1 januari 2017

PLOG VRIJDAG 30 DECEMBER 2016

Het is weer vrijdag hoor! Naar de LIDL dus. De weekboodschappen van m’n ouders passen altijd keurig in een kratje.

Nou Nien, vooruit, jij krijgt een sneetje brood, want we moeten zo weer naar de dierenarts.

Ze vindt er wat van.

Oh! Mijn! God! Ze! Nemen! Me! Weer! Naar! De! Dierenarts!!!!

Ze houdt er niet van. Maar het moet toch. Haar hechtingen worden eruit gehaald en de dierenarts kijkt naar haar oor. Dat ziet er niet zo lekker uit, dus ze krijgt nu een zalf voor haar oor. Zo blijven we lekker bezig.

M’n moeder heeft even lekker zitten babbelen met de oppaspuber terwijl m’n vader en ik naar de dierenarts waren. Ondertussen Dr. Phil gekeken. OMG! Hoe lang heb ik zijn show wel niet gezien. Lang genoeg om me nu ineens te realiseren dat het een enorme sukkel is. Inclusief z’n vrouw. Wat een zaligheid dat de hoeveelheid tv-uren in m’n leven enorm is gedaald. Trots.

Ik heb gisteren een krultang gekocht. En nu was het de bedoeling dat de oppaspuber mij zou leren hoe ik dat ding moet gebruiken (zo kan zij mij ook nog eens wat leren). Maar na 1 minuut snap ik al; gaat ‘m niet worden. Ik heb al amper geduld om te blijven zitten en als ik dan ook nog zelf de boel moet gaan draaien en krullen vasthouden met zo’n heet ding. Ik denk dat ik m’n vingers brand en arbeidsongeschikt raak. Dus ik vraag de puber wel om me af en toe te krullen. Zoals nu dus.

Het zijn Pro Spiral Curls, geen gewone Curls!

Nina houdt een balansdagje. Ze is echt wel een beetje zielig, zo met haar oor.

Ik ben daarentegen helemaal niet zo zielig, want… ik krijg een spijkerbroek opgestuurd van Anoeschka die we ooit samen vonden en… het is een Godswonder, maar ik pas in een maatje 28! Ik pas in een maatje 28! Ik zal het nog een keer schrijven; ik pas in een maatje 28!!! Ik kan amper ademhalen, maar daar gaat het niet om.

Nog een cadeautje voor mezelf.

Ik heb nooit een goed Mexicaans kookboek kunnen vinden. Nu wel dus.

Hé, daar hebben we Luna-fluisteraar M. weer! Met een, eh, zwangersschapstest???? Ja! Dus wat doen we eerst; Nina uitlaten en dan even haar oor voorzien van deze zalf op links, of zelf even over een staafje heen gaan plassen uit het zakje op rechts? Laat ik maar voor het laatste kiezen. Niet dat het iedereen wat aangaat, maar hé, ik ben een open boek op internet en ik heb de afgelopen weken behoorlijk in de stress gezeten! M. vond het de hoogste tijd om weer wat innerlijke rust te brengen. Ik ben 1,5 maand geleden begonnen met de anticonceptiepil, maar daar werd ik dusdanig depressief, grijs en ‘mistig’ van dat ik na 2 weken weer stopte. Ook denk ik dat m’n jeuk enigszins hormoongerelateerd was (en is) (en de nieuwe wasverzachter was de trigger), dus dat was reden te meer om meteen te stoppen met de pil. En sinds ik stopte voel ik me van binnen weer dikke prima, maar ja, ik ben sindsdien niet meer ongesteld geweest en dat is heel erg RAAR en STOM en ik snap niks meer van m’n lijf. De kans dat ik zwanger ben is dus zo ongeveer 0,0003%, maar ik was al eerder zwanger op eenzelfde manier, dus ik kijk nergens meer van op. “Nee, maar ik kan echt niet zwanger zijn hoor”, zei ik. “Doe dan gewoon een test, dan weet je het”, zei M. zo ongeveer elke dag de afgelopen 3 weken. “Nee joh, echt niet, nee, dat kan gewoon niet hoor, ik voel gewoon dat ik vandaag ongesteld ga worden, of morgen, echt, ik weet het zeker.” Maar het gebeurde dus niet. Aaaaaaaargh. En soms is het inderdaad handiger om dingen gewoon zeker te weten, dus M. heeft heel schattig een zwangersschapstest gehaald, zodat ik van m’n stress af zou zijn (en hij ergens ook wel natuurlijk). Want ik ben inderdaad niet zwanger. Maar ook nog steeds niet ongesteld. Heel m’n lijf is fucked up.

Want al riep ik 100 keer dat ik dus echt niet zwanger zou kunnen zijn, toch werd ik gek van de gedachte en onzekerheid. Want ik wil écht geen kinderen. Volgend jaar dan toch maar die sterilisatie.