PLOG ZATERDAG 2 JULI 2016

Ja, hallo, Nina, mag ik even wat privacy?? Het is zaterdagochtend, uurtje of 7:00. Ja, toch een soort van uitgeslapen. Ik laat Nina uit en ga dan weer aan het werk.

Schilderen, knippen, plakken, be-glitteren!

Wat een werk!

J. doet boodschappen en kan het niet laten om even langs de bakker te gaan voor wat chique taartjes. Voor morgen, dan komen mijn ouders en zijn moeder met stiefvader langs! Gezellig hoor, maar ik zou nu wel zo’n gebakje lusten.

En weer door.

En door.

Bruce. Dit klopt niet. Ik ben beneden aan het werk, dan moet je daar gaan liggen!! Helemaal van slag!

Ik laat ’s avonds Nina uit en op het pad ligt, heel erg zielig, een dode Vlaamse Gaai. “Ik kan ‘m niet laten liggen hoor”, zeg ik tegen O., het baasje van Nanna (de BFF van Nina). “Ik neem ‘m mee, anders is-ie voor niks gestorven en die veertjes zijn supermooi, die wil ik hebben voor in m’n dromenvangers.” O. geeft me een hondenpoepzakje en ik stop de Vlaamse Gaai erin.

Daar ligt-ie dan. Het is nogal luguber misschien, maar ik ben er niet vies van. Ik heb al eerder ganzen geplukt voor in de dromenvangers, en een mannetjes-fazant en een vrouwtjes-fazant. Ik heb liever dat hun veren een hoger doel gaan dienen, dan dat ze worden weggegooid. Dat is pas echt zonde.

Ik pluk z’n mooie veertjes en stop de veren in een plastic zak en stop die zak in de diepvries om zo alle bacteriën te doden.

Maar ja, wat dan? Als hij gewoon buiten was blijven liggen, dan had de natuur z’n werk gedaan. En dat gaat de natuur nu ook wel doen, maar ja, ik vind het ineens heel erg dat ik de Vlaamse Gaai in de groene kliko moet gooien. Het voelt zo oneerbiedig en het slaat nergens op, maar ik leg een stuk rozenkwarts bij de vogel en vouw ‘m in een krant. Dan in de groene kliko. Voelt beter!

Dan heb ik nu wel een taartje verdiend, dacht ik zo.