Mijn eerste pilletje kreeg ik van een vriendin. Een halfje. “Ik voel niks. Echt niet”, zei ik na een half uur. Nog een halfje. Ik voelde nog steeds niks, maar ik vond m’n haar wel ontzettend zacht aanvoelen. Na 2 xtc-pillen voelde ik me fantastisch. Die eerste keer vergeet je nooit meer. Gedanst, gelachen en gevoeld. Vooral gevoeld. Me geweldig gevoeld. Een jaar na m’n eerste xtc-ervaring wilde ik uit met vriendin I., met een pilletje. Maar we hadden niets. “We willen uit vanavond en we hebben geen pillen meer en we kunnen niemand bereiken. Weet jij toevallig nog iemand die iets heeft?”, vroeg ik in lichtelijke paniek aan een vriend van een vriend van een vriend. “Ik heb hier wel een 06-nummer voor je”, zei hij. Even later hoorde ik mezelf een afspraak maken met een echte dealer. “Hoi, met Luna, verkoop jij xtc?”, vroeg ik naïef. “Niet over de telefoon!”, fluisterde een mannenstem. “Maar ik wil graag 4 pillen kopen, hoe gaat dat dan?”, vroeg ik daarna. “Niet over de telefoon, ik sta om 22.30 bij café Schuim”, zei de mannenstem. “Oke, dan kom ik eraan! Doei!”, zei ik. Zenuwachtig fietsten vriendin I. en ik naar café Schuim. Zij zou bij de fietsen wachten en ik zou ‘het’ regelen. Precies op tijd kwam er een keurige jongen aanlopen. “Lekker stappen vanavond?”, vroeg hij met een grote glimlach. “Eh, ja, dat is wel de bedoeling”, zei ik een beetje nerveus. Nog geen 2 minuutjes later, 10 xtc-pillen rijker en 100 piek armer fietsten I. en ik richting Melkweg. “Niet goed, geld terug”, had dealer K. nog gezegd. Ik geloofde hem. Hij had me zelfs een visitekaartje gegeven. ‘Met ons is het altijd feest’, stond erop. Sindsdien staat zijn 06-nummer geprogrammeerd in mijn mobieltje. Een dealer met een visitekaartje is te vertrouwen.

(p.s.: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

copyright @ franz wilhelm 2002

(p.s: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

P. kwam om 1.00 thuis. “Als het huis voor het eind van dit jaar klaar is, dan mogen we blij zijn”, zei hij. Was de hele dag bezig geweest met regelen van papiertjes. Papiertjes voor de hypotheekverstrekker. Papiertjes voor de gemeente. Papiertjes voor de bouwkundige. Papiertjes voor de aannemer. Handtekening hier, handtekening daar. En dan nog niks. Begin november 2001 werd het huis op onze naam gezet. Tot 1 maart heeft er nog een bedrijf in gezeten, maar daarna was het officieel van ons. Klaar om te verbouwen. Tot op heden is er weinig verbouwd. Beetje gesloopt, dat wel. Maar tegenwoordig gaan bouwvakkers pas bouwen als ze geld hebben gezien. Niks achteraf betalen. En omdat de gemeente er fijn de tijd voor neemt om onze aanvraag voor een woonvergunning te bekijken en wij die woonvergunning dus nog niet hebben, wil onze hypotheekverstrekker het geld uit het bouwdepot niet uitbetalen. Wij krijgen van de gemeente pas een bouwvergunning als ons huis ook daadwerkelijk een woonhuis wordt, maar wij kunnen ons huis pas tot een woonhuis maken als er mannetjes gaan bouwen. En die mannetjes gaan niet bouwen als ze geen geld hebben gezien. En de mannetjes van de hypotheek die gaan pas over tot uitbetaling als ze een woonvergunning hebben gezien. Of zoiets, want goede communicatie is alle mannetjes vreemd. “Natuurlijk krijgen jullie een bouwvergunning”, zei het gemeente-mannetje. “Kunt u dat dan even zwart op wit zetten en naar het hypotheek-mannetje faxen”, vroeg P. vriendelijk. “Nounounounounou”, zei het gemeente-mannetje. Klootzakken zijn het. Allemaal. En ondertussen betalen P. en ik vrolijk onze hypotheek en wachten we tot er eindelijk een mannetje is dat doet waar hij voor is aangenomen. Over een paar weken begint de bouwvak. Dan weten we tenminste zeker dat er niks gebeurd.

