LUNA EN DE OPRAH-DVD-BOX

Partner P. vraagt mij de op 2 na meest gestelde mobiele-telefoon-vraag: “Wat ben je aan het doen?” “Ik zit helemaal in de Oprah-dvd-box”, zeg ik, “en bereid je maar voor als je straks thuis komt, want m’n gezicht is helemaal opgezwollen.” “Hoeveel dvd’s heb je zitten kijken dan?”, vroeg hij. “Ehm, ik zit al 6 uur non-stop op de bank en het is heel zielig!”, zei ik. “Oh”, zuchtte P., die mij, sinds de komst van de Oprah-dvd-box, bijna dagelijks op de bank aantreft met een waterige blik gericht op het beeldscherm. Die dvd-box blijkt een geschenk uit de hemel. Of eerder een ruil uit de hemel, want een tijdje terug kreeg ik een mailtje van Maanisch-lezeres C.: ‘Ik las je stukje over de tragische Oprah-programmering (en inhoud) en wat wil het lot: ik heb de Oprah 20th anniversary dvd box dubbel en er dus 1 over! Misschien wil je ruilen tegen wat van die geweldige door jou gemaakte goodies.’ Goddomme! Dat leek mij een geweldige ruil! En dat ik er zelf nog niet eerder op was gekomen, om die dvd aan te schaffen! Dus ik stuurde C. wat poezenspeeltjes en ansichtkaarten en zij stuurde mij de dvd-box. En ik moet toegeven: die complete box is alles wat ik ervan verwacht heb. Alles en meer! Huil ik normaal gesproken alleen bij de zwaar verminkte Oprah-gasten, of bij de moeders die hun kind verloren, nee, op de dvd’s staan zelfs interviews met celebrity’s die mij tot tranen toe hebben geroerd. Zo huilde ik toen Mohammed Ali het podium op bibberde. En ik huilde toen John Travolta zat te huilen. Maar het allerhardste heb ik gehuild om de uitzending met de titel ‘Kerstgedachte’. In die complete aflevering, zonder reclame, gaat Oprah met een team naar Afrika om daar meer dan 50.000 kinderen een kerstcadeautje te brengen. Ja, dat hakt flink in mijn emotionele toestand. Heerlijk. Ik vond het dus een topruil. En m’n moeder zei het vroeger al toen ik Troetelbeer-stickers en poëzieplaatjes ging ruilen met de meisjes uit de buurt: ‘Van ruilen komt huilen.’