LUNA WIL NAAR THUIS
Het gaat niet zo heel geweldig met mij. Ik heb niks te klagen en eigenlijk mag ik daarom ook niet klagen, maar ik doe al 2 maanden niets anders. Tegen mezelf, tegen P., tegen mn vrienden. Ik heb per dag maar zon 4 tot 5 uurtjes waarin ik me heerlijk voel. Prima, geweldig, energie, actie! Deze energieke opleving kan zomaar beginnen en ook zomaar weer stoppen. Meestal begint de opleving na een kop koffie of 3 en meestal eindigt deze opleving dus zon 5 uur later. Nu dacht ik dat als ik maar genoeg koffie dronk ik deze opleving net zo lang kon uitrekken als ik dat wilde, maar helaas. Na de opleving stort ik in en denk ik dat ik niets meer kan doen en doe daarom ook niets meer. En dit al 2 maanden. Mijn zelfbesloten oorzaak voor dit probleem is dit huis. Ik wil dit huis uit. Ik wil weg. Ik wil verhuizen. Ik word hier hysterisch. Ik wil hier geen dag langer doorbrengen. Dit huis is niet mijn thuis. Ik voel me hier zelfs na 10 maanden gewoon niet thuis. Ik ben bij P. ingetrokken en dat is volgens mij de domste manier om te gaan samenwonen. Bij elkaar intrekken. Zijn thuis wordt nooit het mijne en dat wisten we van tevoren, maar we dachten en hoopten zo snel mogelijk naar ons droomhuis te vertrekken. Maar dat droomhuis laat maar op zich wachten. En wachten. En wachten. En ik ben ook niet tot iets anders in staat dan wachten. En wachten. En wachten tot het huis klaar is. En ik ben dat wachten zo ontzettend zat. Ik zit in de wachtkamer bij de tandarts, ik heb alle tijdschriften gelezen en ook alle foldertjes over tandplak en cariës en ik vind dat ik nu aan de beurt ben. Ik! Ik! Ik! Ik ben aan de beurt! Ik wil gewoon naar thuis.
LUNA IS AUTODIDACT SUSHI-VOUWER
JOHN DIGWEED IS VOOR AJAX
LUNA IS M HELEMAAL GEFLIPT
Vandaag, om een uur of 16.00, liep ik ergens op een industrieterrein. In een rokje dat normaal gesproken iets onder de knie valt, maar tijdens deze stevige wandeling tot flink boven de knie optrok. Ik was de weg kwijt en flink over de zeik. Ik moest en ik zou de grootste Praxis van Amsterdam vinden. Ik moest perfecte kranen vinden voor het nieuwe huis. Ergens op een industrieterrein. Tijdens mijn zeker 2 uur durende wandeling hebben mij minstens 23 autos gepasseerd die luid claxonneerde. Normaal gesproken zou ik hier zeer van gecharmeerd zijn en enthousiast naar de bestuurder zwaaien, maar nu werd ik alleen maar wanhopiger en wanhopiger. Ik wilde gewoon een taxi en dan naar de grootste Praxis van Amsterdam. Een paar uur eerder was ik al bij een andere Praxis geweest en ook al bij een andere Gamma. En misschien ook al bij nog een andere Praxis en nog een andere Gamma, maar dat kan ook mijn herinnering zijn. Ik moest kranen vinden. Zon 8 uur eerder had ik thuis met mijn mobieltje tegen mn oor gestaan en stampvoetend tegen P. geroepen: Ik doe het niet! Ik doe het niet! Ik doe het niet! Ik doe het godverdomme niet!! Ja, maar liefje, we moeten morgen die kranen hebben, anders kan de loodgieter niet verder, zei P. rustig. Dan had die klootzak ons maar eerder moeten vertellen dat hij die kranen nodig had godverdomme! We vragen al 10 maanden aan hem wanneer we dingen moeten beslissen en dan komt hij daar nu een dag van tevoren mee? Klootzak, die hele loodgieter. Ik doe het niet! Ik doe het niet!!!! Godverdomme!, riep ik compleet flippend. Maar zon 7,5 uur geleden was ik toch van huis weggegaan richting kranen. En om 16.00 ben ik, ergens op een industrieterrein, in mijn te korte rokje, op een stoeprandje gaan zitten. Wachtend op een taxi die niet kwam. En wachtend op tranen die ook niet kwamen.
