BIG RIET IS WATCHING YOU VANUIT HAAR RELAXSTOEL
“Jou moet ik net hebben”, zegt m’n moeder.
“Wat dan??”, vraag ik. Michael en ik kwamen eigenlijk alleen even een bak nasi brengen, maar doen, omdat we er toch zijn, meteen maar een kopje koffie.
“Ja, dat van die stoelen.”
“Eh???”
“Ik zit niet de hele tijd in die stoel.”
“Ehhhhh.”
Oh. God. Ik kan ook nergens meer veilig een tekstje schrijven, een beetje roddelen, een beetje online van me af praten! M’n ouders hebben sinds een paar weken van die vol-automatische leren relaxstoelen. Van die stoelen met van die knopjes waarmee je rugleuning, zitting en voetenbank kunt verstellen. Ik mag het niet schrijven, maar ik schrijf het toch; van die bejaardenstoelen. Seniorenstoelen! Van die stoelen voor een optimaal zitcomfort.
Ik had ergens op Instagram, bij een foto van kater Sid Vicious, een gesprekje over ónze nieuwe stoelen; prachtige turquoise-petrol-achtige gecapitonneerde fauteuils. M’n ouders vonden die stoelen aan het begin van dit jaar ook prachtig, zo prachtig dat ze ze kochten voor zichzelf, maar uiteindelijk bleken ze niet zo lekker te zitten. M’n moeder kon niet met haar benen bij de grond, dus m’n ouders bestelden uiteindelijk die vol-automatische bejaardenstoelen en wij kregen hun oude, maar nog bijna nieuwe fauteuils. Supermooie fauteuils dus en daar kreeg ik een compliment over op Instagram, waarop ik vertelde hoe we eraan gekomen waren. Ergens in dat gesprek had ik laten vallen dat het belangrijk is voor m’n moeder om een goede stoel te hebben, omdat ze er bijna de hele dag in zit.
“Maar je zit toch ook de hele tijd in je stoel?”, zeg ik tegen m’n moeder.
“Nee, ik zit niet de hele tijd in die stoel”, lacht ze quasi verontwaardigd.
M’n moeder wil toch nog even duidelijk maken dat ze, ondanks haar 76 jaar en de kanker, vooral nog geen zielige bejaarde is. Dat ze echt niet de hele dag in die stoel zit, want ook nog gewoon het huishouden runt, samen met m’n vader de boodschappen doet en ook elke dag een stukje gaat wandelen.
“Maar verder zit je toch eigenlijk altijd in je stoel?”, zeg ik.
“Ja, verder wel.”
“Nou, dan is het toch belangrijk dat je een goede stoel hebt?”
“Maar ik zit er niet de héle tijd in.”
“Okay, okay!”
Ze heeft qua internet en social media-skills in ieder geval geen speciale seniorentraining nodig, want ze is en blijft van alles op de hoogte. En dat doet ze allemaal vanuit die vol-automatische relaxstoel.
♥️ Riet!
briljant. hup mama luna
Ik dank U, eindelijk gerechtigheid !!!!!!!
Jaaa! Een blog heerlijk weer om te lezen! Go mama Riet
Lieve Mama Riet, mijn mama heeft ook zo’n stoel…. en die zit er ook niet de hele dag in, want die doet ook nog gewoon samen met mijn papa de huishouding en de boodschappen en ze gaan vaak samen een stukje fietsen ( op hun elektrische fietsen) maar verder zit ze wel altijd gewoon lekker in haar elektrische stoel…. LOL Heel tevreden, want hij zit erg lekker.
^_^
Geweldig dat mama Riet voor zichzelf op blijft komen. Wat nou bejaarden, ook al is het een bejaardenstoel:)
Het is wel stoer hoe onze moeders toch actief blijven. Die van mij zwemt 3 x pw 100 banen…..nou ik doe het haar niet na. De discipline ook hahaha.
Fijn! Een nieuw stukje.
Heel fijn toch dat ze “is watching you”, je zou tegen mama Riet kunnen zeggen – het was eigenlijk een test . . . om te kijken of je nog wel op me let :-)
Lieve Riet, lekker in je stoel blijven zitten. Ik hoor dat het buiten op straat met de dag gevaarlijker wordt!