WITTE GIJ WEL WIE IK BIN?

Met mijn nominatie van Blogger van het Decennium kwam verscheen natuurlijk meteen de gespeelde arrogantie. “Weet jij eigenlijk wel wie ik ben?”, zei ik regelmatig tegen de verkering. Of: “Weet jij eigenlijk wel met wie jij elke nacht in bed ligt?” En tegen m’n moeder: “Weet jij eigenlijk wel wie jij gebaard hebt 35 jaar geleden?” Of: “Ik? Een wijntje voor jóú inschenken? Weet je wel aan wie je dat vraagt?” Verder heb ik begin deze week in huiselijke kring ook de Tielse carnavalskraker ‘Witte Gij Wel Wie Ik Bin?’ gelanceerd die ik vergezeld liet gaan van een solitaire polonaise. Ja, toen vond ik het allemaal nog leuk. En ook alle media-aandacht die met de nominatie vergezeld ging vond ik allemachtig prachtig. Want, zoals het een echte lifelogger betaamt ben ik gek op praten over mezelf en als het moet lul ik een hond kapot in 5 minuten, maar na het zoveelste interview waarin ik vertelde over hoe het nou allemaal gekomen was, had ik het eigenlijk helemaal gehad. Want hoe was het nou ook al weer allemaal gekomen? En waarom had ik nou eigenlijk deze site? En waarom schrijf ik eigenlijk over seks? Waarom werk ik bij de FOXY? Enne, wat was nou eigenlijk het verschil tussen een vibrator en een dildo? En die seksspeeltjes, hoe testte ik dat ook alweer? En waarom was ik ook alweer in Tiel komen wonen? Ik wist het zelf ook niet echt meer. Ik was helemaal blanco aangaande mezelf en eigenlijk alles. Tel daarbij op dat ik al 4 dagen maar 2 uur per nacht sliep wegens zenuwen, toestanden, stress en een verkering die zo’n buikgriep had dat hij om het half uur alles onderkotste of -scheet en ik was vrijdagmiddag rijp voor een total nervous breakdown. “Ik kan niet meer”, zuchtte ik tegen de verkering, “echt niet. Ik ben kapot. Ik ga zo een potje zitten janken, zo moe ben ik.” “Schatje, alleen vanavond nog bij Omroep Gelderland”, zei hij. “Ja, maar ik ben helemaal zenuwachtig en wat moet ik aan en m’n haar en m’n wallen en ik heb zelfs eczeem hier in m’n gezicht, ik ben gewoon aan het vervellen in de winter en ik zie het helemaal niet zitten, straks word ik toch als vibratorvrouwtje neergezet of als poezenvrouwtje en ik ben ook nog iemand anders, maar ik weet niet meer wie en ik ben gewoon heel moehoehoe”, snikte ik. “Schatje, het komt allemaal wel goed”, zei hij. En het kwam allemaal goed. Ik weet alleen nog steeds niet wie ik ben.