(p.s: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

Dagboek, 23 maart 1986: ‘Ik ben niet meer op G. en J., maar op M. Ik ken hem van de Dierenbescherming. Ik zeg het tegen niemand.’ Op 4 mei 1986: ‘Weet je op wie ik nu verliefd ben? Op de broer van D.’ En 12 oktober 1986: ‘In het zwembad had ik een bewonderaar, maar hij was 13 en ik ben 10.’ Op de basisschool was ik iedere week verliefd op een ander. Soms zelfs op 2 tegelijk. Maar er was nooit iemand op mij. Ik vond het niet eens vervelend, want ik had een vriendinnetje C. met precies hetzelfde probleem. We hadden samen een afspraak; ook al zou iemand ons verkering vragen, dan zouden we altijd ‘nee’ zeggen. Want iemand die aan ons verkering zou vragen, die kon dat vast niet menen. Wij waren de meisjes die altijd een 10 haalden voor proefwerken. De meisjes die nooit vervelend deden in de klas. De meisjes met kort haar. De meisjes met jeugdpuistjes. De meisjes die als laatste gekozen werden met gym. Volgens mij is het later allemaal goed gekomen met mij. Toen ik een paar jaar terug een uitnodiging kreeg voor een reünie van de basisschool ben ik niet gegaan. Geen behoefte aan. Ik moet er niet aan denken om al die zeikverhalen aan te horen. Mij boeit het weinig dat S. waarschijnlijk net als zijn vader arts is geworden. Ik verwacht dat mijn vriendinnetje C. van toen na de middelbare school gewoon getrouwd is. Fulltime huisvrouw, met 2 kinderen. Het interesseert me niet. Het zijn namen uit een verleden waar ik nooit meer bij stilsta. Onbekenden. Ik wil mijn zeikverhaal ook niet aan hen vertellen. Hoe goed mijn zeikverhaal momenteel ook is.
www.schoolbank.nl (als je wél op zoek bent naar klasgenootjes)

(p.s: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

Rukker11 (0:27 AM) : hee nog wakker cool! zin in een lekkere date?
Luna (0:28 AM) : een date???
Rukker11 (0:29 AM) : ben je lief, aardig, leuk, romantisch, sexy, mooi? dan wel…
Luna (0:30 AM) : tuurlijk ben ik dat, maar een date?
Rukker11 (0:30 AM) : wat denk je ervan? wat lijkt je wat?
Luna (0:31 AM) : wat?
Rukker11 (0:32 AM) : lekker winkelen, café, seks? wat vind je leuk?
Luna (0:33 AM) : moeilijk kiezen hoor…
Rukker11 (0:38 AM) : je lijkt me wel aardig in elk geval
Luna (0:39 AM) : waar baseer je dat op?
Rukker11 (0:39 AM) : gewoon gokje! maar een date lijkt je wel wat?
Luna (0:41 AM) : nee man, heb een relatie, huis gekocht, 2 katten, afwasmachine en een droger…
Rukker11 (0:41 AM) : das minder
Luna (0:42 AM) : vond het zelf wel prettig…
Rukker11 (0:43 AM) : dus geen date
Luna (0:43 AM) : nou, ik spreek wel regelmatig af met mannen, gewoon om ze te pijpen hoor, verder niks…
Rukker11 (0:44 AM) : maak ik ook een kans? bef ik je lekker!
Luna (0:44 AM) : tis neuken of niks, beffen, daar kom ik niet van klaar…
Rukker11 (0:45 AM) : neuken, ook goed! waar? wanneer?
Luna (0:45 AM) : alleen als je een grote pik hebt…
Rukker11 (0:49 AM) : 5x 25 cm, lekker dik om jou te vullen
Luna (0:49 AM) : 25 centimeter, toe maar, heb je daar een foto van?
Rukker11 (0:50 AM) : nee, maar ik ben wel geil, dan ga ik je eerst lekker likken en daarna je rustig uitkleden, lekker voelen en je kutje zacht masseren, en dan jaaaaaaa….
Luna (0:51 AM) : jaaaaaaaaaaa, wat dan?
Rukker11 (0:52 AM) : dan neuk ik jouw kutje met een 5 x 25 staaf! heb je een foto?
Luna (0:53 AM) : eerst een foto van je lul…
Rukker11 (0:53 AM) : heb wel een foto van mij… ook goed?
Luna (0:54 AM) : nee, van je lul en anders niet….
Rukker11 (0:54 AM) : heb ik echt niet…
Luna (0:54 AM) hou dan maar op…

(p.s: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

Zo. Dat klote-Ministeck-paard heb ik af. Kon de afgelopen dagen aan niets anders denken dan Ministeck. Heb er gisteren zelfs over gedroomd en als ik mijn ogen dichtdoe, dan zie allerlei pixel-Ministeck-patronen voor me. Vreselijk. Verslavend. Ik moest en ik zou dat paard afhebben. Ik kon me nergens anders op richten. Daarnaast mocht ik pas een wijntje als het laatste steentje gelegd was, want met alcohol kon ik me niet goed concentreren op het paard. Manisch werd ik ervan. Zo manisch dat ik vergeten ben te roken. Ik kreeg zelfs weer kleutergedachten; Ik kap met dat kutpaard, ik ga een ander doen, deze is te moeilijk. “Mam! Hij klopt niet!” Dat soort dingen. Heb 10 uur ge-Ministeckt gisteren. Zonder stoppen, zonder tussendoor te eten of te drinken. Aan niets anders gedacht dan het paard. Heerlijk. Voor het eerst iets gevonden dat me achter m’n computer vandaan houd. Helaas is Ministecken net zo slecht voor m’n ogen en m’n rug als naar een beeldscherm staren. Misschien zelfs slechter, want al m’n nagels zijn gebroken en de complete opperhuid is van m’n duimen, wijsvingers en middelvingers gesleten. Tot bloedens toe. Maar gewoon doorgaan. Ik had tenslotte een missie. Ministecken is hetzelfde als puzzelen, borduren, breien en haken. Bezigheidstherapie. Het voelt goed om je compleet te focussen op vierkantjes van 4 steentjes, langwerpige van 3 of 2 steentjes, de steentjes in een hoek van 3 en de enkele steentje. Pure wiskunde, maar dan voor kinderen en huisvrouwen. Zonde van de tijd dus. Maar het is verslavend en verslavingen zijn er om in stand te houden. Ik heb m’n ogen nu laten vallen op een alleraardigst Ministeck-hertje. Type Bambi. Overmorgen begin ik.

