LUNA OP EEN KINDERFEESTJE

Op het volledig geslaagde openingsfeest van THEY kwam de partner van de zakelijke partner van mijn partner P. op me afgestormd: “Luna, die buttons die je gemaakt hebt, die zijn te gek en nu hoorde ik dat jij zo’n machine hebt en onze dochter wordt 10 en ik het ontzettend leuk vinden als jij op haar feestje buttons zou komen maken!” “Maar natuurlijk wil ik dat doen”, riep ik kirrend met minstens 10 glazen champagne in m’n lichaam en 2 glazen in m’n hand, “natuurlijk! Hartstikke leuk!” Ik wist toen nog niet dat ik woensdagochtend amper wist wie ik was, waar ik was en ook niet wat die dag mij zou brengen. Maar ik ging natuurlijk wél naar dat kinderfeestje. Want beloofd is beloofd. En ach, na het zorgen voor 6 Amerikanen zou zo’n kinderfeestje peanuts moeten zijn. Deed ik er wel even bij. Dacht ik. Maar dacht ik dus fout. Om 15.00 bevond ik mij ineens tussen 12 gillende en rennende paardenmeisjes. “Ieeeeeeeieeeeee”, deden ze. En 12 gillende paardenmeisjes bleken heftiger en intenser in de omgang dan 6 Amerikaanse rockers. Want af en toe viel er zo’n paardenmeisje met haar hoofd tegen de punt van een tafel. En dat meisje moest getroost. En 12 meisjes moeten vooral bezig gehouden worden met het maken van buttons en het schilderen van paarden. Focus meisjes! Focus! Maar af en toe deed zo’n meisje toch de verkeerde onderdeeltjes in mijn buttonmachine, dus die moest ik er dan met beitel, hamer en schroevendraaiers weer uit halen. En af en toe raakte zo’n meisje helemaal in paniek van de film ‘Indiana Jones and the Temple of Doom’ en die moest ik natuurlijk even op schoot nemen en het verschil vertellen tussen echt en niet-echt. Aan het einde van de middag zat E., die ook meehielp, op een stoel achter het gasfornuis, met een peuk in haar mond, een glas Chardonnay in de ene en een spatel in de andere hand vissticks te bakken. Ze zuchtte vermoeid: “Goh, dan ben je toch wel even blij dat je zelf geen kinderen hebt hè?” “Echt wel”, beaamde ik en nam zelf ook nog maar een slokje Chardonnay. De paardenmeisjes hebben een topfeestje gehad en gingen blij met hun zelfgemaakte buttons naar huis. En ik was blij dat ik na een week voor anderen zorgen ook naar huis kon. Om eindelijk weer even voor Luna zelf te zorgen.