LUNA WAPPERT MET EEN VLAGGETJE
‘Waarom begin je dan ook een relatie met iemand die anti-kraak woont?’ ‘Ja, hij was ook wel 12 jaar jonger hè?’ ‘Neem gewoon iemand met een normale baan en een normaal ritme.’ ‘Ja, ik zag al meteen dat dit niks ging worden.’ ‘Je laat je toch niet uitschelden voor ‘kankerbitch?’ ‘Waarom ben je niet eerder weggegaan?’ ‘Je bent ook gewoon veel te lief.’ ‘Je had ‘m meteen moeten dumpen toen.’
En je schaamt je, want al deze reacties gaven en geven me het idee dat het mijn schuld is. Dat ik beter had moeten kiezen. En vooral dat ik beter had moeten weten.
Als mannen rond zouden lopen met ‘kutlul’ op hun voorhoofd getatoeëerd, of ‘klootzak’ of ‘narcist’, ja, dan zou de hele wereld een veel fijnere plek zijn. Zoveel makkelijker! Voor iedereen!!! World peace!
Maar mannen komen niet aangelopen op een eerste date met 20 rode vlaggetjes in hun hand. Op een eerste date zijn ze op hun allerliefst en allerleukst. En ook de weken en de eerste maanden zullen waarschijnlijk helemaal fantastisch zijn. Nee, die 20 rode vlaggen trekken ze ineens allemaal tegelijk uit hun reet als jij al lang en breed verliefd bent.
Ik had ex J. de deur uit moeten zetten toen hij met z’n vuist een gat sloeg in de badkamerdeur toen ik ‘te laat’ thuiskwam nadat ik een geweldige avond met vriendinnen had gehad. Maar ik deed het niet.
Ik had meteen m’n spullen moeten pakken toen ‘ex J. 2 geen contact meer mee’ me voor het eerst uitschold voor van alles en nog wat. We stonden op een camping ergens in Groningen en ik had moeten gaan lopen, ook al was het midden in de nacht. Ik zou vanzelf wel ergens een keer een bushalte of treinstation zijn tegengekomen. Maar ik deed het niet.
Want daarna komen de ‘sorry’s’ en dan zie je, denk je, de schaamte op zijn gezicht en dat hij het echt meent en dan geef je elkaar een kusje en dan hoop je maar dat het nooit meer gebeurt.
Maar natuurlijk gebeurt het nog een keer. En nog een keer. En nog een keer. En je schaamt je ondertussen tegenover je vrienden, familie, je online community, het hele universum bij elkaar, maar hé, hij heeft weer een keer met een heel leuk, klein, groen vlaggetje naar je gezwaaid! Ach, wat een leuk vlaggetje, kijk nou! Wat een mooie kleur groen! Hoe schattig! Speciaal voor mij gekocht? Oh, gratis bij een kratje bier, nee, maakt niet uit joh, het is de gedachte die telt!
Ik schaam me nog het allermeest tegenover mezelf. Dat ik genoegen heb genomen met een heel klein, groen vlaggetje, terwijl ik zelf de hele regenboog in m’n reet heb zitten.
Die laatste zin! En zo is het!
Volgens mij hoef je je nooit te schamen voor het vertrouwen dat je hebt in mensen; vertrouwen dat hij zelf ook inziet dat hij een grens over ging, vertrouwen dat hij een goed mens is, vertrouwen dat hij vertrouwen krijgt.
De kunst is nu om het vertrouwen dat zo beschaamd is weer op te bouwen. Vertrouwen in anderen en in jezelf. Het maakt je zo’n mooi mens, dat vertrouwen.
Laat nooit iemand (of jezelf) je aanpraten dat het aan jou ligt. Dat ligt het niet. De ander had je vertrouwen – en liefde – niet mogen beschamen.
Ik wens je een goed herstel toe. Neem je tijd daar ook voor. 😘
Ik gun jou zo ontzettend hard de liefde die je verdient ❤️ 🫶