WEHKAMP FELICITEERT LUNA
Maandagavond, 20.00. “Met Luna.” “Goedenavond met Lili van Wehkamp, spreek ik met mevrouw van den Heuvel?”, vraagt een stem van een jaar of 18. “Ja, dat ben ik”, zeg ik. “Ik wilde u nog even feliciteren met uw verjaardag”, zegt Lili van Wehkamp. “Eh”, stamel ik, verbaasd over zoveel vriendelijkheid van een onbekende. “U was toch jarig zaterdag?”, vraagt Lili van Wehkamp. “Eh, ja, dat klopt”, antwoord ik. “En heeft u een beetje een leuke verjaardag gehad?”, vraagt Lili van Wehkamp. Nou, nou, nou, Lili, worden we nou niet een beetje te persoonlijk? We kennen elkaar net. Maar wat jij wil Lili, wat jij wil.“Ik ben eigenlijk nu nog bezig met het vieren van m’n verjaardag”, zeg ik. “Oh, eh”, stamelt Lili. “Ja, want we hadden vrienden uit Amerika over sinds donderdag”, ga ik verder. “Oh, speciaal voor uw verjaardag?”, vraagt Lili. “Nee, dat was eigenlijk toevallig, maar ik heb m’n verjaardag wel uitgebreid gevierd met ze natuurlijk. Het is een band namelijk. Rockband. Niet zo bekend, maar wel gaaf. Ze liggen nu nog te slapen hier op de grond in de woonkamer.” “Nu nog?”, vraagt Lili giechelend. “Ja, ze zijn gisteren nog met z’n allen naar het casino geweest. Ik ga ze zo wakker maken, ik heb spaghetti voor ze gemaakt en 20 jointjes voor ze gehaald”, zeg ik. “Zoveel?”, vraagt Lili oprecht verbaasd. “Ja, Amerikanen hè, die blowen zoveel mogelijk als ze wakker zijn”, antwoord ik, “maar Lili, waar belde je eigenlijk voor?” “Oh, eh, ik mag u voor uw verjaardag een cheque ter waarde van € 7,50 aanbieden”, zegt Lili. “Eh, en dan?”, vraag ik. “Is er misschien al iets in onze catalogus wat u graag zou willen hebben?”, vraagt Lili. “Eh”, zeg ik en probeer ondertussen te bedenken wat voor interessants de Wehkamp verkoopt. Er komt zo snel niks bovendrijven. “Eh”, zeg ik nog een keer, maar Lili haakt niet in door me te vertellen over de allerbeste, nieuwste Wehkamp-producten. “Weet je Lili, ik ben zelf opgestaan om 18.00 en ik had zo’n kater dat het mij het beste leek om meteen maar weer een wijntje te nemen. En bij die ene is het niet gebleven. Dus misschien is het beter als je volgende week pas terugbelt, dan doe ik een alcoholvrije week.” “Eh, okay, dan bel ik u volgende week donderdag”, zegt Lili. “Prima”, zeg ik, “dan schenk ik mezelf nog een wijntje in.”
Lili had een topdienst die avond.
Spelfoutje in de kop
Goedzo! Lekker zuipen!
Fun! Ik had Lili d’r koppie wel eens willen zien tijdens dat gesprek!
Wat is dat nou weer voor loze actie van een bedrijf, mensen op gaan bellen en keuvelen over hoe hun verjaardag is geweest. Gewoon opsturen die cheque, scheelt weer het uurloon van Lili die toch niks verkoopt.
of laat ze een fles wijn ter waarde van 7,50 opsuren ;-)
lol!
Als ik Lili lees, moet ik altijd aan Marleen denken.
SOMS…LUUNTJE…SOMS lig ik onder mijn bureau van het lachen. Vooral toen je vertelde over die joints en drank…Meesterlijk (of juffrouwlijk) grappig!
God, die arme Lili, daar in Zwolle kennen ze dat natuurlijk helemaal niet. Die zit nu midden in een gigantische cultuurshock.
Amiek (toevallig in dezelfde ruimte als ik, hoe raar) zegt: ‘Tenminste, de laatste keer dat ik bij Wehkamp bestelde (een roze trui met vleermuismouwen in 1986) zaten ze nog in Zwolle…’
Dus dan weet je dat…
hahahahahaha weer een geweldig verhaal..