LUNA EN HET UPC-PROBLEEM
Momenteel bevind ik mij in de Easy Everything, het meest irritante internetcafé van Amsterdam, met de meest irritante baggermuziek op de achtergrond. Ik zit hier uiteraard niet voor mijn lol. Ik zit hier omdat UPC gisteren mijn internetverbinding heeft afgesloten. Klootzakken natuurlijk, allemaal daar bij de UPC, maar het is mijn eigen schuld. Zo’n 12 maanden ben ik ‘vergeten’ om hun rekeningen te betalen en dat vonden ze denk ik nu wel genoeg geweest. Logisch, maar ik had toch eigenlijk wel een briefje verwacht met als strekking: ‘Indien u niet nu meteen betaald, sluiten we u af.’ Dat briefje heb ik niet gekregen, dus eigenlijk vind ik niet dat UPC het recht had om me af te sluiten. Ik heb zelfs in die 12 maanden tijd geen aanmaningen gekregen en ook geen herinneringen. Dus. Eigenlijk is het wel lekker rustig zo. Zo zonder internetverbinding. Het maakt een computer eigenlijk tot een redelijk nutteloos apparaat. Een apparaat dat ik alleen zou kunnen gebruiken als een soort veredelde cd-speler. Verder heb ik er geen flikker aan. Normaal gesproken staat mijn computer meer dan 8 uur per dag te draaien. Maar zoveel belangrijks doe ik niet in die 8 uur. Ik surf een beetje hier en ik lees een beetje daar. Ondertussen altijd wel ergens een msn-chat open. Ik zou veel effectiever met mijn computer omgaan als ik gewoon weer een modem-verbinding had. Hoogstens 2 uurtjes per dag zou ik zeer gericht wat sites bezoeken en wat mailtjes sturen. Klaar. Zeeën van tijd zou ik overhouden. Naast de bijna 2 uur per dag die ik al overhoud door niet te roken, zou ik ook nog minstens 2 uur overhouden als ik niet onnodig zou chatten, surfen of mailen. Ik twijfel of ik de UPC-rekening van € 523,34 wel zal betalen. Eerst maar eens een internetloos weekje zien te overleven.
LUNA TEST DE PUSSY PUMP
Sommige dingen moeten gewoon gebeuren. Dingen die ik liever niet doe, maar als ik het niet doe, doet niemand het. Vanmorgen heeft Luna de pussy pump getest. Deze pussy pump werd deze week in een discrete verpakking bezorgd. Een relatiegeschenk zoals ik relatiegeschenken graag zie! Nu was ik er altijd van overtuigd dat vaginapompen een soort betere befmachines waren en ook de verpakking van deze pussy pump schreeuwde: The Vagina DIY Sucking Device. Ha! Dat was net wat ik nodig had vanmorgen! Beetje achter mn computer zitten en ondertussen gebeft worden door een handig apparaatje! Af en toe een beetje klaarkomen en gewoon weer verder werken. Ik dacht dat ik goud in handen had met mijn nieuw verworven pussy pump! Ik ging eens verder lezen op de verpakking: A new and hygienic apparatus that stimulates and tones the muscles in the vagina. Nog goed voor mn spieren ook! Op de achterkant van de verpakking aangekomen werd mijn enthousiasme echter een stuk minder: Just watch your pussy lips and clitoris enlarge to enormous proportions! Dit laatste zinnetje ging vergezeld van een paar fotootjes die mij bijna deden kokhalzen; grote opgezwollen schaamlippen met een clitoris ter grote van een golfballetje. Nasty! Dit apparaat was er niet voor gemaakt om mij klaar te laten komen, maar om mijn gevoelige delen het uiterlijk van The Elephant Man te geven! Ondanks deze zeer grote teleurstelling vond ik toch dat ik de pussy pump een kans moest geven. Ik kon er dan wel niet van komen, misschien kon ik er wél om lachen. Ook niet dus. Ik heb heus mn best gedaan door te pompen met het roze balletje, maar er veranderde helemaal niks. Het beoogde effect bleef dus uit en geil werd ik er ook al niet van. En écht jammer kan ik dat eigenlijk niet vinden, want al houd ik zeker van een beetje polonaise aan mn lijf, om mn kut dan ook meteen maar aan te kleden als een broodje rosbief gaat me iets te ver.
