LUNA IS EEN MOEDER 2.0

Waarschijnlijk kom ik hier later van terug, maar de normen en waarden uit de jaren ’50 en ’60, daar heb ik wel wat mee. Ik bedoel, dat hele feminisme, hartstikke leuk, maar het moet je maar net uitkomen. In de jaren ´50 was het allemaal zo lekker duidelijk: hij verdient het geld, zij regelt het huishouden en de kinderen. Hij is de baas in huis en zij dus niet. Net zoals God het bedoelt heeft. Easy does it. Niks geen parttime werken, niks geen carrière voor haar, niks geen co-ouderschap, niks geen scheiden, niks geen pappa-dagen voor hem, niks niet het ’30 Minutes Meals’-boek van Jamie Oliver aanschaffen zodat er gezonde, maar ook snelle maaltijden op tafel verschijnen. Gewoon ’s ochtends de braadlapjes al opzetten, zodat ze 8 uur later volledig uit elkaar vallen en dat dan met een lekkere vleesjus en gekookte aardappeltjes en een bloemkooltje! Want laten we eerlijk zijn; het huishouden en de kinderen; je hebt er een bloody fucking dagtaak aan! En dat valt niet te combineren met een fulltime baan. Er zullen vast vrouwen zijn die het 24/7 kunnen, al mijn petjes af voor hen, maar mij zou het never nooit niet lukken. Want ik heb nu al zo’n 2 jaar om de 2 weken dochter S. een weekend in mijn leven, maar het is niet alleen een weekend, want ook doordeweeks gaan die zorgen eigenlijk gewoon door. Niet dat ik in de weekenden dat ze er niet is nog wel eens lekker uit mijn panty knal, maar toch. Ik heb haar wel in m’n achterhoofd. Allways. En met de 2 dagen per week dat ik voor oppasmeisje M. zorg, komen er weer heel andere verantwoordelijkheden. Zo haal ik haar 3 dagen per week uit school en dat hele moeders-op-het-schoolplein is so not my cup of tea! Om dan toch gewoon met je petticoat het schoolplein op te huppelen en er schijt aan te hebben en vriendelijk naar iedereen te lachen om vervolgens te versmelten met Wordfeud op je iPhone en te doen alsof je hele belangrijke dingen leest; een gave is het! Een gave! En het kost plenty energie! Momenteel heb ik dus 4 banen, allemaal vanuit huis, en ik moet eerlijk zeggen; ze gaan me alle 4 prima af. En ik laat af en toe heus wel wat steekjes vallen, maar zo over het algemeen is everybody happy met dat wat ik betaald doe. En nu had ik eigenlijk een soort van punt willen maken met deze column, maar ik moet over een uurtje oppasmeisje M. weer uit school halen. En ik daarvoor toch echt nog even die nieuwe vibrator voor de FOXY hebben getest. Maar als ik in de jaren ’50 of ’60 had geleefd, dan had ik vandaag dus niets anders hoeven doen dan mooi zitten wezen in m’n petticoat, een runderrollade bereiden met een lekker port-knoflook-sausje en de sokken van m’n man wassen en strijken. Een tip voor alle vrouwen die snappen dat die prachtige jaren ’50 en ’60 nooit meer terugkomen: zie jezelf nooit als moeder, maar als MILF.