web analytics

12

AAN EEN DRAADJE

Terwijl m’n moeder geopereerd wordt wachtten pappa, mijn held en verkering J., mijn tante D., ome H. en vriendin L. in een kamer. Ik ben nogal een slechte wachter, maar in dit geval gold: hoe langer we zouden moeten wachten, hoe beter. Als de chirurg haar open zou snijden en zou denken; goh, dit wordt ‘m dus echt niet meer, dan had hij haar meteen weer dichtgenaaid en ons op de hoogte gebracht.

“Pappa”, zeg ik, “ik zal het je maar vast vertellen, maar ik wil eigenlijk al maanden een nieuwe tatoeage en ik weet ook al maanden wat het wordt, heel stom, alsof ik het toch heb aangevoeld, maar het wordt dus een klosje garen met een naald en draad eraan en dan iets met een hartje wat geborduurd is. Het was bedoeld als een soort van eerbetoon aan mamma en oma en ook m’n overgrootmoeder, omdat we allemaal de liefde voor textiel en naald en draad hebben. Maar het lijkt mij nu het ideale moment.”
“Ik neem ook een tatoeage”, zegt m’n vader resoluut.
“Nee! Echt?”
“Ja, ik mocht het van je moeder nooit, maar ik wil het.”
“Nee, dat meen je niet!”
“Jawel, ik meen het, iets met een hartje en dan de naam van je moeder.”
“Nee!?”

Maar m’n vader meent het.
Echt.
En we besluiten om binnenkort samen naar een tattooshop te gaan.
Echt.

En uren en uren en uren wachten later staan pappa en ik dicht tegen elkaar aan bij mamma op de Intensive Care. Haar handen in onze handen. Haar leven in de handen van de verpleegkundigen, de artsen en allerlei science-fiction-apparaten. Haar leven in de handen van God. Zoveel snoeren. Zoveel draadjes. Zoveel piepjes.

“Mam”, zeg ik, “je hoort me vast wel, maar je bent het als je wakker wordt toch allemaal weer vergeten, dus dan hebben pappa en ik mooi mazzel, maar we hebben net afgesproken dat we allebei een tatoeage laten zetten. Dus we hebben het nu gezegd, dus je mag later niet zeuren dat je van niks wist.”

M’n moeder zegt altijd: “Alleen kalmte kan u redden.”

Humor ook.

Dit vind je misschien ook leuk...

12 reacties

  1. Grietje schreef:

    Wijs mens, jouw moeder. Lief ook, en sterk. Digitale knuffel XX

  2. jelle schreef:

    Sterkte meid! en ook voor de anderen in je familie! en echthij

  3. Lizzy schreef:

    Zoveel respect voor je…. Ik denk veel aan je en hoop dat als ik ooit in deze situatie kom, ik net zo sterk zal zijn als jij…..XXX

  4. Dzjools schreef:

    ik dacht echt dat je een roodborstje zou laten tattooën. ;-) Heel mooi geschreven!

  5. MarinaTwiet schreef:

    Stoere dappere mamma & pappa heb je. Je lijkt op ze :-)

  6. HanszH schreef:

    Sterkte gewenst vanaf hier.
    En ja je Moeder is heel wijs, mijn Oma zei dat ook altijd en meer van die dingen.
    En onthoud Je bent niet alleen!

  7. jeanique schreef:

    Godsamme wat ben je toch een topwijf.

  8. Menno schreef:

    Altijd een moeilijke stap, maar belangrijk om tijdig te nemen: hebben jullie al met een hospice gesproken? Is heel prettig om die morele steun te hebben, ze zijn er ook goed in om met het ziekenhuis te overleggen en zo.

  9. peter ria schreef:

    Lievie heel veel sterkte met alles.
    en ik bid heel veel voor mn zus.
    liefs R P

  10. Beer schreef:

    Lieve Luna ,hart van goud en heel grappig op het moeilijkste moment , kus voor je prachtige moeder .

  11. Maurice schreef:

    Met een knoop in de maag lees ik je laatste 2 stukjes. Heftig, Luun. En ja, iedere avond een kaarsje (lees waxinelichtje) voor je mam en jullie.

  12. Anton schreef:

    Mooi geschreven en een mooi gebaar van jullie beiden!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *