Auteur: luna

"Drie ons ongezouten pistache?”, vraagt de notenboer terwijl z’n schepje al richting de desbetreffende bak verdwijnt. “Ja, lekker”, zeg ik, “en doe ook maar een half ons cashewnoten.” Terwijl hij de noten afweegt valt me op dat zijn notenkraam in 1 grote hysterische kerstshow is veranderd. “Zo, jij bent lekker bezig geweest”, zeg ik. “Ik zet geen boom dit jaar, veel te veel gedoe, daar ben ik een hele dag mee kwijt.” “Maar 1 dag?”, vraagt de notenboer en hij kijkt me aan met een blik van ‘meisje, dat is nog helemaal niks en ik zou maar snel die boom gaan zetten, want anders kun je die pistachenoten op je buik schrijven’. Hij trekt z’n wenkbrauwen erbij omhoog. “Nou, eh, ik vind het nogal wat”, zeg ik. “Een hele dag bezig met die kerstboom en ballen en ik heb net een kitten en die…” “Ik kom uit een echte kerstfamilie”, zegt de notenboer. “Wij leven voor kerstmis.” Oh. Oh. Dit is overduidelijk een man die het concept kerstmis heel serieus neemt. Maar dat had ik misschien al kunnen raden aan de kerstmuts met bel op z’n hoofd. “Ik heb dit jaar al 5 kerstbomen opgetuigd”, zegt de notenboer, “eentje hier, 2 thuis in de woonkamer, een grote en een kleine, en 1 in mijn eigen slaapkamer en 1 in de slaapkamer van m’n zoon. En ik ga er ook nog eentje doen in de zaak van een vriend van me.” “Zo, dat zijn er nogal wat”, begin ik, “mijn vriendje…” “Ja, maar dat is nog niks bij mijn vader”, zegt de notenboer. “Mijn vader is altijd een week bezig. Ken je van die klapkratjes?” Ik knik van ‘ja’. “Nou, daar heeft hij er 84. Vol met kerstspullen”, gaat hij verder. “M’n moeder heeft nog de kerstballen van toen ze een klein meisje was en alles wordt neergezet. Alles. Het hele huis staat vol. Kerstmis is heel belangrijk voor ons. Altijd al geweest. Ze heeft wel 100 van die bewegende poppen. En als er eentje kapot is, dan repareert m’n vader het meteen, dat is z’n hobby hè?” Omdat ik toch niks te doen heb vraag ik of hij ook z’n hele tuin versierd. Doet hij ook. En hij vertelt vol vuur over speciale kerstlichtjes-slingers, kerststallen, waarom echte kerstballen beter zijn dan de plastic nep-ballen, over vroeger en over gezelligheid! Gezelligheid! En net op het moment dat de notenboer me bijna overtuigd heeft van de noodzaak van een kerstboom komt er een andere klant. Die wil een onsje pijnboompitjes.

"Hé Marianne, met Luna, ik had eigenlijk wel een telefoontje verwacht maandag? Nee, niet over het NUON-BespaarDirect-systeem. Nee, je had me wel eens mogen feliciteren. Waarom? Omdat ik toen precies een maand lang niet heb gedronken. Goed hè? Niet zo moeilijk, vind je? Niet zo moeilijk? Nou, als jij een dagje met de storm in mijn hoofd zou rondlopen, dan zou je wel anders praten. Het niet-drinken, dat is niet zo moeilijk, maar het omgaan met de chaos in m’n hoofd, daar zoek ik nu iets voor. Iets om te focussen. Iets om rustig van te worden qua denk-structuren, maar ik wil nog wel de energie behouden die ik nu heb, want van die Bach-bloesem-druppels werd ik uiteindelijk wel rustig, maar daar viel ik van in slaap om 21.00. Hoe bedoel je, dat is misschien wel de bedoeling? Nee, echt niet. Ik slaap nu gewoon weer tussen 01.00 en 06.00, niks aan de hand, maar ik ben zo snel afgeleid overdag, P. noemt me een ongeleid projectiel en hij zegt dat er een aura van a-relaxtheid om me heen hangt. En dat is dus helemaal niet de bedoeling. Nee, ik wil niet overstappen op de NUON-NatuurStroom, ik wil gewoon dat je me goed advies geeft. Rustig door blijven ademen, zeg je? Komt vanzelf goed allemaal, zeg je? Okay, kan ik wat mee. Kan ik echt wat mee. Maar Hé Marianne, allemaal hartstikke leuk en aardig, maar waar ik je eigenlijk voor belde; heb jij je kerstboom al staan? Doe je morgen pas? Na de Sinterklaas. Ja, weet je, ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in dit jaar. Ik sta elk jaar na m’n verjaardag al te springen om die boom neer te zetten. Gezelligheid! Ook kocht ik elk jaar weer nieuwe dingen om erin te hangen, maar weet je, het boeit me even niet. Ik heb wel zin in kerstmis hoor, m’n ouders komen weer een paar dagen logeren, maar om die hele boom op te tuigen, wat een gedoe. Ik ben een dag bezig om ‘m op te tuigen en dan ook weer een dag om ‘m af te tuigen en ik word al chagrijnig als ik er aan denk. Nee, ik ga niet liever naar de NUON-Energiewinkel op de Spaklerweg om daar om advies te vragen. Nee. Ik wil gewoon van jou horen dat ik die boom niet hoef neer te zetten.”

De meisjes achter viva.nl vroegen me of ik een stukje wilde schrijven voor een nieuw onderdeel van hun site. Iets met de strekking; ‘Waar maak jij je boos over?’ Vond ik leuk, dus ik schreef een column en stuurde ‘m op. Toen hoorde ik héél lang niets. Even navragen leerde me dat het hele nieuwe onderdeel nooit van de grond was gekomen. Maar of ik dan misschien een maand lang voor viva.nl wilde bloggen? Nou eh, nee, dat wilde ik eigenlijk niet. Ik heb al een weblog. Dus daarom vandaag een wat langere Luna-tekst! Inclusief nog nooit eerder op maanisch.com vertoonde witregels!

LUNA HOUDT NIET VAN SEXTOYS ‘R’ US

Voor mijn werk als freelance tekstschrijver van FOXY-magazine ben ik verantwoordelijk voor de productpagina. De nieuwste vibo’s, dildo’s, geile poeders, seks-oppep-pillen, tintelende zalfjes, schaamlip-vacuümzuigers, condooms, Tantrische trileieren; you name it, I’ve tried it! En ik kijk eigenlijk nergens meer van op.

Tot ik ooit oog in oog stond met een hardplastic badeend. Ik dacht nog even dat het een geintje was van de seksspeeltjes-leverancier, maar nee. ‘I Rub My Duckie’ stond er op de verpakking. Het was een vibra-eend. Voor ‘spannende waterspelletjes in bad’. Oh God. Ik merkte dat ik tegen een grensje aanliep. Hell no, dat ik dit sekspeeltje aan een uitgebreide test zou onderwerpen! Hij mocht een beetje droog naast m’n computer trillen, zover was ik bereid te gaan. En om ‘m te kijken of-ie waterproof was mocht de eend wat rondjes zwemmen in bad, maar ‘m tegen m’n klit aanhouden? Nee. Als ik een snavel tussen mijn benen had willen voelen, dan was ik wel met Donald Duck getrouwd! Waren ze nou helemaal gek geworden daar in sekstoy-land?!

Een kleine greep uit de kinderachtige seksspeeltjes die ik de afgelopen jaren de revue zag passeren: een vibo-mol, een vibrerende vis, een vibo-worm en als hilarisch hoogtepunt: een vibrerende pinguïn. De vibrerende badeend heeft inmiddels haast een cultstatus bereikt en is verkrijgbaar in wel 50 verschillende uitvoeringen; verkleed als piraat, als duiveltje, als SM-er en in alle mogelijke kleuren. En, toegegeven, deze speeltjes zien er allemaal mooi en schattig uit, maar als ik alles wat mooi en schattig is zou gebruiken bij mijn seksleven, dan had ik dit stukje waarschijnlijk getikt vanuit een gevangeniscel. Welke vent heeft in Godsnaam bedacht dat vrouwen het geil vinden om een trillende vis tegen hun klit te voelen? “Weet je wat we nu gaan maken, een vibo-vis, voor in bad, vinden de vrouwtjes leuk!” Ik ben verdomme 33!

Nu zullen mannen het over het algemeen altijd wel geil vinden om een vrouw in bed of bad aan te treffen met iets trillends tussen haar benen en of dat nu een XXL vibrator, een aapje, een pinguïn, een konijn, een eend of een mol is, dat het zal hem weinig kunnen schelen. Maar, come on! Je ligt met een pinguïn tussen je benen!! Een pinguïn! Je laat je tot een hoogtepunt trillen door een pinguïn! En dat is allesbehalve sexy! Dat is allesbehalve geil!

Dan kan je net zo goed naar de Bart Smit gaan en daar een heel karretje vol gooien met allerhande speelgoed met bewegende en trillende onderdelen. Als je een op afstand bestuurbare raceauto repetitief tussen je benen laat rijden, dan kan je partner de afstandbediening vasthouden, vindt-ie leuk! Of koppel de complete Dokter Bibber-doos aan je doos! Wie weet wat voor een spannende dingen dat oplevert!

En ik snap heus wel dat seksspeeltjes er appetijtelijk uit moeten zien. En aantrekkelijk. En dat het vaak impulsaankopen zijn. Maak die dingen daarom roze! Met glittertjes en glimmers, plak er stickers op ‘nu 3 halen, 2 betalen’, maak ze dik, maak ze dun, maak ze lang, maak ze lekker, laat ze alle kanten opdraaien, geef ze tentakels, ribbels, knopjes, hang er een afstandsbediening aan, laat ze vibreren op het ritme van m’n I-pod, geef ze een exotische naam, maar lieve, lieve seksspeeltjes-producenten, laat mijn seksspeeltje alsjeblieft niet lijken op een stuk kinderspeelgoed! Ik moet er namelijk seks mee hebben! En seks met een stuk kinderspeelgoed is niet sexy! Niet geil!

Hoewel… Ken van Barbie? Moment…

Ineens valt het licht uit. “Kut”, zeg ik tegen vriendin I., “wat was dat?” We checken de stoppenkast en er blijkt een stop doorgeslagen. We switchen het schakelaartje omhoog en zitten weer in het licht. Na een uur slaan de stoppen weer door. “Dit is niet goed hoor”, zegt I. en we beginnen 1 voor 1 alle apparaten en de stoppen uit en aan te zetten om zo te kijken of er misschien ergens kortsluiting is. We kunnen niks vinden. “Nou ja, dat is ook raar”, zeg ik en terwijl ik in m’n hoofd zoek naar de oorzaak herinner ik me ineens het mannetje in de bodywarmer. En m’n CV-ketel. En de afgebroken leiding. Even later staren I. en ik naar een natte en beschimmelde muur met daarin een vochtig stopcontact. Hier moet ik even bij gaan zitten. Ik kijk vriendin I. aan. “Ik vind dit niet zo leuk”, zeg ik. “Nee, dit ziet er niet goed uit”, zegt ze. En ik moet bijna huilen, maar in plaats daarvan begin ik te lachen. In tijden van totale wanhoop is het beter te lachen dan te huilen, het maakt toch geen fuck uit. Jij had last van paniekaanvallen? Jij wilde van het drinken af? Haha! Dat zullen we nog wel eens zien!! Hier! Hier heb je wat problemen! Nee, geen lullige problemen zoals wat krappe deadlines of dat je favoriete merk chips ineens niet meer te koop is, nee, we gaan je gewoon weer even laten kennismaken met bouwproblemen! Deal with it! Lekkages! Kortsluiting! Totaal verkeerd in elkaar gemonteerde apparaten! Je hele huis moet in de renovatie! We laten weer even wat bouwmannetjes opdraven die je dag zullen gaan verneuken! We gooien je voor je gevoel gewoon weer even 6 jaar terug en we kijken van een afstandje toe of je er mee om kunt gaan!! “Ja, maar wat moet ik nou?”, vraag ik wanhopig. “Wacht maar even tot Dr. G. komt”, zegt I.,” laat hem er eerst maar even naar kijken.” En even later kijkt Dr. G. er naar. En hij is daarna 2 uur bezig met een noodoplossing, zodat in ieder geval vannacht de boel hier niet kan ontploffen. En als ik niet zo verdomde trots op mezelf was geweest dat ik al 24 dagen niet heb gedronken, had ik nu allang 2 flessen Prosecco in 1 keer achterover geslagen in de hoop daarna morgenochtend weer wakker te worden en dat er dan helemaal niks meer aan de hand is! Maar in plaats daarvan komt er morgen een aannemer. Ik kan niet wachten.

Het was weer eens tijd om met Marianne van de NUON-helpdesk te bellen. Kijken of zij me misschien met wat raad en daad te woord kon staan. “Hé, Marianne, met Luna, heb je even? Ja, wel aardig, geen paniekaanvallen meer gehad, nee, nee, ook niet meer bang, nee, ook geen alcohol, al 21 dagen niet, ja, goed hè, ik ben ook heel trots, ook geen koffie, nee, geen sigaretten, nee, ik drink nu Bionade, met sinasappel en gember, ja, dat is best lekker ja, en tomatensap met peper en tabasco, ook best lekker, ja, nee, ik spuug er niet in, en overdag thee dus, ja, het went, het went, maar ik bel je over iets anders Marianne, want er is nu een ander probleem ontstaan.” Marianne begon te vertellen over de Huisbeveliging van NUON en dat ik dan de eerste 6 maanden geen abonnementsgeld hoefde te betalen, maar dat kapte ik snel af, flikker op zeg, wie betaalde hier nou de gesprekskosten? “Ik kan niet meer slapen”, zei ik, “of, niet meer slapen, dat is ook weer zo overdreven, maar ik stort elke avond om 22.00 in, dan heb ik het helemaal gehad met de dag en de rest van het leven. En dan slaap ik tot een uur of 4.00 en dan ben ik weer zo fris als een hoentje.” Marianne snapte het probleem niet zo. Ik pakte toch maar mooi 6 uurtjes slaap. En of ik de NUON-Verspillingscheck al eens had gedaan. “Maar ik voel me goed hoor", ging ik verder, "wat het is, partner P. komt dus elke dag om een uur of 19.30 thuis en dan eten we rond 20.15 en dan afwassen en afruimen en dan hebben we uiteindelijk maar 1,5 uur Quality Time. En nu kom ik geen aandacht te kort hoor, ik heb 4 katten, allemaal lief, maar toch, het is niet handig. En straks gaat hij voor z’n plezier en vermaak naar de buurvrouw. En dat kan ik er nu net niet bijhebben. Want die gaat wel gewoon om 0.00 naar bed en komt er dan rond een uur of 8.00 weer uit. Ik begin P. sinds kort om 6.00 uur al lastig te vallen met moeilijke vragen, ik kan er niks aan doen. En dat begint hem een beetje te irriteren. Zeker in het weekend. En nu zie ik hier op internet dat jullie helpdesk pas om 8.00 open gaat en dat is net iets te laat voor mij. Dus Marianne, mijn vraag aan jou is: hoe laat sta je op? En mag ik je 06-nummer?”