LUNA HAD WEER ZON FIJNE CHAT, DEEL 28
Rukker28 says: wat zoek je?
Luna says: wat ik zoek?
Luna says: in de zin van?
Rukker28 says: zeg het maar!
Luna says: je verwacht als antwoord op het zinnetje ‘wat zoek je’ iets als: cyberseks, een relatie, geile neukseks, gewoon wat praten, helemaal niks?
Rukker28 says: heb jij iets tegen seks dan?
Luna says: misschien is het handiger om te vragen waar jij naar op zoek bent…
Rukker28 says: wat denk je?
Luna says: weet je, ik denk dat jij behoefte hebt aan of een sekschat, of iets anders geils…
Rukker28 says: en jij dan?
Luna says: ik zit gewoon achter m’n computer te werken…
Rukker28 says: ik vind het spannend om met de cam de spelen…
Luna says: op dit tijdstip?
Rukker28 says: nee, s avonds…
Luna says: ik vind er niks aan… beetje kijken naar een rukkende kerel voor de cam…
Rukker28 says: en opdrachten geven dan?
Luna says: dan blijft het alsnog kijken naar een rukkende kerel voor de cam… al moet ik toegeven dat het mij reuze-interessant lijkt om iemand een kaars in zijn kont te zien stoppen…
Rukker28 says: is dat zo?
Luna says: ja, dat vind ik erg spannend… mannen die iets in hun reet stoppen…
Rukker28 says: oh, en wat nog meer?
Luna says: als ze die kaars dan aansteken, dan ben ik helemaal in m’n nopjes…
Rukker28 says: en vervolgens?
Luna says: dat ze zich aftrekken en proberen de kaars te doven met hun sperma… en als dat lukt, dan mogen ze m’n tieten zien…
Rukker28 says: eerder niet?
Luna says: nee, niet eerder… ik hou van mannen die een kunstje kunnen…
Rukker28 says: weet je nog meer spannende dingen?
LUNA EN DE COCKTAIL-CD-ROM
De laatste tijd kan weinig mij een intens gevoel van geluk bezorgen. Het gevoel dat ik denk dat de wereld er is om mij een plezier te doen. Er zijn echter zeer veel dingen die mij binnen enkele luttele seconden een gevoel van depressiviteit, chagrijnigheid of wereldmoeheid geven. Zo is het huidige kutweer voor mij een perfect gegeven om de hele dag in bed te blijven met de gordijnen dicht, ware het niet dat ik gisteren het meest briljante, meest complete, meest mij op het lijf geschreven cd-rommetje heb gekregen. Een cd-rom die mij weer doet beseffen waarom ik leef! Om te drinken! Maar vooral: om cocktails te shaken. En met de Kalua-Cocktail-cd-rom kan dat niet meer mis gaan! Momenteel heb ik het volledige programma geïnstalleerd en kan ik bladeren door maar liefst 1104 verschillende cocktails. Dit programma zoekt niet alleen op naam, maar ook op ingrediënten, soort cocktail, smaak én het allerbelangrijkste; op alcoholpromillage! Daarnaast kan ik dit hypermoderne programma vertellen welke ingrediënten ik in huis heb, zodat hij mij zeer vlot een lijstje geeft met alle cocktails die in het vermogen van mijn huisbar liggen. En dat is nog niet alles! Ook bezit deze cd-rom de zeer handige feature om het alcoholpromillage in mijn bloed uit te rekenen! Gewoon invullen hoeveel ik gedronken heb en hoe lang ik daarover heb gedaan en met 1 druk op de knop verschijnt voor mij dat magische getal! Stukje techniek om je vingers bij af te likken, als je het mij vraagt! En nu ga ik met de, alweer zo handige, boodschappenfunctie eens even kijken wat ik van de supermarkt allemaal in huis moet halen om een Flying Kangaroo te maken. Pas dan is mijn geluk écht compleet.
