PLOG ZONDAG 26 JUNI 2016

Goedemorgen Engeland!!!! Doe mij maar een Engels ontbijtje, lijkt me lekker…

We zaten om 6:30 al aan het ontbijt, na een ietwat gebroken nacht. Dat lag aan mij. Of eigenlijk; aan mijn gehoest. Het zit allemaal vast en dicht en ik kreeg het vannacht niet weg gehoest. Vanmorgen wel! Ik was zelfs zo trots op mijn dikke roggel dat ik er het liefst een foto van had gemaakt om ‘m aan iedereen te laten zien. Zo groot! Zo vies! Maar wat een ongelooflijke opLUCHTing! We kijken naar Black Beauty op de tv (de winkels zijn toch nog dicht) en ik zit er helemaal in, maar dan ergens komt het besef dat dat paard doodgaat! Of dat er andere paarden dood gaan gaan in die film. Geen goed idee! Zo wil ik mijn dag niet beginnen!

Goodmorning Londen! Wij gaan richting Camden met de metro!

Daar zijn we al. Even bellen met het thuisfront.

Camden is zo gaaf. Allemaal blije dingen. Blije spullen, blije winkelpanden, alles is kleurig en gezellig.

Maar het allerbeste; hier zit OOK een Irregular Choice! Wist ik niet! Ben ik SUPERBLIJ mee!!!! Wat een gave tijger aan de muur. Wil ik ook wel. Later.

Ik kwam hier voor schoenen! En die heb ik gevonden. Ze zitten daar in de doos. Naast die tas.

Vriendinnetje K. heeft keurig op me gewacht terwijl ik ontplofte van totale hysterie.

Daarna even een cidertje erin.

En… OMG! Is dit de meest gave tas ter wereld of niet? Dit is de tas die ik altijd al heb willen hebben en ik wist niet eens dat-ie bestond! Met glitters en een eenhoorn en hij is van binnen perfect afgewerkt met allemaal zakjes en ritsjes en glim en glitter!

You can buy happiness!!!!!!!!!!!!!

Ik kocht ook een paar schoenen. Niet deze, maar de glitter-laarsjes met poezenhoofdjes erop. AWESOME! Echt awesome!! En ze lopen ook nog eens lekker!!!

Ik schreef het al; Camden is geweldig. Het is nog rustig nu, maar als wij weer richting de metro vertrekken is het superdruk. Gelukkig hebben wij de hele ochtend en begin middag kunnen slenteren langs alle snack-tentjes en kraampjes met mooie spulletjes.

Tussendoor even een fish and chips gedeeld. ZALIG! K. en ik houden dus heel veel van snackies.

En ook van drankjes. We zijn alweer uren verder, dus we hebben wel weer een cider verdiend. Ik wilde zoveel mogelijk verschillende smaken proeven dit weekend en ik vind ze volgens mij allemaal wel lekker.

Ons volgende doel was de Gorilla Perfume Store!! Hier verkopen ze alleen maar parfums (die uit de koker komen van mannen die ook verantwoordelijk zijn voor de Lush-parfums)! Een heel lief klein winkeltje met een hele lieve jongen die ons alles liet ruiken.

Kijk nou! Een soort snoepwinkel, maar dan met parfummetjes.

Dit MOEST ik hebben! Mini-flesjes van alle parfums. Ik hou er heel veel van. Zo lief en schattig.

En dit dan! Een spiegel met ALLE parfums die ze hebben! WOW!

Ja, K., maak jij even een foto bij een telefooncel?

Dan doe ik dat ook! HAHAHAHA!

Het lijkt wel of we alleen maar aan het cider-drinken zijn, maar hier is het alweer aan het einde van de middag en we hebben kilometers gelopen en daar krijg je dorst van.

En hier zitten we alweer in de trein richting ons hotel. Met een klein flesje wijn en een snackie. Een heel lekker snackie trouwens!

We zijn ook nog even langs de Lush geweest voor ehm, nou ja, nog een paar vergeten boodschappen zeg maar…

Echt! Ik ben ZO verliefd op m’n tas. Ik zou ‘m ’t liefst mee naar bed nemen. Beeldschoon, echt beeldschoon.

Cheers babe! We hebben weer goed geshopt vandaag!

En het reizen met de metro gaat ook weer supergoed. Ik hou van de metro van Londen. Zo goed geregeld. Zo duidelijk allemaal.

En dan… en dan… komen we bij de deceptie van het weekend! We hebben onze spullen gedropt in het hotel en zijn meteen weer richting de stad gegaan, want we hadden een date! Een date met Jamie Oliver! Nou ja, niet met hem, maar in 1 van zijn restaurants. Dit was een soort package deal met de hotelovernachting en de vliegreis erbij, dus misschien hadden we ons er niet al teveel op moeten verheugen, maar toch… wij zaten al weken; ‘OOOOOOH, en dan gaan we lekker bij Jamie eten.’ Want wij hadden ons er wel op verheugd! En K. en ik zijn geen foodsnobs. Verre van dat. Maar wij houden van eten. En van veel eten. En wij kunnen allebei ook heel goed koken. Mijn J. zegt altijd; “Er is maar 1 vrouw die net zo lekker kan koken als jij en dat is K.” Dus, nou ja, dan weet je het wel. Hier zet K. ons voorgerecht op de foto.

Een nogal liefdeloos bij elkaar gekwakt hoopje vleeswaren. Die vleeswaren waren op zich wel lekker, maar dan met zo’n bakje met geraspte wortel zonder dressing erbij, sja, wij hebben gisteren een lekkerdere snack-plank gegeten.

Dit is de spaghetti carbonara. En… zowel K. en ik kunnen, met zekerheid, een betere carbonara in elkaar draaien.

Dit was de cheescake. En ook hier geldt; zowel K. als ik kunnen een betere cheesecake maken. En dit zeggen wij niet om te pochen, maar omdat het zo is. Daarnaast was deze cheesecake niet vers, misschien zelfs 2 dagen oud. Niet lekker. We hebben ‘m ook niet helemaal opgegeten. En dat blaadje munt daar. Zo lelijk. Doe ’t dan niet. Of leg er een klein, heel blaadje neer.

Niet doen dus, dit restaurant. De toiletten waren vies, de bediening was niet gastvrij en we voelden ons niet welkom. Een glimlach was leuk geweest, maar die zat er niet in. We hadden echt geen haute cuisine verwacht, want hé, het is Jamie Oliver, maar dit is gewoon een keten van Italiaanse restaurants met de naam Jamie Oliver, maar met de ‘kwaliteit’ van een McDonalds. Het is een liefdeloze vreetschuur en ik vind het schandalig dat Jamie Oliver hier z’n naam aan durft te geven. Geld. Geld. Geld. GATVERDAMME. Zo jammer. MAAR helemaal jammer was onze rekening. Het eten was ‘gratis’, want dat zat bij ons arrangement in, maar we moesten voor 4 wijntjes 40 pond afrekenen! Dat is 10 pond per wijntje en dat is omgerekend met de huidige koers van de pond (hoera Brexit) dus 12,50 per wijntje! OMG! Weet je wel hoeveel Lush-spulletjes we daarvoor hadden kunnen kopen! Mafketel! En als het nou vreselijk lekkere wijn was geweest, maar dat was het dus niet. Eikel. We gaan al z’n boeken ritueel verbranden als we thuis zijn.

Maar de gedachte dat wij beter kunnen koken dan de mensen die in een Jamie Oliver-restaurant werken is een heel fijne gedachte! En met die gedachte en met nog een stukje Coldplay op het Glastonbury-festival op de tv in de hotelkamer gaan we weer heerlijk slapen!