2,43 KILOMETER, EEN HARNAS & CHEMO 2

Ik kon om 5:00 niet meer slapen. Klaarwakker. Maar wat te doen, wat te doen? Na een kop koffie besluit ik te gaan rennen met m’n allernieuwste App; Start to Run. Hoe vaak ik al niet ben begonnen, geen idee, maar het is altijd een goed moment om wéér te beginnen. Om 6:00 ren ik door de Tielse straten! Run Luna Run!

Begin de dag daarna met een lief aankleedbeest!

En een review van dit geharnaste geval. M’n review staat al online: HIER.

Dit is de blik van Nina als ze uitcheckt of ze wel of niet mag bedelen. Nee, Nina, je mag niet bedelen!

Maar je bent wel HEEL KNAP! Perfect zelfs, helemaal perfect.

Ik heb me er enigszins voor af kunnen sluiten de afgelopen dagen, maar we moeten er nu toch echt aan geloven; het gesprek met de oncoloog van m’n moeder. Hét gesprek. We zijn voorbereid op het ergste, althans, dat speelt toch wel door je hoofd; “Mevrouw Van den Heuvel, er is niks meer aan te doen, ga maar lekker thuis genieten van de laatste maanden en dan zie ik u wel weer op het hospice.” Of zoiets dan. Maar dat is gelukkig nog niet het geval. Al is de kanker wel weer terug, dat is duidelijk te zien op de PET-scan. Maar er is nog wat aan te doen door middel van een tweede chemo-ronde. Dit keer wordt het 2 dagen chemo achter elkaar per maand en dat dan 6 maanden lang. Okay. Kut. Heel kut. Maar wel fijn dat er een behandeling mogelijk is. En kut dat het haar van m’n moeder eindelijk weer normaal was en nu weer uit gaat vallen. Maar gelukkig stonden die mutsjes met een bloemetje ook geweldig.

En als kikkers kunnen vliegen, dan is alles nog mogelijk!

Thuis drinken we even koffie met z’n vieren en dan gaan m’n ouders weer naar huis en ik weer aan het werk. Met de Bruce. Al kan ik me totaal niet meer concentreren en word ik met de minuut chagrijniger en chagrijniger. Niks lukt meer. Iedereen is stom! Wat werken er toch een hoop eikels in de seksindustrie!! En ik wilde wat dingen aanpassen aan m’n site, maar alle plugins beginnen elkaar tegen te werken, zodat niks meer werkt en het is kut en klote en ik stop ermee voor vandaag. Het zijn gewoon teveel verschillende emoties door elkaar vandaag en ze wisselen elkaar om het half uur af; hoop, wanhoop, paniek, euforie, boosheid, onbegrip, verdriet, berusting, geluk, liefde, aaaaaaaarghhhhh!!!!

Ik warm een bak van die Poolse stoofschotel van vorige week op. Met brood. Op de bank. Klaar.

En daarna vouw ik weer 50 kraanvogels. Ik zit mezelf in de weg en Bruce zit ook in de weg, maar ja, het is ook wel weer gezellig.

En ach, J. maakt een kaasplankje voor me, dus na een paar uurtjes kan ik wel weer lachen.

We doen nog een paar afleveringen van House of Cards.

En Nina komt me een kusje brengen met haar kwijlbek. Ik hou ook van jou hoor Nien.

Vorig jaar kon ik de jobcoach van m’n vader wel vermoorden (niet gedaan overigens)…