HOE VOND JE HARRY?

Mannen die hun pik een naam geven, laat me niet lachen; maar dat is dus precies wat er wel gebeurt. Ik moet lachen als ik hoor dat een man zijn penis de naam Henk, Johan, Fun Stick, The Terminator, Sjarrel, Boef of The Dicktator heeft gegeven. Ik wil niet eens weten hoe ze bij die naam zijn gekomen, spaar me de details. Maar doe het gewoon niet. Alsjeblieft.

Geef je piemel geen naam. Of geef ‘m alleen een naam in je eigen hoofd, in je eigen geile gedachten. Ruk jezelf elke dag af, in bed of onder de douche, in de keuken, op het bedrijfstoilet, en bedank je Tom, je Witte Reus, je Mr. Do Little, je Piet Paalusma, je John de Wolf of je Joop de Sloper, maar ga mij er niet mee lastig vallen. Je geeft je hond een naam. Je kat. Je kanariepietje. Maar refereer in gesprekken alsjeblieft aan je piemel of je pik of je penis en er zijn vast nog wel wat meer algemeen bekende woorden te vinden voor het mannelijk geslachtsdeel die goed in de mond liggen, maar Jan, Klaas en M.C. Hammer zijn echt een dikke afknapper voor mij. Sorry.

Want verwacht iemand dat ik zijn Anaconda dan ook bij die naam ga noemen? “Oh, stop Jaap Stam in me?” “Nou, Kleine Sjoerd moet nog even op gang komen of niet?” “Ik wil The Stormmaker in me voelen?” Existentiële vraag; komt zo’n pik, net als een hond, alleen als je ‘m bij z’n naam noemt?

“Hoe vond je Harry?”, vraagt een man de volgende ochtend na de seks.

Oh Lord. Ehhhhhh. Ik weet niet wat ik erger vind aan deze vraag. Het feit dat hij z’n pik een naam heeft gegeven of het feit dat hij vraagt wat ik van z’n piemel vind. Het is in ieder geval iets wat ik zelf nooit zou vragen; ‘Wat vond je van m’n Priscilla?’ ‘Hé, wil jij mijn Tante Sjaan nog een keertje ontmoeten?’ ‘En? Viel m’n Molly the Moshpit een beetje mee?’

Maar ja, als iemand je zoiets specifieks vraagt, zeker als je nog naast elkaar in bed ligt, dan moet je antwoord geven en ik twijfel tussen een wedervraag; ‘Dude, heb jij je pik een naam gegeven, are you fucking kidding me?’ en een eerlijk antwoord waarbij ik hem waarschijnlijk ook niet helemaal gelukkig maak: ‘Nou, wel okay hoor.’ Ik voel me voor het blok gezet. Als hij had gevraagd hoe ik de seks had gevonden had ik meteen gezegd; ‘Ge-wel-dig.’ Zucht. Maar liegen behoort niet echt tot mijn opties, hoe graag ik het zou willen. Oh kut. Oh, dit wordt pijnlijk. Ik wil liever m’n mond houden. Ontwijken. De initiële vraag ontwijken. Dat is het beste. Maar uiteindelijk kies ik voor de waarheid.

“Ik heb liever die dildo waarmee je me vannacht een paar keer hebt laten klaarkomen.”