MADONNA, IN 1 WOORD: ‘AWESOME’

‘Concert Madonna met gemengde reacties ontvangen’, hoor ik vanuit de televisie. Oh! Zucht! Oh, hele diepe zucht! “Ja, ze kan niet zo goed zingen hè, maar ze kan wel dansen”,
zei een meisje. “Ze kan niet gitaarspelen”, zei een ander. Ook gehoord: “Ik vond het vorige concert veel beter.” Oh, shut up! En ik las ook ergens dat het dus echt niet kon dat ze haar oude liedjes in een nieuw jasje heeft gestoken, want dat het publiek daar helemaal niet op zit te wachten, omdat het publiek gewoon die hits wil horen zoals ze op de ‘Immaculate Collection’-cd staan. Ik zeg: fuck them all! Al die zeikwijven. Keihard en diep in hun reet! Ik zou er als ik Madonna was ook helemaal klaar mee zijn om ‘Get into the Groove’ voor de bloody fucking duizendste keer op dezelfde manier te moeten zingen als 2 decenia jaar geleden. Hell no! Bring on Pharell, bring on Justin, bring on Timbaland, freakyfreakyfreaky, trek een geil netkousen-setje aan en laat je godverdomme gáán op het podium alsof je 18 bent, maar laat je nooit vertellen wat je moet doen door een stelletje vastgeroeste bitches die nog nooit in hun aars geneukt zijn! Nee, Madonna gooide er een lekkere keiharde dance-beat onder en stond ondertussen te touwtjespringen op het podium! Dat heet progressie ja, dat heet vooruitgang ja, dat heet innerlijke, geestelijke en spirituele groei! Dat is de kracht van de Kabbala! Ja! Als je als artieste een liedje dat al 23 jaar oud is met zoveel enthousiasme, show, spektakel en vernieuwing weet te brengen, dan mag je je met recht ook de Queen of Pop noemen. En als je daarna ook nog een stel oude zigeuners met gitaartjes en viooltjes bij elkaar weet te brengen die samen met jou ‘La Isla Bonita’ op een volledig nieuwe fado-salsa-mambo-manier weten te brengen, nou, dan heb je mij dus volledig in the pocket! “Awesome”, riep vriendin S. in m’n oor. “Echt wel awesome!”, riep ik terug. Ik vond het hele Sticky&Sweet-concert dinsdag zelfs zo gaaf dat ik nu nog met natte slip op de bank zit! En om dan al die zeikreacties te lezen of te horen, nou daar zakt die natte slip dus in 1 keer vanaf! “Ja, het was een goed concert, maar…” Wat nou maar! Niks geen ge-maar! Shut up! Het was awesome. En iedereen heeft natuurlijk recht op een eigen mening, zolang het maar wel mijn mening is!