(p.s: Luna logt vandaag 24 uur. Ieder uur een update!)

We leven in een 24-uurs-economie. En dat is mooi. Ieder uur van de dag is alles verkrijgbaar. Bijna alles dan. Ik kan 24 uur per dag geld opnemen met m’n pinpas. Ik kan 24 uur per dag de trein nemen naar Den Haag. Of Utrecht. Ik kan 24 uur per dag vriendin I. bellen als ik dat wil. Ik kan 24 uur per dag boeken, cd’s, films, Ministeck, vibrators en Wehkamp-kleding bestellen via internet. Ik kan 24 uur per dag naar het journaal kijken, ook al is het een herhaling. Er loopt 24 uur per dag wel iemand op de Dam, of het nu een toerist is, of een zwerver. Er is 24 uur per dag radio. Op Canal+ draaien 24 uur per dag films. Je kan 24 uur per dag tanken, 24 uur per dag met een Rukker chatten via ICQ, 24 uur per dag masturberen, 24 uur per dag slapen en 24 uur per dag pillen kopen op de pillenbrug bij de Oudezijds Voorburgwal in Amsterdam. En ik kan 24 uur per dag iets posten op deze site. Als ik dat wil. Het is al eens eerder gedaan. Een weblogger die 48 uur achter elkaar postjes plaatste: Laurens van :)= Esc. Maar volgens mij heeft een lifelogger het nog nooit gedaan. Het is een uitdaging van mezelf, aan mezelf. Als ik in de nachtdienst kan werken, als ik tot diep in de nacht kan uitgaan, kan ik dan ook tot diep in de nacht loggen en de volgende ochtend gewoon weer doorgaan? En die middag en die avond? Ik ga ervoor. Dus vandaag, donderdag 6 juni, 24 uur Luna. Oftewel; elk uur een update. De webcam is aan en de koffie staat klaar.

Voordat ik in Amsterdam ging studeren woonde ik samen met M. Momenteel mijn ex M. Daarna kreeg M. een relatie met A. Momenteel mijn ex A. van ex M. Hem zie ik nooit meer en met haar mocht ik, toen het nog aan was tussen hen, niet afspreken. We konden het te goed vinden, vond hij. Vandaag, meer dan 2 jaar later, zagen A. en ik elkaar weer: “Anale seks werkt bij mij als een klysma, heb jij daar geen last van?” “Nee, dat doe ik alleen als ik xtc heb geslikt, dus dan heb ik alles er al uitgescheten.” “Hahaha.” “Ik sprak met die getrouwde man af in een hotel. Hij kon wel 8 keer achter elkaar. Ik wist niet wat ik meemaakte!” “Hahaha, geweldig.” “Heb jij wel eens een vrouw gebeft.” “Ja, een paar keer.” “Ik weet het niet, het lijkt me niks.” “Van die vrouwen met van die binnenste schaamlippen die groter zijn dan de buitenste.” “Hahaha.” Ja, en hij rukte zich 5 keer per dag af. Ik werd er gek van.” “Hahaha.” “Ik gaf hem maar een oud handdoekje, want ik moest er niet aan denken dat hij z’n sperma afsmeerde aan de handdoeken waar ik jaren zegels voor gespaard heb met m’n moeder.” “Hahaha.” “Geil wijf, die Kylie Minoque.” “Nee, die Bettina Wertheimer uit ‘Onderweg naar morgen’” “Nee, dan liever Madonna.” “Toen zei hij: ‘Je ging zeker vreemd vanaf het moment dat je je kut weer schoor en sexy ondergoed ging kopen!’” “Hahaha.” “Die tieten van Pamela Anderson zijn echt kanonnenhard.” “Ik snap dat mannen op haar kicken.” “Als ik ooit een vrouw zou beffen, dan denk ik aan jou.” “Dan zal ik eerst mijn kutje scheren.” “Hahaha.”

Luna doet voor 1 keertje aan linkdumpen. Maak je eigen Southpark-figuurtje op deze site. (Link gepikt van www.mijnkopthee.nl.)