Maandelijks archief juli 2001

Nu P. en ik elkaar de laatste tijd maar 1 keer per week zien, is het langzaam omhoog gekomen en heeft het zich ontwikkeld tot belachelijke proporties; mijn jaloezie. Eenmaal bij hem kan ik het redelijk goed verbergen, maar als ik alleen thuis aan het werk ben, of weer eens in m’n eentje in bed ligt, dan haat ik alle andere vrouwen en zie ik in iedere vrouw een potentiële slet. Vrouwen die niets liever willen dan hem van mij afpakken. En aangezien het vlees van iedere man wel eens zwak is, stemt P. in mijn gedachten in met ieder meisje dat mooier, slanker, kleiner, intelligenter of creatiever is dan ik. En zij, dat meisje dat in alles beter is dan ik, bestaat ook al in mijn gedachten. Ze heet Chloë. Chloë zal nooit tegen P. zeiken. Ze pikt alles van hem en vindt hem altijd geweldig. Ze is nooit boos als hij te laat komt. Zij vindt dat een charmante eigenschap van hem. Daarnaast is ze altijd lief. Chloë zal zich nooit als een standaard-vrouw gedragen. Nee, Chloë is een echte vrouw, met jarretelles, pumps en alles erbij. Zij is altijd mooi, ook ’s morgens om 8.00. Al bestaat Chloë niet echt, ik kan haar intens haten. Ik belde net naar het mobieltje van P., maar hij staat uit. Volgens mij is hij bij Chloë.

p.s. Luna schrijft deze week iedere dag over één van de 7 hoofdzonden.

Ik kom net thuis van een top-avond; ‘Acapulco Nights goes Aerobic’ in Club de Ville in Amsterdam. Het was tof ja, maar ik zou nu momenteel niet meer weten wat er allemaal gebeurd is. Fitnessapparaten op het podium. Mannen in Sjonnie-trainingspak, vrouwen in heel foute aerobicspakjes, met beenwarmers, zweetbandjes en handdoekjes; bijna iedereen had zich aan de dresscode gehouden, wat natuurlijk bijdraagt aan het plezier. Een aerobic-instructeur deed alle pasjes voor en iedereen deed mee. Dit alles onder het genot van liedjes als ‘Billy Jean’, ‘Holiday’, ‘Y.M.C.A.’ en ‘Sweet Dreams’. Lekkere discoplaatjes dus. Maar net als alle andere stapavondje was deze weer veel te snel voorbij. Nu was deze avond ook echt snel afgelopen; om 4.00! En momenteel zitten er vier andere mensen in mijn mini-huisje, onder het genot van een kopje thee en een joint. En nog een joint. We bladeren wat door seksboekjes. Iemand roept af en toe iets wat niemand begrijpt. Het zinnetje: “Zei je wat?”, valt meerdere malen. We praten eigenlijk al meer dan 1 uur langs elkaar heen. Maar iedereen is blij en gelukkig. Morgen weer een nieuwe dag.

Gisteren moest P. verplicht met mij een avondje ‘leuke dingen doen’. Wat ik daar precies mee bedoel weet ik ook niet, maar het gaat erom dat we samen ‘iets leuks’ buiten de deur doen en dat we ondertussen geen ruzie maken. Ik vind dat soort dingen belangrijk voor een relatie. P. ziet het nut er niet van in. Hij vindt dat het gewoon samenzijn genoeg is, en een avondje thuis op de bank onder het genot van een film valt in zijn optiek ook onder ‘leuke dingen doen’. Het ‘leuke dingen doen’-syndroom schijnt nogal iets vrouwelijks te zijn, want laatst kwam er een commercial op de tv voorbij waarin een vrouw iets te hysterisch riep; “Ja, en leuke dingen doen!” Ook ik roep dus regelmatig dat ik ‘iets leuks’ wil gaan doen, maar ik verwacht van P. dat hij iets verzint. En dat is niet echt eerlijk, maar ik vind dat het zijn taak is om mij te vermaken. Hij wordt daar, terecht, een beetje gek van. Maar er is hoop. De site leukedingendoen.nl bestaat al een tijdje en heeft onlangs een vormgevings-prijs gewonnen. De site wordt vaak ge-update en is écht een bron van inspiratie. Dacht ik. Toen ik P. vertelde over deze site was zijn reactie; “Das leuk, schrijf jij er maar een leuk stukje over dan.”
www.leukedingendoen.nl

