PLOG MAANDAG 28 JANUARI 2019
Mag ik even applaus? Het kostte me een uur overredingskracht, maar ik ben gaan rennen. Weer helemaal op 0,0 begonnen met een intervalschema, maar… ik liep. En ik liep in de regen. En Godallemachtig wat is mijn conditie achteruit gegaan. Het was om te janken, maar ik hield vol. Ik voelde me heel erg 43.
Ik ga deze week weer Love Ritual Boxen schilderen, dus ik knip de beesten die erop gaan.
Ondertussen kijk ik een kookprogramma; The Final Table. Het is een kookwedstrijd tussen beroemde en supergoede chef-koks. Erg leuk om naar te kijken, al moet ik helemaal weer ‘in dit soort werk’ komen, want als ik aan het knippen of schilderen ben dan heb ik het idee dat ik niet aan het werk ben. Dat ik moet schrijven, moet regelen, weet ik veel. Ik moet mezelf dan echt 100 keer zeggen; ‘Dit is je werk. Het uitknippen van een flamingo is op dit moment je werk.’ MANTRA!
Ik moet langs de Gamma, de Secunda, de Turkse supermarkt en een paar postpakketjes wegbrengen en ja, dat zou ik op de fiets kunnen doen, maar koud en nat!
En gelukkig is hier Piet Post, die altijd wel even met me mee wil!
Marie Kondo adviseert de schuur als laatste op te ruimen. Nu is dat een heel goed advies, maar daar achterin, ergens onderop, liggen mijn verfspullen en die heb ik morgen nodig. Zucht. Het vliegt me aan, het vliegt me aan!!! Maar zie daar achterin; m’n nieuwe fiets! Het is de oude fiets van m’n moeder en die mocht ik hebben! Helemaal doorgecheckt door de fietsmaker en voorzien van XL fietstassen, dus ik kan er (als het minder koud en nat is) weer heerlijk tegenaan (en ja, ik ga ook m’n rijbewijs nog halen, maar ja, een rijbewijs betekent niet meteen dat ik straks 24/7 een auto tot m’n beschikking heb).
Ik ben echt megachagrijnig van de schuur geworden. Het is gewoon kut om eerst een uur (in de kou) door spullen die eigenlijk weggegooid kunnen worden te moeten ploeteren om bij datgene te komen dat je nodig hebt. Maar; komt goed. Ooit. Ik ga bezig met het maken van talking sticks. Ja, ook dat is werk. MANTRA!
Niet naar rechts kijken Luun, dan vliegt nog veel meer je aan.
Oh. Lord. En dan nog een keer door de regen ’s avonds om Nina uit te laten. Is het al lente?
Dit heerlijke gerecht maakt dan eigenlijk mijn hele dag weer goed! Spaghetti met een soort saus van gepureerde doperwtjes, basilicum, geroosterde amandelen, Parmezaanse kaas, yoghurt een ei en wat uitgebakken spek bovenop. GODDELIJK!
Vergeleken met mijn berging ziet jou schuur er uit als een meditatieruimte, rust, leegte. :-)
Vandaag misschien maar eens gaan Netflixen en wat lessen van Marie Kodo volgen.
En toch… je maakt de mooiste dromenvangers in een creatieve omgeving… en niet in een steriele cleane omgeving Chantal….. (tenminste, ik kan het me niet voorstellen……) Ik ben jaloers op Nina…. zo ZEN wil ik ook kunnen zijn……. zucht
Ik heb mijn rijbewijs en naar het dorp ga ik dus . . . op de fiets, dat is gewoon veel handiger en je krijgt er mooie benen van (zeggen ze . . . ) Het hebben van een rijbewijs staat fietsen & lopen niet in de weg.