is asblond, maar alles tussen lichtblond en donkerblond heb ik goed gerekend.
6. De verkering en ik hebben elkaar ontmoet op de Kamasutra-beurs.
7. In het allereerste stukjes dat ik over de verkering schreef noemde ik hem het neukstoel-mannetje, omdat hij op de Kamasutra-beurs stond om zo’n neukstoel te promoten. Maar, ooit schreef ik ook een stukje en daarin gebruikte ik de woorden ’25 geile negers’… en een paar inzendingen wisten dat ik daarmee inderdaad refereerde aan de verkering. Dus ook dat antwoord heb ik goed gerekend.
8. Voordat ik naar Tiel verhuise woonde ik in de Bachelorette-flatte en het Pannenkoekenhuisje.
9. Electric Luna betekent Digitale Maan, naar aanleiding van de eerste stukken die ik schreef in de Reload onder het pseudoniem ‘Luna’. Electric Luna is de digitale Luna.
10. Tatoeages heb ik op mijn bovenarm, pols en zij. Ze betekenen Maan, Midden van de Orkaan en Bevrijding.
11. Ik heb 2 verschillende ogen (eentje heeft een groene veeg erdoor) en dit heet: Heterochromia Iridis.
12. Mijn type bril noem je in het Engels: Cat Eye glasses.
13. Mijn schoenmaat is 41.
14. Ik heb ooit ‘campagne’ gevoerd voor Lijst Dijkshoorn als promopoes. Maar ik heb ook in Amsterdam posters opgehangen met Bruce Lee erop; Gouden Lijst 77 STEM BRUCE! Voor meer blikkie blikkie blikkie. Allebei de antwoorden reken ik goed.
15. Bruce heeft last van blaasgruis.
16. Ik kan spuitend klaarkomen.
17. Dochter S. heeft 6 opa’s.
18: Toen ik 30 werd draaide ik Hung Up van Madonna.
19. Als ik ooit dement word, dan wil ik graag de 9 uur durende live-set die Armin van Buuren speelde in de Jaarbeurs in Utrecht in april 2008 op repeat horen.
20. Mijn teddybeer heet Monks.

Bonusvraag: Ik had 99 kookboeken, maar ik heb er zaterdag weer eentje gekregen, dus nu 100.

Grote foto; HIER.

Ik werd genomineerd voor blogger van het decennium.
Ik kwam op tv bij Omroep Gelderland.
Ik begon te rennen om 6.00 ’s ochtends.
Ik stopte weer met m’n vrijwilligerswerk.
Kreeg ik eindelijk een werkende webshop met Ideal-knop.
Begon ik mijn poezen-weblog.
Keek ik een hoop pulp-tv.
Had ik voor het eerst en laatste een pistool in m’n handen.
Ging ik nog steeds up and down met m’n emoties, maar altijd weer up!
Bestond mijn www.maanisch.com 10 jaar!

Grote foto; HIER.

Stond ik zelf een keer in de FOXY (met m’n kleren aan).
Hoewel ik nooit iets negatiefs over P. en de scheiding heb geschreven kreeg ik toch regelmatig bullshit over me heen.
Waren zowel mijn ouders als ik helemaal gelukkig met het feit dat we elkaar zo vaak konden (en nog steeds kunnen zien).
Testte ik een hoop seksspeeltjes.
Verloor ik een hoop vrienden, maar ik voel me nu gezegend dat de beste zijn gebleven.
Gingen de 3 katers voor het eerst naar buiten!
Dronk ik nog steeds af en toe teveel.
Deed ik m’n tongpiercing uit, maar ik heb ‘m nu weer in.
Stond ik in verschillende boeken.
Maakte ik 100 PloesiePoesies voor een expositie.
Liep Bruce weg en kwam-ie weer terug.
Vertelde ik voor het eerst online over m’n abortus van een tweeling 7 jaar geleden.
Ik wilde geen tv op de slaapkamer, maar uiteindelijk kwam-ie er wel.
Begon ik met m’n vrijwilligerswerk bij de Tielse demente bejaarden.
Had ik mijn eerste deeltijd-moederdag.
Kocht ik een retro-camper.
Ontwikkelde ik een twitter-verslaving.
Bezocht ik voor het eerst een psycholoog. En ook voor het laatst.
Kon ik ineens spuitend klaarkomen.
Slikte Bruce Lee voor de tweede keer een draad door en moest hij weer geopereerd worden.
Shinen! Zoals te zien op de foto’s!

Grote foto; HIER.

Werd de pa van P. ziek.
Gingen P. en ik ziekenhuis in en ziekenhuis uit.
Kreeg ik een iPhone.
Gingen P. en ik uit elkaar.
Stierf de pa van P.
Woonde ik 6 weken in de Jordaan.
Ging kater John Digweed dood.
Woonde ik een half jaar in Amsterdam-Noord.
Kreeg ik verkering met de verkering.
Liet ik mijn pols tatoeëren door de baas van de Hell’s Angels.
Begon ik met hardlopen.
Kwam ik in RTL Boulevard met de PloesiePoesies.
Verhuisde ik naar Tiel.
Bruce Lee en Sid Vicious verhuisde mee.
Vond ik het toch nog moeilijk om in een nieuw leefritme te komen.
Zat ik in de jury van de Dutch Bloggies en ontwierp ik de prijzen.
Herontdekte ik het klaverjassen.
Werd kater Frank Sinatra uit het asiel in Tiel gehaald.