EEN VRIJE VRIJDAG

Waal, wat ben je mooi! Het is 8:00 uur en mijn ouders stonden weer keurig op tijd voor de deur om richting de LIDL te gaan. Mooi hoor, hoe snel zoiets een traditie of een gewoonte wordt! Vrijdag, 8:00, LIDL-time!

M’n vader is overigens net zo’n opgewonden standje tijdens het rijden als mijn echtgenoot. “Ja, dan moeten ze het zelf maar weten als ze kapot gereden willen worden”, en meer van dit soort krachttermen klinken door de auto als m’n vader rijdt en iemand anders rijdt te snel, te langzaam, te links of te rechts. In de rest van het leven is mijn vader zo zachtaardig als een poesje, maar autorijden haalt de tijger in ‘m naar boven.

Ontplofte keuken.

Ontplofte tafel.

En ik had nog 5 wasmanden met was weg te strijken.

Onder begeleiding van Mr. Jesus Christ himself regel ik het volledige huishouden. Enigszins dan.

Heel veel stapels kunnen weer de kast in.

Nina mag tegenwoordig niet meer op de bank, want ze denkt iets teveel dat ze de baas in huis is. Daardoor denkt ze ook dat ze buiten op straat de baas is. Is ze dus niet. Ik ben de baas.

Oooooh, is-ie schattig, of is-ie schattig?

De echtgenoot was zo lief om even met me naar een kringloopwinkel te rijden, zodat ik een nieuw beest voor de kerstkrans uit kon zoeken.

Het is een maki geworden and he likes to move it, move it.

Aaaah! Gezellig! Dochter S. is er ook weer en ze heeft haar nichtje J. meegenomen! Altijd weer fijn; pubermeiden 0p de bank. We kijken stomme televisie, ik hang in de keuken, we checken de nieuwste trends op oorbellengebied en we gaan niet al te laat naar bed.