IBIZA #3: LUNA IS GESTOPT MET ROKEN
En dan nu het meest heuglijke feit van de gehele Ibiza-vakantie! Afgelopen donderdag, liggend op het Bora Bora-strand, rookte ik om 10.00 mijn laatste sigaret. Sindsdien heb ik niet meer gerookt en dat mag, gezien alle omstandigheden, een zeer bijzondere prestatie genoemd worden. Zo zijn er de afgelopen 5 dagen toch zeker een aantal momenten geweest waarbij meerdere sigaretten gerookt dienden te worden. Zo is een dagje op een strand liggen toch zeker een pakje sigaretten waard. Ieder biertje, wijntje of cocktailtje dat ik heb gedronken zou vergezeld moeten zijn geweest van een peuk. Een nachtje stappen met xtc ging voorheen gepaard met het roken van zelfs 2 pakjes. En normaal gesproken rook ik samen met vriendin I. ook wel een pakje weg als we elkaar zien, maar toen ik gisteren bij haar was rookte zij in haar eentje. Trots op mezelf. Standvastig. Daarnaast zit ik vandaag al de hele dag achter de computer en ik heb bijna niet aan roken gedacht. Bijna niet dan. Want mijn hele lichaam lijkt geprogrammeerd te zijn om te roken. Veel roken. Gewoon even dit lijf herprogrammeren dus de komende tijd. Geen probleem. Dat ik gestopt ben dank ik natuurlijk in de eerste plaats aan mezelf. Ik ben geweldig. In de tweede plaats dankzij meneer Jan Geurtz die het boekje De Opluchting schreef. Een kutboek natuurlijk, maar er stonden een paar interessante regels tussen, die ik net op het juiste moment las. En in de derde plaats dankzij lezeres E. die mij op dit boekje attendeerde. Ik moet nu alleen nog even een interessante bestemming zien te vinden voor de gemiddeld 20 keer 5 minuten rooktijd die ik overhoud per dag. Ik dacht zelf aan een gezellige assertiviteitscursus in het wijkcentrum hier om de hoek.
IBIZA #2: PARTYPEOPLE
Ibiza is hét party-eiland bij uitstek. Een paar van de mooiste en grootste discotheken zijn hier te vinden en dat Ibiza vooral een feesteiland is, is ook duidelijk te zien. Waar je maar kijkt staan of hangen levensgrote flyers van discotheken, feesten of nieuwe cds. Elke winkel, elk café, elke supermarkt ligt bezaaid met kleinere flyers en op elke straathoek staat iemand die vraagt of je zin hebt om bij die-en-die tent wat te drinken. Het complete eiland ademt dance, dance, dance. En niet alleen het eiland zelf, ook de toeristen komen voornamelijk om te slikken, te dansen en te zuipen. Niks mis met die mentaliteit, want ook Luna was van plan om flink kort te gaan. Maar na 6 dagen op het Bora Bora-strand gingen de Gucci-brilletjes, de hippe zwembroeken, de te lekkere wijven en de te opzichtige homos me tegenstaan. En na 6 dagen had ik het ook wel gehad met de muziek daar. Ik lag enigszins nuchter op een strandbedje die 6e dag. En nuchter is niet de goede staat van zijn om op het Bora Bora-strand te vertoeven. Je moet minstens een paar halve liters doodgeslagen bier naar binnen gooien om de atmosfeer daar helemaal te begrijpen, maar nog beter is het om, net als de rest, gewoon een xtc-pilletje te slikken. En na dat xtc-pilletje, dat we voor 10,- kochten bij de altijd aanwezige dealer, en dat ik wegslikte met een sex on the beach-cocktail van 6,- had ik een geweldige avond. Al dansend voelde ik me weer helemaal 1 met de Gucci-brilletjes, de hippe zwembroeken, de te lekkere wijven en de opzichtige homos. Soms moet een situatie gewoon even chemisch opgeleukt worden om je thuis te voelen. En helemaal om je thuis te voelen op Ibiza.