DAAR GAAN WE WEER?

“Volgens mij is het weer niet goed met Bruce hoor”, zei ik gisteren tegen m’n ouders terwijl ik Bruce Lee voor de derde keer in 10 minuten op de bak zag zitten. Ik Toen hij daarna wéér 3 keer op en af richting kattenbak liep en hij pijnlijk begon te kreunen toen ik ‘m oppakte, wist ik meteen dat het weer mis was. Sinds de toestand met Bruce een paar maanden terug let ik als een havik op zijn pisgedrag. Ik geef alle 4 de katten ook al maanden voer dat speciaal geschikt is voor katten met blaasproblemen. Want Bruce alleen op dat dieet zetten en de andere katten gewoon blikkie-blikkies blijven geven, dat ging gewoon niet. En alle katten dat speciale geven was geen enkel probleem volgens de dierenarts. “Hij moet weer gekatheteriseerd hoor”, zei ik en na een razendsnel dierenarts-bellen, taxi-bellen, kat-in-bakkie-stoppen en jas aantrekken stonden m’n vader en ik een kwartier later voor de dierenarts met een heftig jankende Bruce. M’n hart klopte in m’n keel en ik was doodsbang dat ik weer een week met een poezendrama geconfronteerd zou worden. Of de rest van m’n leven! Misschien zou z’n pikkie dan toch geamputeerd moeten worden! Paniek! Na wat voelen, temperaturen, duwen en wegen zei de dierenarts: “Ik wil ‘m toch wel even hier houden en dan bel ik wel of u ‘m op kunt komen halen of dat we ‘m een nachtje hier houden.” “Oh, nee, ik kom ‘m sowieso ophalen”, zei ik, “ik laat ‘m hier niet in z’n uppie in zo’n hok zitten.” “Heeft u ‘m wel dat speciale voer gegeven?”, vroeg de dierenarts. “Ja, maar niet dat van jullie”, zei ik, “maar het was wél speciaal voor katten met blaasproblemen. Bij de dierenwinkel. Keertje vis, keertje vlees, keertje kip. En ik heb ‘m ook wel eens héél klein stukje kip of ham gegeven, omdat-ie zo lief keek. En hij heeft ook wel eens vlees van m’n bord gejat.” “Je moet nog beter gaan opletten”, zei de dierenarts. En een paar uur, een katheterisatie, een bloedonderzoek, 210 euro en 50 schietgebedjes van m’n moeder later, mocht ik Bruce weer op gaan halen. Thank God. Momenteel ligt er een door de valium lichtelijk gedrogeerd poesje op m’n schoot te ronken. En het befje dat net weer was aangegroeid is nu weer afgeschoren. Maar hij heeft wél net de hele kattenbak volgepiest.