Wanneer je masturbeert dan denk je ondertussen aan geile dingen. Verschillende geile dingen. Ik heb het iemand ooit zijn ‘rukcarrousel’ horen noemen. “Ik schuif iedere keer een ander plaatje in de carrousel, de ene keer lig ik in bed met Madonna, de andere keer met de meisjes van de receptie.” Een van de plaatjes uit mijn rukcarrousel is een nacht met Fred Durst van Limp Bizkit. Ondanks alle negatieve verhalen dat Limp Bizkit een marketing-actie zou zijn, met Fred Durst als accountmanager, word ik nog steeds helemaal wild als ik een videoclipje van deze band langs MTV zie glijden. Ik vind Fred een geile vent. Waarom? Misschien omdat hij er zo dom uitziet. En domme mannen neuken nou eenmaal beter. Geld, veel geld, al mijn geld, wil ik neerleggen voor 1 nacht met hem. Als hij dan wel doet wat ik van hem verwacht; zich als een echte man gedragen, mij meerdere keren over de knie nemen en me hard op m’n billen slaan, me dwingen tot orale seks en me ondertussen uitschelden voor vieze slet. En ik zou het erg waarderen als hij tijdens dit alles zijn rode petje ophoudt en na afloop z’n handtekening op m’n borsten zet. Keep rollin’, rollin’, rollin’…
www.limpbizkit.com

P. heeft vorige week een huis gekocht. Een goed huis, een groot huis. Groot genoeg voor ons allebei en mijn twee katten. En omdat we al meer dan 2,5 jaar samenzijn vonden we het wel eens tijd worden om te gaan samenwonen. Na 3 minuten van blijdschap begon er aan mij iets te knagen. Want… Mag ik mijn Hello Kitty-collectie wel meenemen? Zal P. niet gek worden van al mijn andere prullaria? Zal ik niet gek worden van zijn haast dwangneurotische neigingen tot structureren en opruimen? Moeten we een gezamenlijke bankrekening openen? Gaan onze 2000 boeken in een gedeelde boekenkast of houden we ieder onze eigen kast? Zal ik mijn huurhuis nog aanhouden het eerste jaar? Houden we ieder onze eigen computer, of doen we er eentje weg? Moet zijn lelijke eettafel echt mee? Zullen we allemaal paarse en roze handdoeken kopen voor in de badkamer? Komt er een tuinkabouter op het balkon? Wiens pannenset gaat mee? Wat te doen als zijn of mijn familie met lelijke cadeaus aan komt zetten? Mag ik de gifgroene koektrommel van Alessi kopen? P. vond dat ik me niet als een standaard zeikwijf moest gedragen. En eigenlijk had hij wel gelijk. Morgen bestaat niet. Maar voor de zekerheid heb ik wel alvast die gifgroene koektrommel gekocht.

P. en ik zijn al meer dan twee jaar samen. En in die twee jaar heb ik voornamelijk strings gedragen. Waarom? Omdat ik het geen gezicht vind als je in een strakke broek of rokje het randje van je onderbroek ziet zitten. Nu hoorde ik gisteren voor het eerst dat P. tanga-slipjes helemaal niet mooi vindt. Hij vindt ze eigenlijk afzichtelijk. We zaten rustig op de bank en hij doet z’n hand in m’n broek, trekt de string tussen m’n bilspleet en zegt; “Heb je nou alweer zo’n string aan? Heb ik je al eens gezegd dat ik dat één van de meest lelijke kledingstukken vind die er zijn? Geef mij maar een gewone damesslip.” Echt waar! Na twee jaar! Maar omdat ik graag aan zijn eisen voldoe ga ik vanaf nu alleen nog maar gewone slipjes dragen. Niks geen spannende niemandalletjes van kant meer, alleen nog maar nette damesonderbroeken. Je moet je relatie spannend houden. Nu worden er op het internet massaal gedragen slipjes verkocht. En dat leek me ook wel iets voor mijn overgebleven stringetjes. Nia, een vrouw die haar slipjes verkoopt via buywetpanties.com wil er voor het gemak ook wel even in plassen, maar dat gaat mij iets te ver. Dus; heb je behoefte aan een echte, originele, gedragen Luna-string, stuur me dan een mailtje. Over de prijs valt te onderhandelen.
www.buywetpanties.com

Gisteren liepen buurman M. en ik even een homo-sekswinkel binnen. Dit doen we natuurlijk niet iedere dag, maar eigenlijk zouden we het vaker moeten doen. Ik heb namelijk in tijden niet zo’n gezellig, eerlijk, spontaan, echt mens ontmoet als gisteren. Frans is homo en werkt in de winkel. Toen we binnenkwamen bood hij ons meteen koffie aan, en we konden plaatsnemen op de krukjes in de hoek. Een beetje overdonderd gingen we zitten en Frans at zijn roti met kip. Ondertussen vertelde hij honderduit over buttplugs, verschillende soorten glijmiddel, mega-dildo’s, duo-dildo’s, poppers, spannend ondergoed voor mannen, nog meer buttplugs, nog meer poppers, zweepjes, tijdschriften, de nieuwe Wasteland-party, toeristen, etc., etc. Heerlijk. Vol verbazing lieten we alles over ons heenkomen en ook vol verbazing stonden we 20 minuten later, met een bonbonnetje voor onderweg, weer buiten. Dankjewel Frans! De winkel in kwestie ‘De stringslip’ is te vinden in de Regulierdwarsstraat in Amsterdam. Ze hebben ook een website. Die is alleen een stuk minder interessant dan de verhalen van Frans.
www.stringslip.com